ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗς ΜΟΝΑΞΙΑΣ - 2

Σήμερα μου έρχονται παιδικές μνήμες από το χτήμα μας...
Δεν είχα παιδιά να παίξω και τρεχαλούσα με το σκύλο μου στα χωράφια
με τις κατσουλιέρες που στούκαραν από ψηλά στη φωλιά τους...
 Και μετά, κλωτσούσα μιά μπάλα στο τοίχο, για να γυρίζει πίσω και να τη ξανακλωτσάω...
Να ένας πλανόδιος φωτογράφος, μαμά, μαμά, να βγάλουμε μιά φωτογραφία...
Φοράω το κοστουμάκι μου και η Κατερίνα το μπερέ της και ο φωτογράφος μας λέει
 κοιτάτε εδώ που θα βγει το πουλάκι...
Από τότε είχα το ψώνιο με το φακό...
Αχ ρε Κατερίνα τι κλάμα έκανα όταν πολύ αργότερα έφυγες...

                               

ΦΩΤΟ Καμιά φορά ο πατέρας τη φώναζε Ιμπραήμ... 
Γιατί καλέ κύριε με λες έτσι ? 
Γιατί την εποχή της γιαγιάς σου είχαν περάσει 
 από το χωριό σου τα στρατά του Ιμπραήμ...


 από : Dimitris Liberopoulos