Και εσύ εκεί ...

Ώρες περιμένεις να φορέσει το μπλε της φόρεμα
γελάς κάθε φορά που μυρίζεις
το άρωμα της στο καφέ
Ακόμα κλέβεις χρόνο από τα λεπτά σου..
και χάνεις στο δικό της έργο
Ακόμα ψάχνεις στα κατακάθια όνειρα
και δίπλα σου ο αέρας περνάει
ερωτεύεται το φόρεμα της..
Και εσύ εκεί ...
Ακόμα βλέπεις στις λέξεις χρώματα
και όχι τα μονοπάτια
Κοιτάς τα ανεμοδαρμένα στο λιμάνι
Και οι φίλοι σου γεμίζουν τις ώρες σφαίρες

Νασίμ....



από : 

Nasim Alatras