Η Μαρία Τσαπάκη είναι μια συνηθισμένη μητέρα τριών παιδιών της σύγχρονης Ελλάδας.
Είναι δηλαδή μια μητέρα που είχε δουλειά και έμεινε άνεργη, όπως και χιλιάδες άλλοι άνθρτούτη τη χώρα.
Όπως γράφει το madaincreta.gr, το μόνο θετικό στην υπόθεση είναι ότι κατοικεί σε ένα μικρό και όμορφο χωριό, τον Αμπελούζο, έχει κήπο κι έχει μεγαλώσει σε αγροτική οικογένεια, γνωρίζοντας όλες τις δουλειές της υπαίθρου: από το να αρμέγει και να τυροκομεί μέχρι να έχει μελίσσια.
Μετά το αρχικό σοκ, την απογοήτευση και την πίκρα, που της προκάλεσε η ανεργία
αποφάσισε να μην κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια και να αξιοποιήσει όλες τις γνώσεις της.
Η «εκπαίδευση» που είχε αποκτήσει αλλά και η απέχθεια για τα χημικά προϊόντα, την οδήγησαν που αλλού; Στον κήπο της!
Εκεί πριν από δύο χρόνια ξεκίνησε να φυτεύει αρωματικά φυτά με τελικό στόχο να παρασκευάσει σαπούνια για το σπίτι. Φύτεψε ρίγανη, λεβάντα, δίκταμο, χαμόμηλο, θύμο (θυμάρι), θρίμπα κ.α
Πήρε και μελίσσια για να έχει πρόπολη, κερί και μέλι και μετά στρώθηκε στο διάβασμα για να μάθει πως φτιάχνουν τα σαπούνια.
Διάβασε, πειραματίστηκε και τώρα έχει στα χέρια της τα πρώτα σαπούνια τα οποία χαίρονται η οικογένεια και οι φίλοι της.
Περιττό να ειπωθεί ότι τα σαπούνια έχουν βάση το δικό της ελαιόλαδο.
"Με τιμή παραγωγού 1,80 το κιλό καλύτερα δεν είναι να γίνει σαπούνι"; αναρωτιέται, μιλώντας στο MadeinCreta, η κ. Μαρία Τσαπάκη , περιτριγυρισμένη από τα περιποιημένα σαπούνια της, με τα οποία είχε στολίσει ένα μικρό τραπέζι.
Άλλα μύριζαν δίκταμο, άλλα είχαν το έντονο χρώμα και το άρωμα της λεβάντας, αλλά χαμομήλι και πρόπολη, σε άλλα έβλεπες μέσα κομμάτια κερήθρας, και σε άλλα μοσχολέμονο και αγγούρι ή περγαμόντο και καρότο!
Κάθε σαπούνι έχει τη δική του ιδιότητα και όλα είναι αγνά και με χαμηλότερες τιμές PH από το ουδέτερο, σύμφωνα και με την ανάλυση ενός χημικού.
«Η ανάγκη μου για απασχόληση μετά την απόλυση, παρά την φροντίδα των τριών παιδιών μου, με οδήγησε στη χειροτεχνία», λέει χαμογελώντας η Μαρία και συνεχίζει: «Είναι δύσκολο να αναγκάζεις στην ακινησία κάποιον που δουλεύει χρόνια. Σκέφτηκα απλά αυτή την αντίληψη που έχω για την επιβάρυνση των χημικών στον οργανισμό να την αξιοποιήσω λίγο διαφορετικά. Ξεκίνησα από τα σαπούνια και ήθελα η πρώτη ύλη μου να είναι ελεγχόμενη. Να ξέρω ότι τα προϊόντα που χρησιμοποιώ από τη λεβάντα μέχρι και την πρόπολη και το κερί και το λάδι είναι όπως εγώ τα θέλω».
Και μετά τα σαπούνια σκόνη πλυντηρίου και λευκαντικά από στάχτη!
Η Μαρία Τσαπάκη μετά τα σαπούνια για το πρόσωπο και το σώμα επεκτάθηκε λίγο παραπέρα,
και ανακατεύτηκε με τη σκόνη πλυντηρίου και τα λευκαντικά
- ας είναι "καλά" μια αλλεργία στο χλώριο!
Εκτός από τα σαπούνια λοιπόν φτιάχνει και σαπούνι ελαιολάδου για τα ρούχα,
το τρίβει στον τρίφτη του βάζει λίγο νερό, και σε μορφή ζελέ το τοποθετεί
στη θήκη πλυντηρίου.
Όσο για τα ασπρόρουχα, κάνει ότι και η γιαγιά, φτιάχνει δηλαδή αλυσίβα
ή αλλιώς σταχτόνερο, το πλέον πανίσχυρο λευκαντικό.
Το σταχτόνερο και το ελαιόλαδο σε ένα σαπούνι όπως μας είπε
κάνουν θαύματα στην μπουγάδα!
*αναδημοσίευση από : http://www.eirinika.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου