Η πάλαι ποτέ βασίλισσα Αμαλία είχε προφανώς πάθος με τους κήπους.
Φύτεψε τον πρώτο στην πλατεία Κλαυθμώνος, όταν αρχικά
εγκαταστάθηκεμε τον Οθωνα στην οικεία Βούρου-Ευταξία.
Ο δεύτερος ήταν ο κάποτε Βασιλικός, νυν Εθνικός, δίπλα στη Βουλή.
Εκεί όμως που η Αμαλία υπερέβαλε εαυτήν ήταν στο Ιλιον, στον
επονομαζόμενο «Πύργο Βασιλίσσης», όπου και ο πλήρως
αποκατεστημένος και πλέον επισκέψιμος πύργος της.
Στόχος της ήταν, όπως αναφέρει και η Μάρω Καρδαμίτση Αδάμη
στο λεύκωμά της «Ανάκτορα στην Ελλάδα» (εκδόσεις Μέλισσα),
η δημιουργία ενός αγροκηπίου, μιας πρότυπης δηλαδή κτηνοτροφικής
και αγροτικής μονάδας.
Βλέπετε, οι Ευρωπαίοι ηγεμόνες που προέρχονταν άμεσα από την
τάξη των φεουδαρχών είχαν πάντα πολύ καλή σχέση με τη γη.
Το κτήμα στο Ιλιον ήταν αρχικά τουρκικό τσιφλίκι, που σταδιακά
μεταβιβάστηκε σε Ελληνες ιδιοκτήτες και στη συνέχεια στους
Αγγλους Τζον Γουίλιαμς και Τζορτζ Μάιλς, οι οποίοι φύτεψαν
αμπέλια και οπωροφόρα, καλλιέργησαν συστηματικά τους αγρούς
και έχτισαν νέους βοηθητικούς χώρους.
Εν κατακλείδι, οι βασιλείς αγόρασαν το 1848 το κτήμα, αρχικής
έκτασης 305 στρεμμάτων.
Τρώγοντας ωστόσο έρχεται η όρεξη και η Αμαλία συνέχισε
ν' αγοράζει γη, ώσπου το κτήμα έφτασε τα 2.500 στρέμματα.
Χρειαζόταν όμως κι ένα σπίτι, αυτό που σήμερα δεσπόζει στο
μικρότερο πλέον κτήμα.
Παραμένει άγνωστο ποιος ήταν ο αρχιτέκτονάς του.
Ατεκμηρίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι μπορεί να το σχεδίασε
ο Φρανσουά Λουί Φλοριμόν Μπουλανζέ.
Το κτήριο, σε νεογοτθικό ύφος, που η Αμαλία ονόμαζε «Επτάλοφο»,
εγκαινιάστηκε στις 13 Αυγούστου 1854, ημέρα των γενεθλίων
του Λουδοβίκου, του πατέρα του Οθωνα, ο οποίος ήδη από το 1848
είχε αναγκαστεί να παραιτηθεί από το θρόνο λόγω του σκανδάλου
που είχε προκαλέσει η σχέση του με τη Λόλα Μοντέζ.
Το ισόγειο καταλαμβάνει μια μεγάλη αίθουσα υποδοχής και τα βασιλικά
υπνοδωμάτια, ενώ στον όροφο υπάρχει ακόμα μία μεγάλη αίθουσα με
τα εμβλήματα της Ελλάδας, της Βαυαρίας και του Ολτενμπουργκ πάνω
σε έντονο γαλάζιο φόντο με χρυσές διακοσμήσεις.
Θαυμαστές και οι οροφογραφίες, επίσης σε μπλε, κόκκινα και χρυσά
σχέδια, ενώ η μαρκετερί (από διαφορετικά ξύλα) στο πάτωμα είναι
στο ύφος που σχεδίασε ο Γκέρτνερ για τα ανάκτορα της Αθήνας και
ο Κλέντζε για τα ανάκτορα του Μονάχου.
Ο άμεσος περιβάλλων χώρος, καταπράσινος, με τους φοίνικες να
κυριαρχούν, στολίζεται από αγάλματα ρομαντικού ύφους, σαρκοφάγους
κι ένα σιντριβάνι.
Ακόμη μερικά εντυπωσιακά στοιχεία: ο πύργος δεν διέθετε
ποτέ τουαλέτα ή μαγειρείο. Βρίσκονταν σε πλαϊνά κτήρια, τα οποία
επίσης διασώζονται.
Λέγεται πως η Αμαλία δεν κοιμήθηκε ποτέ σ' αυτόν, προτιμώντας
ένα μικρότερο οίκημα.
Ο κυρίως πύργος λειτουργούσε μόνο ως χώρος υποδοχής.
Ο Οθωνας δεν τον προτιμούσε και γι' αυτό η τότε βασίλισσα
τον επισκεπτόταν μόνη της (;).
Σήμερα, το κτήμα και τα οικήματα (λεωφόρος Δημοκρατίας 67)
ανήκουν στη Γεωργοκτηνοτροφική Εταιρεία
Φύτεψε τον πρώτο στην πλατεία Κλαυθμώνος, όταν αρχικά
εγκαταστάθηκεμε τον Οθωνα στην οικεία Βούρου-Ευταξία.
Ο δεύτερος ήταν ο κάποτε Βασιλικός, νυν Εθνικός, δίπλα στη Βουλή.
Εκεί όμως που η Αμαλία υπερέβαλε εαυτήν ήταν στο Ιλιον, στον
επονομαζόμενο «Πύργο Βασιλίσσης», όπου και ο πλήρως
αποκατεστημένος και πλέον επισκέψιμος πύργος της.
Στόχος της ήταν, όπως αναφέρει και η Μάρω Καρδαμίτση Αδάμη
στο λεύκωμά της «Ανάκτορα στην Ελλάδα» (εκδόσεις Μέλισσα),
η δημιουργία ενός αγροκηπίου, μιας πρότυπης δηλαδή κτηνοτροφικής
και αγροτικής μονάδας.
Βλέπετε, οι Ευρωπαίοι ηγεμόνες που προέρχονταν άμεσα από την
τάξη των φεουδαρχών είχαν πάντα πολύ καλή σχέση με τη γη.
Το κτήμα στο Ιλιον ήταν αρχικά τουρκικό τσιφλίκι, που σταδιακά
μεταβιβάστηκε σε Ελληνες ιδιοκτήτες και στη συνέχεια στους
Αγγλους Τζον Γουίλιαμς και Τζορτζ Μάιλς, οι οποίοι φύτεψαν
αμπέλια και οπωροφόρα, καλλιέργησαν συστηματικά τους αγρούς
και έχτισαν νέους βοηθητικούς χώρους.
Εν κατακλείδι, οι βασιλείς αγόρασαν το 1848 το κτήμα, αρχικής
έκτασης 305 στρεμμάτων.
Τρώγοντας ωστόσο έρχεται η όρεξη και η Αμαλία συνέχισε
ν' αγοράζει γη, ώσπου το κτήμα έφτασε τα 2.500 στρέμματα.
Χρειαζόταν όμως κι ένα σπίτι, αυτό που σήμερα δεσπόζει στο
μικρότερο πλέον κτήμα.
Παραμένει άγνωστο ποιος ήταν ο αρχιτέκτονάς του.
Ατεκμηρίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι μπορεί να το σχεδίασε
ο Φρανσουά Λουί Φλοριμόν Μπουλανζέ.
Το κτήριο, σε νεογοτθικό ύφος, που η Αμαλία ονόμαζε «Επτάλοφο»,
εγκαινιάστηκε στις 13 Αυγούστου 1854, ημέρα των γενεθλίων
του Λουδοβίκου, του πατέρα του Οθωνα, ο οποίος ήδη από το 1848
είχε αναγκαστεί να παραιτηθεί από το θρόνο λόγω του σκανδάλου
που είχε προκαλέσει η σχέση του με τη Λόλα Μοντέζ.
Το ισόγειο καταλαμβάνει μια μεγάλη αίθουσα υποδοχής και τα βασιλικά
υπνοδωμάτια, ενώ στον όροφο υπάρχει ακόμα μία μεγάλη αίθουσα με
τα εμβλήματα της Ελλάδας, της Βαυαρίας και του Ολτενμπουργκ πάνω
σε έντονο γαλάζιο φόντο με χρυσές διακοσμήσεις.
Θαυμαστές και οι οροφογραφίες, επίσης σε μπλε, κόκκινα και χρυσά
σχέδια, ενώ η μαρκετερί (από διαφορετικά ξύλα) στο πάτωμα είναι
στο ύφος που σχεδίασε ο Γκέρτνερ για τα ανάκτορα της Αθήνας και
ο Κλέντζε για τα ανάκτορα του Μονάχου.
Ο άμεσος περιβάλλων χώρος, καταπράσινος, με τους φοίνικες να
κυριαρχούν, στολίζεται από αγάλματα ρομαντικού ύφους, σαρκοφάγους
κι ένα σιντριβάνι.
Ακόμη μερικά εντυπωσιακά στοιχεία: ο πύργος δεν διέθετε
ποτέ τουαλέτα ή μαγειρείο. Βρίσκονταν σε πλαϊνά κτήρια, τα οποία
επίσης διασώζονται.
Λέγεται πως η Αμαλία δεν κοιμήθηκε ποτέ σ' αυτόν, προτιμώντας
ένα μικρότερο οίκημα.
Ο κυρίως πύργος λειτουργούσε μόνο ως χώρος υποδοχής.
Ο Οθωνας δεν τον προτιμούσε και γι' αυτό η τότε βασίλισσα
τον επισκεπτόταν μόνη της (;).
Σήμερα, το κτήμα και τα οικήματα (λεωφόρος Δημοκρατίας 67)
ανήκουν στη Γεωργοκτηνοτροφική Εταιρεία
Η εσωτερική αυλή με το σιντριβάνι, ο πύργος και η υποβλητική του είσοδος
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΙΑΦΚΟΥ
...είναι πλήρως επισκέψιμα καθημερινά
από τις 5.30 π.μ.-4.30 μ.μ.
από τις 5.30 π.μ.-4.30 μ.μ.
Σαββατοκύριακο 10 π.μ. ώς τη δύση του ηλίου
ενώ στους χώρους τους η οργάνωση «Γη» έχει δημιουργήσει ένα μικρό παράδεισο για μικρούς
και μεγάλους.
ενώ στους χώρους τους η οργάνωση «Γη» έχει δημιουργήσει ένα μικρό παράδεισο για μικρούς
και μεγάλους.
Το κτήμα είναι περιφραγμένο, οργανωμένο
και έχει γενική είσοδο 4 ευρώ.
και έχει γενική είσοδο 4 ευρώ.
Πληροφορίες: 210-2325380
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου