Μαρμάρι....όταν η θάλασσα σμίλεψε την πέτρα...όταν ο ήλιος γέμισε χρώματα τον ουρανό... όταν η ακρογιαλιά καλύφθηκε από την ξανθιά άμμο... γεννήθηκε ένα μέρος για τις πιο όμορφες και έντονες στιγμές μας...

                                      


... εκεί που καταλήγει ο Ταΰγετος, λίγο μετά τη Βάθεια, 
στο δρόμο πρός το Ταιναρο, έχοντας στη πλάτη του το λιμανάκι 
του Πόρτο Κάγιο,με φόντο ένα τοπίο αρχέγονο...κι ίσως είναι 
μία από τις ομορφότερες 
εικόνες που η Μάνη έχει να προσφέρει, αντικειμενικά-θάλεγα-

   

Ένας τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλους με ανάλογο ιστορικό 
παρελθόν καθώς στην ευρύτερη περιοχή τοποθετείται και 
η αρχαία πόλη Αχίλλειος.
Οι δαντελωτές ακτές του δημιουργούν τρεις μικρές 
όμορφες αλλά ταυτόχρονα εξόχως ειδυλλιακές παραλίες.
Το βαθύ γαλανό χρώμα και η χρυσαφένια άμμος που τις χαρακτηρίζουν, 
όπως και η έλλειψη ανθρώπινης παρέμβασης, 
συνθέτουν ένα πραγματικά σύνολο μαγευτικό.

                            


....η Μανιάτικη νοοτροπία δέν βοηθά καθόλου στήν ανάπτυξη υγιούς τουρισμού...στήν ευρύτερη περιοχή της Μέσα Μάνης...
παρ΄ ότι οι περισσότεροι δέν επιθυμούμε τήν τουριστική 
εισβολή καί τά συναφή...
θεωρώ ότι εάν υπήρχαν υγιείς νόες 
θά ήταν πολύ καλύτερα τά πράγματα στόν τόπο αυτό....


*απολύτως προσωπική μου άποψη

                                        Ρένα Φατούρου








*οι φωτογραφίες από τό ανάλογο άλμπουμ
του ιστότοπου : Βάθεια Μάνης νέο