Σελίδες

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

3 1/2 χρόνια μαζί…!

H τρυφερή μαμά μας γράφει μια τρυφερή ιστορία. Ε, είναι να μη λιώνω; {Μ.Α}

3 1/2 χρόνια μαζί…!

Πριν 3.5 χρόνια ακριβώς έγινα μαμά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα μάτια της όταν την έφεραν να τη δω. Δυο καρβουνάκια που με κοιτούσαν με απίστευτη ένταση. Σαν να μου έλεγε «Και τώρα; Τι κάνουμε τώρα;» Δεν της είπα τίποτα νομίζω. Αλλωστε ακόμα δεν είχα πάρει ούτε μισή τζούρα μυρωδιάς για το τι θα ακολουθούσε…
athe252
Μεγάλωσες! Μεγάλωσες πολύ! Μέσα σε ένα καλοκαίρι έγινες άλλο παιδάκι. Όχι πια μωρό. Καθόλου μωρό! Πάει το μωρό, πέταξε. Είσαι πια ένα απίθανο κοριτσάκι!
Ρε συ Αθηνά, σε κοιταω και μου φαίνεται ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. Άλλο παιδί ήσουν τον Ιούνιο και άλλο είσαι τώρα.
Ψήλωσες! Μάκρυναν τα μαλλάκια σου. Άλλαξε το προσωπάκι σου! Έδεσε το κορμάκι σου!
Άρχισαν οι απορίες σου. Άρχισαν τα ψεματάκια σου. Άρχισαν οι «απαιτήσεις» σου. Παίρνεις πρωτοβουλίες. Ξέρεις να ζητάς «συγγνώμη». Να αναγνωρίζεις το λάθος σου. Βάζεις στόχους. Αυτοεξυπηρετήσε πια σχεδόν ολοκληρωτικά. Είσαι στοργική. Είσαι ευγενική.
«Ορίστε μαμά!»
«Ευχαριστώ μπαμπά!»
Είσαι μια υπέροχη αδελφούλα. Πάντα μοιράζεσαι με τον αδελφό σου. Ποτέ δεν τον αφήνεις απέξω.
Τραγουδάς. Όλη μέρα.
Μιλάς. Όλη μέρα.
Γλυκό μου, να ήξερες πόσο ανυπομονούσα για αυτές μας τις συζητήσεις! Είναι μαγικό το πώς μπορώ να κάθομαι πια μαζί σου και να συζητάμε για τα πάντα! Είσαι μια απίθανη μουρίτσα. Ένα πανέξυπνο κοριτσάκι. Σου έλειπαν οι λέξεις. Τώρα που τις κατακτάς μέρα με τη μέρα, χωρίς να το βάζεις κάτω, χωρίς να αγχώνεσαι, ω, έχεις ανθίσει!
Σου έχω πει ότι είσαι εκατομμύρια φορές πιο πολύτιμη και πιο υπέροχη και από το πιο τρελό όνειρό μου;
athe351
Μεγάλωσες. Είσαι πια 3 1/2 ετών! Όλα έχουν αλλάξει. Τίποτα δεν είναι πια ίδιο. Ψέματα…
Η αγκαλιά σου! Η τρυφερή σου αγκαλιά, αυτά τα απαλά χεράκια γύρω από το λαιμό μου… Τα άπειρα φιλάκια που μου δίνεις μέσα στη μέρα… Αυτά -ευχαριστώ Θεέ!- μένουν ίδια και όπως πάντα υπέροχα. Βάλσαμο για κάθε τι.
Σε ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου. Σε ευχαριστώ για τα δύσκολα και για τα εύκολα. Εσύ με έκανες μαμά και μαζί σου ειδα τα πάντα από την αρχή.
Να είσαι πάντα τυχερή και γενναία, μικρή μου!
athe352
Σήμερα πήγαμε επίσκεψη στη γιαγιά Γεωργία. Όπως κάθε φορά σταματησαμε να της πάρουμε ένα γλυκό. Ο Μάνος σκέφτηκε να πάρει μια τουρτίτσα και να βάλουμε 3 1/2 κεράκια. Πώς έλαμψαν τα ματάκια της όταν είδε την τούρτα να έρχεται προς το μέρος της! Όλα τα παιδιά λατρεύουν τα γενέθλια, έτσι δεν είναι; Ε ας γιορτάζουμε καμιά φορά και τα μισά 
τό διάβασα ΚΑΙ ΕΔΩ : Manos Antonaros



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου