Εϊ ψιτ!

Εσύ που μ έκανες τζαμπατζή για να μ αποκαλείς τέτοιον,
εσύ που λήστεψες το βιός μου για να με πείς μπαταχτσή,
εσύ που καταδικάζεις την βία και την ασκείς στο μάξιμουμ,
εσύ που μιλάς γι αλληλέγγυη και με σπρώχνεις με την πρώτη ευκαιρία,
εσύ που έμαθες στα παιδιά σου να μισούν ζώα κι ανθρώπους και να πετάνε τα σκουπίδια τους όπου βρούν,
εσύ που μου κουνάς το δάχτυλο ακαταπαύστως,
εσύ που κριτικάρεις μόνιμα εμένα και τα λάθη μου, κι έχεις χρόνια καλύψει τους καθρέφτες του σπιτιού σου, γιατί βλέποντάς σε έχεις μόνιμο πένθος,
εσύ που κοροϊδεύεις τον δίπλα σου γιατί είναι καλύτερος από σένα,
εσύ που μιλάς για ομόνοια και συνέχεια διχάζεις,
εσύ που μόνιμα διαχωρίζεις και λες "εσείς κι εμείς",
εσύ που αυτοχαρακτηρίζεσαι σαν οτιδήποτε για να το χεις ασπίδα κόντρα στην δική μου αντίδραση στο άδικο,
εσύ που όλα νομίζεις ότι τα κάνεις σωστά κι όλοι οι άλλοι είναι το απόλυτο τίποτα μπροστά σου,
εσύ που πάντα νόμιζες ότι είσαι καλύτερος, ομορφότερος, εξυπνότερος απ όλους τους άλλους
ΕΣΥ, άκου αυτό!
Εγώ ένα παπάκι ήθελα να μου κάνει παπαπα, τ άλλα είναι εκ του περισσού. Και δεν μου καίγεται καρφί, όσο κι αν προσπερνάς την λαλιά, την λογική και ότι νοιώθω. Κι εσύ κι εγώ στο ίδιο θα καταλήξουμε, δυό μέτρα γης. Γι αυτό μην αυταπατάσαι ότι κέρδισες τίποτα στο μεταξύ διάστημα.

από : Aliki Papachela