....άν και εκτός(?) κλίματος ημέρας...εντός(?) θέματος.....

They fuck you up, your mum and dad. 

They may not mean to, but they do. 
They fill you with the faults they had 
And add some extra, just for you. 

But they were fucked up in their turn 

By fools in old-style hats and coats, 

Who half the time were soppy-stern 

And half at one another's throats.

Man hands on misery to man. 

It deepens like a coastal shelf. 

Get out of it as early as you can, 

And don't have any kids yourself.

Σε γαμάνε, η μαμά κι ο μπαμπάς σου,

Έστω κι αν το κάνουν άθελά τους.

Φορτώνοντάς σου σπέσιαλ κουσούρια,

Αφού μπουκώσεις μ’ όλα τα δικά τους.

Μα τους γαμήσανε κι αυτούς από παιδιά

Βλάκες μ’ αστεία καπέλα, κουμπωμένοι,

Που είτε τα παίρναν όλα απείρως σοβαρά,

Είτε τρωγόντουσαν σαν σκύλοι λυσσασμένοι.

Η δυστυχία προχωράει γενιά-γενιά,

Με σταθερές, γεωλογικές θαρρείς κινήσεις.

Βγες απ’ τον φαύλο κύκλο πριν να είναι αργά,

Κι επ’ ουδενί παιδιά μην αποκτήσεις.

Φίλιπ Άρθουρ Λάρκιν Philip Arthur Larkin, 

9 Αυγούστου 1922 – 2 Δεκεμβρίου 1985 

είναι Άγγλος συγγραφέας και κριτικός σε θέματα μουσικής τζαζ 

που διετέλεσε ποιητής της αγγλικής αυλής (poet laureate). 

Θεωρείται ο πιο αγαπημένος ποιητής της γενιάς του. 

Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στην Οξφόρδη και εργάστηκε 

ως βιβλιοθηκάριος στο Πανεπιστήμιο του Hull. 

Ανάμεσα στα πάμπολλα βραβεία με τα οποία τιμήθηκε 

συμπεριλαμβάνεται το Χρυσό Μετάλλιο Ποίησης της Βασίλισσας 

του Ηνωμένου Βασιλείου και το βραβείο W.H. Smith.

Philip Larkin – Τό ἀντι-ὅραμα Λάρκιν: 17 ποιήματα καί δύο λόγια
http://www.poetics.patakis.gr/?p=518
Ποιήματα του Φίλιπ Λάρκιν μεταφρασμένα στα ελληνικά
https://www.translatum.gr/poetry/larkin.htm