Τα τελευταία 40 χρόνια βιώνουμε εκτός από την οικονομική, πνευματική και κοινωνική κρίση την απαξίωση των λέξεων, και τη πολυχρησία από πάσης φύσεως ηγεμονική ιδεολογία.
Είναι, ίσως, η πλήρη απογύμνωση της αρμονικής και δημιουργικής επικοινωνίας που έχουμε υποστεί ως λαός δια της λαϊκίστικης πολιτικής που εφαρμόζουν όσοι προσπαθούν να επιτάξουν τα όνειρα και την ελπίδα του κάθε πολίτη στη χώρα μας. Ποιες είναι οι λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν, με εγκληματική στρατηγική
για να προσελκύσουν ψηφοφόρους κατά την διάρκεια εκλογικών αναμετρήσεων, απαξιώνοντας στην συνέχεια το νόημα τους;
Οι λέξεις: εκσυγχρονισμός, μαζί, ελπίδα, χρονοντούλαπο της ιστορίας, αλλαγή, αναδόμηση, ανασχηματισμός, για ακόμη καλύτερες μέρες, μηδενική ανοχή, ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό, σεμνά και ταπεινά, δημοκρατικές δυνάμεις, αριστερά, δεξιά, κέντρο, καθαρές κουβέντες, δέσμευση, η γενιά της αλλαγής,
η γενιά των 700 Ευρώ, προοπτική, όραμα, επιλογές.
Μερικές από τις λέξεις που αμαύρωσαν κάθε έννοια της δημοκρατίας, και των δημοκρατικών διαδικασίων, επειδή δεν μπόρεσαν να υλοποιηθούν ή απλά στραγγαλίστηκαν και κακοποιήθηκαν από όσους τις χρησιμοποίησαν λαϊκίζοντας.
Ποιες είναι οι συνέπειες;
Ο συμβολισμός των λέξεων που χρησιμοποιήθηκαν παρείσφρησε αρνητικά
στο κοινωνικό γίγνεσθαι και δημιούργησε την αμφισβήτηση, την σύγχυση,
την αταξία, και την «κατά συνθήκην» συμβατική τους χρησιμοποίηση, αντί
της ανάδειξης της εμπιστοσύνης και της δημιουργικής έκφρασης και
υλοποίησης των υποσχέσεων.
« Ο προσδιορισμός του νοήματος των λέξεων-εννοιών με ακρίβεια και σαφήνεια, πριν χρησιμοποιηθούν στις περιγραφές και στις ανα-λύσεις της, είναι από τις πρώτες ενασχολήσεις κάθε επιστήμης, αλλά και στον πρακτικό βίο είναι αυτό απαραίτητο, ώστε να εξασφαλίζεται η ορθή κατανόηση των λεγομένων». (Παπανούτσου, 1974, σ. 25-29.)
Η ανάγκη του ανθρώπου να βελτιώσει τις συνθήκες της ζωής του, βασίστηκε στην ελπίδα να εναποθέσει το μέλλον του σε «τσιτάτα», τα οποία στη συνέχεια αποδόμησαν κάθε έννοια της σκέψης με αποτέλεσμα την έλλειψη συμμετοχικότητας. Αφαιρέθηκε κάθε δυνατότητα της κατανόησης του φυσικού και του κοινωνικού περιβάλλοντος, προκειμένου να αξιοποιηθεί η γνώση προς όφελος του ανθρώπου. Επειδή, τις περισσότερες φορές αρκείται κάποιος να διαβάσει έναν τίτλο ενός κειμένου για να βγάλει τα συμπεράσματα του, φορτωμένα από τις ιδεοληψίες και τα στερεότυπα του.
Αντισταθείτε!
Σημειώσεις
1. Βλ. Ε. Παπανούτσου, Λογική, Β΄. Έκδ., 1974, σ. 25-29.
Επίσης Γ. Μητσόπουλου, Αι αόριστoι έννοιαι εν τη αναιρετική διαδικασία,
Μελέται γενικής θεωρίας δικαίου και αστικού δικονομικού δικαίου, Τόμ. Ι΄., 1983, σ. 1 επόμ
2. 1974-2014, Σαράντα χρόνια, σαράντα ιστορικές λέξεις και φράσεις (συνεργασία του Αλέξη) Posted by sarant στο 24 Ιουλίου, 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου