Ο Σαλής υπήρξε ένας μαύρος αγαθός γίγαντας και πολύ αγαπητός στους Χανιώτες.

Στις αρχές του περασμένου αιώνα βρέθηκε στα Χανιά ένας νεαρός άντρας 
από τη Βεγγάζη. Το όνομα του Σαλής. Ήταν αχθοφόρος.

Στο λιμάνι ξεφόρτωνε από τα καράβια τις αποσκευές και τις κουβαλούσε με 
τη βάρκα του στην αποβάθρα. Μετά, με το καρότσι του μετέφερε τις αποσκευές στο πρακτορείο ή στα σπίτια των ταξιδιωτών. Ήταν η εποχή που τα καράβια έδεναν έξω από το λιμάνι.
Ο Σαλής υπήρξε ένας μαύρος αγαθός γίγαντας και πολύ αγαπητός στους Χανιώτες. Ζούσε σε ένα μικρό σπίτι με την αδελφή του.Κάποια στιγμή έκαναν απέλαση σε πολλούς ξένους από τα Χανιά. Ανάμεσα τους και ο Σαλής, ο οποίος όταν ανοίχτηκε το καράβι βαθιά έπεσε στη θάλασσα και κολυμπώντας γύρισε.
«Αυτή είναι η πατρίδα μου» έλεγε. Και τελικά παρέμεινε για πάντα στα Χανιά.
Στα χρόνια της μεγάλης φτώχειας έκανε μια πράξη που τίμησε την ανθρωπιά, που έμεινε στην καρδιά του κόσμου. Αγόραζε, με τα λίγα χρήματα που έβγαζε, τρόφιμα (ρύζι, μακαρόνια, ζάχαρη) και τα έδινε σε έναν νεαρό φίλο του με ποδήλατο.
«Πήγαινε σε εκείνο το σπίτι, άφησε στην πόρτα αυτήν την τσάντα και πρόσεξε 
να μη σε δουν» έλεγε στο μικρό αγόρι, δίνοντας του το σχετικό πουρμπουάρ. Γιατί έτσι προστάτευε την αξιοπρέπεια εκείνου που είχε την ανάγκη.
Το πρωί, η κάθε φτωχή γυναίκα έβρισκε στην πόρτα της έναν θησαυρό. Αυτό συνεχίστηκε για πολλά χρόνια, κανένας δεν ήξερε ποιος είναι ο ευεργέτης.
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, γύρω στο 1967, κέρδισε τον πρώτο αριθμό του λαχείου. Μοίρασε τα χρήματα σε δύο ορφανά κορίτσια, σαν προίκα για να παντρευτούν.
Πέθανε τον Φλεβάρη του 1967 στο δωμάτιό του. Τον βρήκαν μετά από μέρες. Σε προχωρημένη σήψη. Αρχικά τον έθαψαν σε ένα χωράφι, χωρίς τιμές, στο «πορτοκαλάδικο» στην παλιά τούρκικη συνοικία στα Μερτζαλίκια, εκεί που ήταν οι τάφοι των μουσουλμάνων της πόλης.
Τότε λίγοι Χανιώτες ζήτησαν άδεια από το Πατριαρχείο για να ταφεί στον Άγιο Λουκά. Πήραν την έγκριση και με δικά τους έξοδα τον ενταφίασαν στο χριστιανικό κοιμητήριο στην οδό Αναπαύσεως.
Οι στίχοι του φίλου του Γιώργου Γεωρβασάκη γράφτηκαν στη μαρμάρινη πλάκα
«Ας ήσουν μαύρος
Ας μην ήσουν χριστιανός
Ας ήταν μαύρη η μορφή σου
Μα απ’ το χιόνι πιο λευκή ήταν η ψυχή σου
Καλό ταξίδι».
Τα παιδιά τον αγαπούσαν γιατί τα υπολόγιζε και τους έδινε σοκολάτες και καραμέλες.
Εκείνο το βράδυ έκλεψαν ένα ποδήλατο και το έβαλαν στον τάφο του, 
«για να πηγαίνει βόλτες» είπαν οι μικροί του φίλοι.

_Στη σελίδα “Χανιά Παλιές Φωτογραφίες – Hania Old Photos” δημοσιεύτηκε 
μία σπάνια φωτογραφία του Σαλή από το 1960.
_Στη φωτογραφία βλέπουμε τον Σαλή δίπλα σε ένα άρρωστο παιδί στο νοσοκομείο.
Άγρια Όρχιδέα

Μαρία Αϊβαζίδου, Ψυχολόγος- Παιδοψυχολόγος
https://www.facebook.com/182441832209373/photos/a.281085125678376/841479076305642/?type=3&theater