...ένας διάλογος ωριμότητας για τους πιο προχωρημένους στην πλατωνική σκέψη.

Τυπικός επίλογος της σχετιζόμενης με την ηδονή συζήτησης.

Σ Ω. «Και στην έκτη γενιά» λέει ο Ορφέας «σταματήστε τό ρυθμό του τραγουδιού» έτσι κι η δική μας συζήτηση σαν να έχει σταματήσει στην έκτη κρίση. Δεν μας απομένει, λοιπόν, ύστερ' άπ' αυτά τίποτε άλλο παρά νά δώσουμε
κάτι σαν κεφάλι σε όσα έχουμε πει.
ΠΡΩ. Και βέβαια πρέπει.
Σ Ω. Εμπρός, λοιπόν, για τρίτη φορά ας ζητήσουμε την μαρτυρία του Σωτήρα Δία για τον ίδιο λόγο και ας τον φτάσουμε ίσαμε το τέλος. 
ΠΡΩ. Ποιόν ;
Σ Ω. Ο Φίληβος υποστήριζε ότι για μας το αγαθό είναι η πλήρης και απόλυτη ηδονή.
ΠΡΩ.. "Οταν έλεγες, Σωκράτη, πριν από λίγο «για τρίτη φορά », φαινόσουν να εννοείς πως πρέπει να ξαναπιάσουμε την συζήτηση από την αρχή.
Σ Ω. Ναι. Ας ακούσουμε όμως και την συνέχεια. Έγώ, λοιπόν, όταν κατάλαβα όσα εξήγησα τώρα δα και ενοχλήθηκα από την άποψη, που δεν είναι μόνο του Φιλήβου, άλλα πολλές φορές και αναρίθμητων άλλων, του είπα ότι για την ανθρώπινη ζωή ο νους είναι κάτι ασυγκρίτως καλύτερο καί ανώτερο.
ΠΡΩ. Σωστά.
Σ Ω. Επειδή όμως υποπτευόμουν πως υπάρχουν και άλλα πολλά, είπα, ότι αν αποδειχθεί κάποιο καλύτερο άπ' αυτά τα δύο, θά αγωνιζόμουν με το νου για τη δεύτερη θέση ενάντια στην ηδονή και η ηδονή θα χάσει και τη δεύτερη θέση.
ΠΡΩ. Αυτά είπες.
Σ Ω. Και ύστερα άπ' αυτά αποδείχθηκε με τον πιο ικανοποιητικό τρόπο ότι ούτε το ένα ούτε το άλλο ήταν αρκετά.
ΠΡΩ. Απολύτως αληθινό.
Σ Ω. Σ' αυτή λοιπόν την συζήτηση δεν έχασαν και ο νους και η ηδονή απολύτως τη δυνατότητα να είναι το ίδιο το αγαθό, είτε το ένα είτε το άλλο άπ' αυτά τα δύο, άφου είναι στερημένα από αυτάρκεια και από τή δύναμη τής επάρκειας καί της τελειότητας;
ΠΡΩ. Απολύτως σωστά.
Σ Ω. Κι όταν παρουσιάστηκε κάποιο άλλο τρίτο ανώτερο από το καθένα από τα δύο αυτά, φάνηκε τώρα ο νους να είναι κατά χιλιάδες φορές πιο συγγενικό και πιο συνδεδεμένο με το χαρακτήρα αυτού που νίκησε.
ΠΡΩ. Πώς όχι;
Σ Ω. Επομένως, σύμφωνα με την κρίση που παρουσίασε τώρα η συζήτηση, η δύναμη της ηδονής θα ήταν πέμπτο.
ΠΡΩ. "Ετσι φαίνεται.
Σ Ω. "Όχι όμως πρώτο, ούτε αν όλα τα βόδια και τα άλογα και όλα τα άλλα ζώα μαζί το πουν με το που να κυνηγούν τη χαρά, αυτά πιστεύουν οι πολλοί, καθώς οι μάντεις στα πουλιά, και κρίνουν ότι οι ηδονές είναι ο ισχυρότερος παράγων για την καλή ζωή και νομίζουν πως οι έρωτες των θηρίων είναι πιο έγκυροι μάρτυρες από την μαρτυρία των λόγων που αντλούν καθώς κάθε φορά την έμπνευσή τους από κάποια φιλοσοφική Μούσα.
ΠΡΩ. Τώρα πια, Σωκράτη, όλοι παραδεχόμαστε πως όσα έχεις είναι η απόλυτη αλήθεια.
Σ Ω. Και με αφήνετε λοιπόν ελεύθερο;
ΠΡΩ. Μένει ακόμη, Σωκράτη, κάτι μικρό, γιατί βέβαια δεν θα τα παρατήσεις εσύ πριν από μας, αλλά θα σου υπενθυμίσω αυτά που απομένουν.