Σελίδες

Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ MALALA YOUSAFZAI ΣΤΑ ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ







«Αγαπητοί φίλοι, στις 9 Οκτωβρίου 2012, Ταλιμπάν με πυροβόλησαν στην αριστερή πλευρά του μετώπου μου. Πυροβόλησαν και φίλους μου. Νόμιζαν ότι οι σφαίρες θα μας φιμώσουν, αλλά απέτυχαν. Και από αυτή τη σιωπή βγήκαν χιλιάδες φωνές. Πίστευαν ότι θα αλλάξουν τους στόχους μου και θα σταματήσουν τα όνειρά μου. Αλλά τίποτα δεν άλλαξε στη ζωή μου, εκτός από αυτό: η αδυναμία, ο φόβος και η απελπισία πέθαναν – και γεννήθηκαν δύναμη και θάρρος. Είμαι η ίδια Malala. Οι φιλοδοξίες μου είναι οι ίδιες. Οι προσδοκίες μου είναι οι ίδιες. Και τα όνειρά μου είναι τα ίδια.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, δεν έχω τίποτα προσωπικά εναντίον κανενός. Ούτε είμαι εδώ για να μιλήσω με όρους προσωπικής εκδίκησης εναντίον των Ταλιμπάν ή οποιασδήποτε άλλης τρομοκρατικής ομάδας. Είμαι εδώ για να μιλήσω για το δικαίωμα της εκπαίδευσης για το κάθε παιδί. Θέλω εκπαίδευση και για τους γιους και τις κόρες των Ταλιμπάν και για όλους τους τρομοκράτες και εξτρεμιστές. Δεν μισώ ούτε και τον Ταλιμπάν που με πυροβόλησε. Ακόμη και αν είχα όπλο στο χέρι μου και στεκόταν μπροστά μου, εγώ δεν θα τον πυροβολούσα. Αυτή είναι η συμπόνια έχω μάθει από το Μοχάμεντ, τον προφήτη του ελέους, από τον Ιησού Χριστό και τον Βούδα. Αυτή είναι η κληρονομιά της αλλαγής που έχω κληρονομήσει από Martin Luther King, τον Νέλσον Μαντέλα και τον Mohammed Ali Jinnah. Αυτή είναι η φιλοσοφία της μη-βίας που έχω μάθει από τον Γκάντι, τον Μπαχά Khan και τη Μητέρα Τερέζα. Και αυτή είναι η συγχώρεση που έχω μάθει από τον πατέρα μου και τη μητέρα μου. Αυτό είναι που μου λέει και η ψυχή μου: ειρήνη και αγάπη για όλους.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, αντιλαμβανόμαστε τη σημασία του φωτός, όταν βλέπουμε το σκοτάδι. Αντιλαμβανόμαστε τη σημασία της φωνής μας όταν μας αναγκάζουν να σιωπούμε. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν ήμασταν στο Swat, στα βόρεια του Πακιστάν, συνειδητοποιήσαμε τη σημασία των στυλό και των βιβλίων, όταν είδαμε τα όπλα. Το σοφό ρητό, «Η πένα είναι ισχυρότερη από το σπαθί» είναι αλήθεια. Οι εξτρεμιστές φοβούνται βιβλία και στυλό. Η δύναμη της εκπαίδευσης τους φοβίζει. Φοβούνται τις γυναίκες. Η δύναμη της φωνής των γυναικών που τους φοβίζει. […] Νομίζουν ότι ο Θεός είναι ένα μικροσκοπικό και συντηρητικό ον που θα έστρεφε το όπλο στα κεφάλια των ανθρώπων μόνο και μόνο επειδή πάνε στο σχολείο. Αυτοί οι τρομοκράτες καταχρώνται το όνομα του Ισλάμ για το δικό τους προσωπικό όφελος. […]Η φτώχεια, η άγνοια, η αδικία, ο ρατσισμός και η στέρηση των βασικών δικαιωμάτων είναι τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζουν άνδρες και γυναίκες.

Σήμερα εστιάζω στα δικαιώματα των γυναικών και την εκπαίδευση των κοριτσιών, επειδή υποφέρουν περισσότερο. Υπήρξε μια εποχή που οι ακτιβίστριες ζητούσαν από τους άνδρες να διεκδικήσουν αντ’ αυτών τα δικαιώματά τους. Αλλά αυτή τη φορά θα το κάνουμε μόνες μας. […] Καλούμε όλες τις κοινότητες να είναι ανεκτικές, να απορρίψουν κάθε προκατάληψη λόγω κοινωνικής τάξης, θρησκείας και χρώματος, ώστε να εξασφαλισθούνη ελευθερία και η ισότητα των γυναικών, έτσι ώστε να μπορούν να προοδεύσουν. Δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε όλοι, όταν οι μισοί από εμάς έχουν μείνει πίσω. Καλούμε τις αδελφές μας σε όλο τον κόσμο να είναι γενναίες, να εκφράσουν τη δύναμη που κρύβουν μέσα τους και να αξιοποιήσουν πλήρως το δυναμικό τους.»



















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου