photo by Emad Badwan
In the midst of Egypt’s struggles, Gaza is again forgotten.
The events in Egypt led first to speculation that the Rafah crossing might be closed, which became a certainty today.
Ma’an News reports that the border (the only crossing not directly controlled by the Zionists, indirectly, yes) was closed due to “security unrest” in the Sinai peninsula.
Press TV reports that “Some 800 Palestinian people normally leave for Egypt and beyond through the Rafah crossing, the only passageway leading to the rest of the world for most Gazans.”
So Palestinians in Gaza are not only under a 7 year long blockade (and over a decade of continually tightening closures), but are once again locked in (and out, for those who happened to be outside of the Strip) the very tiny, very overcrowded Gaza Strip, with no concept of when their jailing gate will be re-opened.
“The hardest thing in Gaza, we have to wait for everything. Every moment we are waiting, must be patient, without patience you don’t stand a chance.
You have to wait for the power to come back on. Have to wait for the border to open. Have to wait to receive your salary (if you have work, which 34% of Gaza’s population don’t).
You have to wait for a shared taxi because there’s a serious gas shortage now. Every possible thing, you have to wait and wait and wait for.“
The few things he listed are only but a few of the daily frustrations, things which drive you crazy, suffocate and depress you, every single day.
But then there is the gas and fuel crisis, the shattered economy, the patients waiting for operations and medications…
The Palestinian Information Center reports that “Gaza’s fuel crisis will lead to an imminent humanitarian and environmental disaster, as it has started to cripple the vital sectors in the Gaza Strip.” And, that “190 water wells supplying 1.7 million citizens and 4 sewage treatment stations will stop working,” meaning more shit will be pumped into Gaza’s sea. (That’s my wording, and it’s really the only way to put it. Last time I checked, sewage was being pumped into the sea at a rate of 90 million litres/day. With a growing population and growing power outages, I can only imagine the number higher now.)
The article also mentions the impact of the fuel crisis on waste collection, which even without the fuel shortage is already in its own crisis.
Palestinian fishers wait for the Zionist navy to stop shooting on them, stop abducting them. Wait futilely for any government or supposedly powerful body (when does the UN use its power? When NATO and the West wish it so…Libya) to actually intervene and stop the Zionist piracy in Palestinian waters.
In a recent demo against the siege, “Abu Zakariya Baker, an official in the Agricultural Work Committee” said that “There has been a dramatic increase in the number of arrests and attacks against fishermen since Israel’s assault on Gaza last November,” and that last year alone “Over 50 fishermen have been arrested and eleven fishing boats destroyed,”Ma’an reports.
A few weeks ago, Richard Falk, the UN Special Rapporteur re Palestine, condemned (again) the continued Israeli-led blockade and collective puishment of Gaza.
The usual stats:
-over 80% of Gaza’s 1.7 million dependent on food aid (which in itself is shockingly inadequate, comprising only flour, oil, sugar and maybe lentils…no fruit or vegetables, no wonder anaemia and malnutrition are rampant.)
-over 90% of Gaza’s water is undrinkable (95%, according to the WHO).
-power outages of 12 or more hours daily
-fishers and farmers harassed, shot at by the Israeli army
-severe restrictions on exports (read: virtually no exports at all)
-denial of exit to patients seeking treatment in hospitals outside of Gaza
And now reports of Egyptian bulldozers destroying Gaza’s tunnels, the tunnels which have largely prevented Gaza from completely imploding. Middle East Monitor reports that yesterday the bulldozers, accompanied by military vehicles, began the destruction.
It isn’t surprising that, according to Al Monitor, suicides are on the rise in Gaza.
That said, if those outside of Palestine were subject to even a fraction of the miseries imposed on Gaza, suicides would be a lot higher. Palestinians are among the most resilient people I’ve met.
And with all the new and old developments continuing quietly, the quiet killing of a population, Israeli bulldozers continue to ravage border land in Gaza, and Occupied Palestine reports the 204th Israeli violation of the Nov 2012 ceasefire.
I love the sabr (cacti) in Gaza, but come on, enough thorns already. Palestinians have for far too long uspoored (been patient; cactus and patience are said the same way).
πηγή : http://ingaza.wordpress.com
*ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟ : http://www.shiptogaza.gr
Εν μέσω των αγώνων και των εξελίξεων στην Αίγυπτο, η Γάζα έχει πάλι ξεχαστεί.
Τα γεγονότα στην Αίγυπτο οδήγησαν αρχικά σε εικασίες, ότι το πέρασμα της Ράφα θα έκλεινε, οι οποίες σήμερα έγιναν πραγματικότητα.
To πρακτορείο Ma'an αναφέρει ότι τα σύνορα (η μόνη διάβαση που δεν ελέγχεται άμεσα από τους Σιωνιστές, έμμεσα ναι) έκλεισαν για «λόγους ασφάλειας» εξαιτίας των αναταραχών στη χερσόνησο του Σινά.
Το Press TV αναφέρει ότι «περίπου 800 Παλαιστίνιοι συνήθως πηγαινοέρχονται στην Αίγυπτο , μέσω της διέλευσης της Ράφα, το μοναδικό πέρασμα που οδηγεί στον υπόλοιπο κόσμο για τους περισσότερους κατοίκους της Γάζας.»
Eπομένως, οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα δεν βρίσκονται μόνο κάτω από έναν 7χρονο αποκλεισμό (και πάνω από μια δεκαετία με όλο και πιο συνεχείς και σφιχτούς περιορισμούς) αλλά είναι για άλλη μια φορά «κλειδωμένοι μέσα» και («κλειδωμένοι έξω» όσοι έτυχαν να βρίσκονται εκτός της Λωρίδας της Γάζας) στη μικρή αλλά πολυπληθή Λωρίδα της Γάζας, χωρίς να ξέρουν πότε θα ανοίξει ξανά η φυλακή τους.
«Το πιο δύσκολο πράγμα στη Γάζα, είναι πως πρέπει να περιμένουμε για τα πάντα.Κάθε στιγμή είμαστε σε αναμονή, πρέπει να είμαστε υπομονετικοί, χωρίς υπομονή δεν υπάρχει ελπίδα. Πρέπει να περιμένουμε να επανέλθει το ρεύμα. Πρέπει να περιμένουμε να ανοίξει κάποιο πέρασμα. Πρέπει να περιμένουμε να πάρουμε το μισθό μας (αν βέβαια έχει κάποιος δουλειά, με το 34 τοις εκατό του πληθυσμού της Γάζας να βρίσκεται στην ανεργία) . Θα πρέπει να περιμένουμε για να μοιραστούμε κάποιο ταξί, επειδή υπάρχει σοβαρή έλλειψη καυσίμων. Για κάθε τι, πρέπει να περιμένεις, να περιμένεις, να περιμένεις…»
Τα λίγα πράγματα που αναφέρονται στο άρθρο είναι μερικές μόνο από τις καθημερινές απογοητεύσεις, αυτά που μπορεί να σε τρελάνουν, να σε κάνουν να ασφυκτιάς, να σε θλίβουν, κάθε μέρα.
Εκτός απ’ αυτά όμως υπάρχει η έλλειψη του φυσικού αερίου και των καυσίμων, η διαλυμένη οικονομία , οι ασθενείς που περιμένουν για επεμβάσεις και για φάρμακα …
Το Παλαιστινιακό Κέντρο Πληροφοριών αναφέρει ότι «η κρίση των καυσίμων στη Γάζα θα οδηγήσει σε μια επικείμενη ανθρωπιστική και περιβαλλοντική καταστροφή, καθώς έχουν αρχίσει να ακρωτηριάζονται οι ζωτικοί τομείς της Λωρίδας της Γάζας». Και, ότι «190 πηγάδια υδρεύσεως που εφοδιάζουν 1,7 εκατομμύρια πολίτες και 4 σταθμοί επεξεργασίας λυμάτων θα σταματήσουν να λειτουργούν», που σημαίνει ότι περισσότερα λύματα θα πηγαίνουν στη θάλασσα της Γάζας (αυτός είναι πραγματικά ο μόνος τρόπος για να το θέσω. Πριν λίγο καιρό που έψαξα να μάθω για το θέμα , τα λύματα διοχετεύονταν στη θάλασσα με ρυθμό 90 εκατομμύρια λίτρα ανά ημέρα. Με έναν αυξανόμενο πληθυσμό και με τις αυξανόμενες διακοπές ρεύματος, μπορώ μόνο να φανταστώ πόσο υψηλότερος θα είναι ο αριθμός τώρα.)
Το άρθρο αναφέρει, επίσης, τις επιπτώσεις της κρίσης των καυσίμων για τη συλλογή των αποβλήτων, η οποία ακόμη και χωρίς την έλλειψη καυσίμων βρίσκεται ήδη σε κρίση.
Οι Παλαιστίνιοι αλιείς περιμένουν να σταματήσει το ναυτικό των σιωνιστών να τους επιτίθεται και να σταματήσει να τους απαγάγει. Περιμένουν μάταια για οποιαδήποτε κυβέρνηση ή δήθεν ισχυρό σώμα (πότε τα Ηνωμένα Έθνη χρησιμοποιούν τη δύναμή τους; Όταν το ΝΑΤΟ και η Δύση επιθυμούν μια… Λιβύη) να παρέμβει πραγματικά και να σταματήσει την σιωνιστική πειρατεία στα παλαιστινιακά ύδατα.
Σε μια πρόσφατη διαμαρτυρία ενάντια στην πολιορκία, ο Abu Zakariya Baker, ένας υπάλληλος στην Αγροτική Επιτροπή Εργασίας, είπε ότι «έχει υπάρξει μια δραματική αύξηση του αριθμού των συλλήψεων και των επιθέσεων κατά των ψαράδων από την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα τον περασμένο Νοέμβριο», και ότι μόνο πέρυσι «πάνω από 50 αλιείς συνελήφθησαν και έντεκα αλιευτικά σκάφη καταστράφηκαν» όπως αναφέρει το Ma'an .
Πριν από λίγες εβδομάδες, ο Richard Falk, ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη, καταδίκασε εκ νέου, για άλλη μια φορά, τον συνεχιζόμενο ισραηλινό αποκλεισμό και την συλλογική τιμωρία της Γάζας.
Οι συνηθισμένες στατιστικές :
-Πάνω από το 80% των 1,7 εκατομμυρίων κατοίκων της Γάζας, εξαρτώνται από την επισιτιστική βοήθεια (η οποία από μόνη της είναι σκανδαλωδώς ανεπαρκής και η οποία περιλαμβάνει μόνο αλεύρι, λάδι, ζάχαρη και ίσως φακές … καθόλου φρούτα ή λαχανικά, δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι ο υποσιτισμός και η αναιμία είναι ανεξέλεγκτα στη Γάζα).
-Πάνω από το 90% του νερού της Γάζας είναι ακατάλληλο για πόση (το 95%, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας).
-Οι διακοπές ρεύματος διαρκούν πάνω από 12 ώρες καθημερινά.
-Οι ψαράδες και οι αγρότες παρενοχλούνται και πυροβολούνται από τον ισραηλινό στρατό.
-Επικρατούν αυστηροί περιορισμοί στις εξαγωγές .
-Άρνηση εξόδου για τους ασθενείς που αναζητούν θεραπεία σε νοσοκομεία έξω από τη Γάζα
Και τώρα, μαθαίνουμε ότι αιγυπτιακές μπουλντόζες καταστρέφουν τις σήραγγες της Γάζας, σήραγγες που έχουν εμποδίσει σε μεγάλο βαθμό τη Γάζα από το να καταρρεύσει εντελώς. Η Middle East Monitor αναφέρει ότι μπουλντόζες, συνοδευόμενες από στρατιωτικά οχήματα, άρχισαν χθες να καταστρέφουν τα τούνελ.
Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι, σύμφωνα με την Al Monitor, έχουν αυξηθεί οι αυτοκτονίες στη Γάζα.
Και αναφερόμενη στο θέμα αυτό, να σημειώσω πως αν όσοι ζουν εκτός της Παλαιστίνης υπόκειντο στο ένα κλάσμα των δυστυχιών που επιβάλλονται στη Γάζα, οι αυτοκτονίες θα ήταν πολύ περισσότερες. Οι Παλαιστίνιοι είναι από τους πιο ανθεκτικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει.
Και με όλες τις νέες και τις παλιές εξελίξεις, συνεχίζεται αθόρυβα η δολοφονία ενός πληθυσμού, οι ισραηλινές μπουλντόζες εξακολουθούν να πλήττουν τα χερσαία σύνορα στη Γάζα, και το Occupied Palestine καταγράφει την 204η ισραηλινή παραβίαση της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός που επιτεύχθηκε το Νοέμβριο του 2012.
Λατρεύω τους κάκτους στη Γάζα, αλλά… αρκετά αγκάθια έχουν ήδη. Είναι αρκετά αυτά που έχουν υπομείνει (uspoored) οι Παλαιστίνιοι εδώ και πολλά χρόνια (η έννοια του κάκτου και της υπομονής εκφράζεται στην γλώσσα τους με την ίδια λέξη).
Τα γεγονότα στην Αίγυπτο οδήγησαν αρχικά σε εικασίες, ότι το πέρασμα της Ράφα θα έκλεινε, οι οποίες σήμερα έγιναν πραγματικότητα.
To πρακτορείο Ma'an αναφέρει ότι τα σύνορα (η μόνη διάβαση που δεν ελέγχεται άμεσα από τους Σιωνιστές, έμμεσα ναι) έκλεισαν για «λόγους ασφάλειας» εξαιτίας των αναταραχών στη χερσόνησο του Σινά.
Το Press TV αναφέρει ότι «περίπου 800 Παλαιστίνιοι συνήθως πηγαινοέρχονται στην Αίγυπτο , μέσω της διέλευσης της Ράφα, το μοναδικό πέρασμα που οδηγεί στον υπόλοιπο κόσμο για τους περισσότερους κατοίκους της Γάζας.»
Eπομένως, οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα δεν βρίσκονται μόνο κάτω από έναν 7χρονο αποκλεισμό (και πάνω από μια δεκαετία με όλο και πιο συνεχείς και σφιχτούς περιορισμούς) αλλά είναι για άλλη μια φορά «κλειδωμένοι μέσα» και («κλειδωμένοι έξω» όσοι έτυχαν να βρίσκονται εκτός της Λωρίδας της Γάζας) στη μικρή αλλά πολυπληθή Λωρίδα της Γάζας, χωρίς να ξέρουν πότε θα ανοίξει ξανά η φυλακή τους.
«Το πιο δύσκολο πράγμα στη Γάζα, είναι πως πρέπει να περιμένουμε για τα πάντα.Κάθε στιγμή είμαστε σε αναμονή, πρέπει να είμαστε υπομονετικοί, χωρίς υπομονή δεν υπάρχει ελπίδα. Πρέπει να περιμένουμε να επανέλθει το ρεύμα. Πρέπει να περιμένουμε να ανοίξει κάποιο πέρασμα. Πρέπει να περιμένουμε να πάρουμε το μισθό μας (αν βέβαια έχει κάποιος δουλειά, με το 34 τοις εκατό του πληθυσμού της Γάζας να βρίσκεται στην ανεργία) . Θα πρέπει να περιμένουμε για να μοιραστούμε κάποιο ταξί, επειδή υπάρχει σοβαρή έλλειψη καυσίμων. Για κάθε τι, πρέπει να περιμένεις, να περιμένεις, να περιμένεις…»
Τα λίγα πράγματα που αναφέρονται στο άρθρο είναι μερικές μόνο από τις καθημερινές απογοητεύσεις, αυτά που μπορεί να σε τρελάνουν, να σε κάνουν να ασφυκτιάς, να σε θλίβουν, κάθε μέρα.
Εκτός απ’ αυτά όμως υπάρχει η έλλειψη του φυσικού αερίου και των καυσίμων, η διαλυμένη οικονομία , οι ασθενείς που περιμένουν για επεμβάσεις και για φάρμακα …
Το Παλαιστινιακό Κέντρο Πληροφοριών αναφέρει ότι «η κρίση των καυσίμων στη Γάζα θα οδηγήσει σε μια επικείμενη ανθρωπιστική και περιβαλλοντική καταστροφή, καθώς έχουν αρχίσει να ακρωτηριάζονται οι ζωτικοί τομείς της Λωρίδας της Γάζας». Και, ότι «190 πηγάδια υδρεύσεως που εφοδιάζουν 1,7 εκατομμύρια πολίτες και 4 σταθμοί επεξεργασίας λυμάτων θα σταματήσουν να λειτουργούν», που σημαίνει ότι περισσότερα λύματα θα πηγαίνουν στη θάλασσα της Γάζας (αυτός είναι πραγματικά ο μόνος τρόπος για να το θέσω. Πριν λίγο καιρό που έψαξα να μάθω για το θέμα , τα λύματα διοχετεύονταν στη θάλασσα με ρυθμό 90 εκατομμύρια λίτρα ανά ημέρα. Με έναν αυξανόμενο πληθυσμό και με τις αυξανόμενες διακοπές ρεύματος, μπορώ μόνο να φανταστώ πόσο υψηλότερος θα είναι ο αριθμός τώρα.)
Το άρθρο αναφέρει, επίσης, τις επιπτώσεις της κρίσης των καυσίμων για τη συλλογή των αποβλήτων, η οποία ακόμη και χωρίς την έλλειψη καυσίμων βρίσκεται ήδη σε κρίση.
Οι Παλαιστίνιοι αλιείς περιμένουν να σταματήσει το ναυτικό των σιωνιστών να τους επιτίθεται και να σταματήσει να τους απαγάγει. Περιμένουν μάταια για οποιαδήποτε κυβέρνηση ή δήθεν ισχυρό σώμα (πότε τα Ηνωμένα Έθνη χρησιμοποιούν τη δύναμή τους; Όταν το ΝΑΤΟ και η Δύση επιθυμούν μια… Λιβύη) να παρέμβει πραγματικά και να σταματήσει την σιωνιστική πειρατεία στα παλαιστινιακά ύδατα.
Σε μια πρόσφατη διαμαρτυρία ενάντια στην πολιορκία, ο Abu Zakariya Baker, ένας υπάλληλος στην Αγροτική Επιτροπή Εργασίας, είπε ότι «έχει υπάρξει μια δραματική αύξηση του αριθμού των συλλήψεων και των επιθέσεων κατά των ψαράδων από την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα τον περασμένο Νοέμβριο», και ότι μόνο πέρυσι «πάνω από 50 αλιείς συνελήφθησαν και έντεκα αλιευτικά σκάφη καταστράφηκαν» όπως αναφέρει το Ma'an .
Πριν από λίγες εβδομάδες, ο Richard Falk, ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη, καταδίκασε εκ νέου, για άλλη μια φορά, τον συνεχιζόμενο ισραηλινό αποκλεισμό και την συλλογική τιμωρία της Γάζας.
Οι συνηθισμένες στατιστικές :
-Πάνω από το 80% των 1,7 εκατομμυρίων κατοίκων της Γάζας, εξαρτώνται από την επισιτιστική βοήθεια (η οποία από μόνη της είναι σκανδαλωδώς ανεπαρκής και η οποία περιλαμβάνει μόνο αλεύρι, λάδι, ζάχαρη και ίσως φακές … καθόλου φρούτα ή λαχανικά, δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι ο υποσιτισμός και η αναιμία είναι ανεξέλεγκτα στη Γάζα).
-Πάνω από το 90% του νερού της Γάζας είναι ακατάλληλο για πόση (το 95%, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας).
-Οι διακοπές ρεύματος διαρκούν πάνω από 12 ώρες καθημερινά.
-Οι ψαράδες και οι αγρότες παρενοχλούνται και πυροβολούνται από τον ισραηλινό στρατό.
-Επικρατούν αυστηροί περιορισμοί στις εξαγωγές .
-Άρνηση εξόδου για τους ασθενείς που αναζητούν θεραπεία σε νοσοκομεία έξω από τη Γάζα
Και τώρα, μαθαίνουμε ότι αιγυπτιακές μπουλντόζες καταστρέφουν τις σήραγγες της Γάζας, σήραγγες που έχουν εμποδίσει σε μεγάλο βαθμό τη Γάζα από το να καταρρεύσει εντελώς. Η Middle East Monitor αναφέρει ότι μπουλντόζες, συνοδευόμενες από στρατιωτικά οχήματα, άρχισαν χθες να καταστρέφουν τα τούνελ.
Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι, σύμφωνα με την Al Monitor, έχουν αυξηθεί οι αυτοκτονίες στη Γάζα.
Και αναφερόμενη στο θέμα αυτό, να σημειώσω πως αν όσοι ζουν εκτός της Παλαιστίνης υπόκειντο στο ένα κλάσμα των δυστυχιών που επιβάλλονται στη Γάζα, οι αυτοκτονίες θα ήταν πολύ περισσότερες. Οι Παλαιστίνιοι είναι από τους πιο ανθεκτικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει.
Και με όλες τις νέες και τις παλιές εξελίξεις, συνεχίζεται αθόρυβα η δολοφονία ενός πληθυσμού, οι ισραηλινές μπουλντόζες εξακολουθούν να πλήττουν τα χερσαία σύνορα στη Γάζα, και το Occupied Palestine καταγράφει την 204η ισραηλινή παραβίαση της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός που επιτεύχθηκε το Νοέμβριο του 2012.
Λατρεύω τους κάκτους στη Γάζα, αλλά… αρκετά αγκάθια έχουν ήδη. Είναι αρκετά αυτά που έχουν υπομείνει (uspoored) οι Παλαιστίνιοι εδώ και πολλά χρόνια (η έννοια του κάκτου και της υπομονής εκφράζεται στην γλώσσα τους με την ίδια λέξη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου