" ...Μάζεψα τ' αποκαΐδια με πόνο ψυχής
από το καμένο Πολυτεχνείο κι έστησα σκιάχτρα να ξορκίσω τα κακά που πληθαίνουν γύρω μου. φαντάσματα που τρομοκρατούν τα όνειρά μου κι αγριεύουν τον ύπνο μου.
Σημάδια μιας πραγματικότητας που με μελαγχολεί και με εξουθενώνει. έβγαλα
το μαύρο απ'την ψυχή μου που χρόνια
τώρα οι κάθε είδους εμπρηστές την ποτίζουν....
Ιδού πως τιμάται αληθινά η μνήμη
...επειδή υπάρχουν πολλοί που εκφράζουν πικρία και θυμό για τα μελαγχολικά
κείμενα μου σε σχέση με την επέτειο του Πολυτεχνείου, σάς θυμίζω αυτό το κείμενο
του Θεόδωρου Παπαγιάννη που έγραψε αμέσως μετά την καταστροφή του ιστορικού
κτιρίου το 1993 δημιουργώντας από τα συντρίμμια καλλιτεχνικό έργο.
Θυμίζω ότι τότε κάηκαν περί τα 250 έργα ιστορικής σημασίας από τις αποθήκες
της ανωτάτης σχολής Καλών Τεχνών παράλληλα με τα κτίρια της πρόσοψης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Αυτό το υλικό, τα καδρόνια και οι καμένες δοκοί δηλαδή, έγιναν τα μεγάλα,
γλυπτικά ξόανα που από τότε μέχρι σήμερα εξακολουθεί να διακονεί ο ξεχωριστός
αυτός γλύπτης
κείμενα μου σε σχέση με την επέτειο του Πολυτεχνείου, σάς θυμίζω αυτό το κείμενο
του Θεόδωρου Παπαγιάννη που έγραψε αμέσως μετά την καταστροφή του ιστορικού
κτιρίου το 1993 δημιουργώντας από τα συντρίμμια καλλιτεχνικό έργο.
Θυμίζω ότι τότε κάηκαν περί τα 250 έργα ιστορικής σημασίας από τις αποθήκες
της ανωτάτης σχολής Καλών Τεχνών παράλληλα με τα κτίρια της πρόσοψης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Αυτό το υλικό, τα καδρόνια και οι καμένες δοκοί δηλαδή, έγιναν τα μεγάλα,
γλυπτικά ξόανα που από τότε μέχρι σήμερα εξακολουθεί να διακονεί ο ξεχωριστός
αυτός γλύπτης
Μάνος Σ. Στεφανίδης
https://www.mcap.gr/Photo/17-Photo_Erga_Papagiannis/Photo_Album_Glypta_Polytexnaiou/source/1.htmlhttps://www.mcap.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου