Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών 25/11,
η γυναικεία οργάνωση Κέντρο Διοτίμα και η Makeup & DigitalArtist, Ελεάνα Δημοπούλου, ενώνουν τις δυνάμεις τους στην καμπάνια #PAINted.
Η καμπάνια #PAINted αξιοποιεί το χρώμα για να «μιλήσει» για όλες τις μορφές
έμφυλης βίας: λεκτική, σωματική, ψυχολογική / συναισθηματική, οικονομική και
σεξουαλική βία. Μορφές που συχνά δεν αφήνουν ορατά σημάδια, ωστόσο προκαλούν πολλαπλά τραύματα στα άτομα που τις έχουν βιώσει ή τις βιώνουν, είτε στον ιδιωτικό
ή τον δημόσιο χώρο (συντροφική/συζυγική και ενδοοικογενειακή βία, βιασμός,
σεξουαλική παρενόχληση, trafficking, stalking κ.ά.).
Ζωγραφίζοντας τον πόνο και το τραύμα, δίνουμε ορατότητα σε ένα «αόρατο φαινόμενο», που πολλές φορές διαφεύγει από τις στατιστικές, ενώ συχνά συγκαλύπτεται από βολικούς μύθους και κοινωνική ανοχή, με αποτέλεσμα να μην καταγγέλλεται.
Μέσα από την καμπάνια στοχεύουμε: στην ενημέρωση του κοινού ώστε να μάθουμε
να αναγνωρίζουμε όλες τις μορφές έμφυλης βίας· στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας
για τη διαμόρφωση συλλογικής κουλτούρας μηδενικής ανοχής απέναντι στην έμφυλη βία
και τον σεξισμό· αλλά και την ενίσχυση μια συλλογικής νοοτροπίας στήριξης των
επιζωσών/επιζώντων έμφυλης βίας. Άλλωστε για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντίδραση απέναντι στην έμφυλη βία είναι αναγκαία η συμβολή όλων μας.
*Αν βιώνεις έμφυλη βία ή γνωρίζεις κάποιο περιστατικό
κάλεσε στη Γραμμή SOS 15900 για να λάβεις την
απαραίτητη πληροφόρηση.
https://diotima.org.gr/about/
https://www.huffingtonpost.gr/entry/den-echeis-idea-pos-einai-na-zeis-me-ton-fovo-to-psechiko-traema-mias-kakopoiemenes-yenaikas_gr_5d517ec9e4b05fa9df027ae0?ncid=other_huffpostre_pqylmel2bk8&utm_campaign=related_articles
Η ποίηση και η λογοτεχνία ενός τόπου,
είναι η αποτύπωση της κοινωνίας.
Στο βιβλίο «Οι Άθλιοι των Αθηνών » ο Ιωάννης Κονδυλάκης περιγράφει τη ζωή
και την κακοποίηση των κοριτσιών από την επαρχία που έρχονται να εργαστούν
σαν υπηρέτριες, στα αθηναϊκά σπίτια.Που μένουν στα στενόχωρα δωμάτια υπηρεσίας,
ακόμη και στα πατάρια των σπιτιών.Τα κορίτσια που αντιμετωπίζονται σαν σκλάβες
και σαν πόρνες.Σαν αόρατα και αθόρυβα πρόσωπα που δεν έχουν θέση στην κοινωνία.
...στην Ανάβυσσο της Αττικής εγκαθίστανται πρόσφυγες από
τη Φώκαια της Μικράς Ασίας.
Η γαλήνη που αποζητούσαν οι ήρωες, ανατρέπεται από
το βιασμό και το φόνο της Άννας.
Δημοσθένης Παπαμάρκος...ένας σύγχρονος συγγραφέας στη συλλογή
διήγημάτων «Γκιακ» ρίχνει τη δική του (σύγχρονη) ματιά στην κοινωνία της περιόδου,
γύρω από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Στο ομώνυμο διήγημα ο ήρωας συγκλονίζεται
από το βιασμό και το φόνο της αδελφής του και αρνείται να σκύψει το κεφάλι από ντροπή
και να σιωπήσει, όπως κάνει η υπόλοιπη οικογένεια.
Όταν πηγαίνει με τον ελληνικό στρατό στη Μικρά Ασία , αρνείται να βιάσει Τουρκάλες.
Ψάχνει διαρκώς τη λύτρωση..
~*~
→Οι ήρωες αυτών των διηγημάτων, στρατιώτες που πολέμησαν στη μικρασιατική εκστρατεία, έρχονται αντιμέτωποι με τους ρόλους που τους επιβάλλουν οι παραδοσιακοί κανόνες και το βίωμα του πολέμου. Συγκρούονται, υποτάσσονται, ζουν εν κρυπτώ ή φεύγουν.Το γκιακ είναι το αίμα, ο συγγενικός δεσμός και ο νόμος του αίματος που σκιάζει
τις ζωές τους. Με έναν τραχύ προφορικό λόγο, οι ιστορίες τους αφηγούνται την απώλεια προσανατολισμού, την αδυναμία τους να συμβιβάσουν τους κώδικες της παράδοσης με
τα συναισθήματα και τη συνείδησή τους.
*Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου
i-rena
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου