Μάρτυρες γιὰ τὰ λάθη σου δὲν εἶχες. Μόνος μάρτυρας ὁ ἴδιος ἐσύ. Τὰ τακτοποίησες, τὰ μονόγραψες, τὰ σφράγισες.....

 

... σὲ λευκοὺς πάντοτε φακέλους 
σὰ νὰ ἑτοίμαζες
τὴ δίκαιη διαθήκη σου. 
Ὕστερατὰ τοποθέτησες προσεχτικὰ 
στὰ ράφια. 
Τώρα, γαλήνιος, (ἴσως καὶ κάπως φοβισμένος) 
οὔτε βιάζεσαι
οὔτε καθυστερεῖς, γνωρίζοντας ὅτι, 
μετὰ τὸ θάνατό σου,
θ᾿ ἀνακαλύψουμε πόσον ὡραῖος ἤσουν,
πόσο πολὺ πιὸ ὡραῖος 
πέρα ἀπ᾿ τὶς ἀρετές σου.

 


*Γιάννης Ρίτσος 
"Μετά"



από:

Άρωμα Γυναίκας