Κάποτε και τα ποιήματα γερνούν-
κρατούν μπαστουνάκι,φορούν,αντί για ημίψηλο,
τραγιάσκα,
σκύβουν κι η φωνή τους τρεμουλιάζει,
τα παλαιά λιβάδια τους με τις παπαρούνες
και τους κορυδαλλούς,
μετατρέπονται σε αμαξοστάσια,
οι λέξεις ξεχνούν το όνομά τους,
η ευρηματικότητα παλιμπαιδίζει, παίζει το κουτσό.
κρατούν μπαστουνάκι,φορούν,αντί για ημίψηλο,
τραγιάσκα,
σκύβουν κι η φωνή τους τρεμουλιάζει,
τα παλαιά λιβάδια τους με τις παπαρούνες
και τους κορυδαλλούς,
μετατρέπονται σε αμαξοστάσια,
οι λέξεις ξεχνούν το όνομά τους,
η ευρηματικότητα παλιμπαιδίζει, παίζει το κουτσό.
Μόνον η θάλασσα, με τις λεπτές ρυτίδες της,
μένει αναλλοίωτη,
εντός τους.
μένει αναλλοίωτη,
εντός τους.
Ο Γιάννης Τσίγκρας γεννήθηκε το στο Βόλο.
Σπούδασε δημοσιογραφία.
Σήμερα είναι Υπεύθυνος Τύπου στο Δήμο Βόλου.
Έχει εκδώσει συλλογές διηγημάτων και ποιημάτων.
https://www.blogger.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου