Σελίδες

Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

...έ!!! και...?...η Αλόμα πέθανε...



...και θα μου πείς έ! και τί έγινε...

ΟΚ!

...όταν όμως είσαι γονιός κλαίς...
ναί κλαίς
ένας άνθρωπος πέθανε μπορεί το παιδί του καθενός μας
να κινδυνεύσει από ότιδήποτε αλλά και από τον κάθε ανώμαλο
που αποφασίζει να καταστρέψει μια ψυχή ένα σώμα,
ένα παιδί αγόρι ή κορίτσι μπορεί να κινδυνεύσει από τον βιασμό
που θα καθορίσει τη ζωή ενός παιδιού που δύσκολα και το πιθανώτερο
καθόλου και ποτέ τον βιασμό από έναν ενήλικα...
Δύσκολα τα παιδικά χρόνια του Μπάμπη,ο Μπάμπης καταγόταν από ένα χωριό 
κοντά στο Κιλκίς "στα 9 μου χρόνια, καθώς κάναμε μπάνιο σε ένα ποτάμι, 
κάποιος ηλικιωμένος γείτονάς μας ξεχώρισε εμένα από όλα τα παιδιά που παίζαμε μαζί, 
με πήγε παράμερα, έβαλε το κεφάλι μου μέσα στο νερό για να μην ακούγομαι και με βίασε. 
Το αίμα από το σώμα μου κοκκίνισε το νερό, έκλαιγα, σπάραξα, αλλά δεν το είπα 
στους γονείς μου. 
Αυτός ο βιασμός έχω την εντύπωση ότι επίσπευσε την κατάσταση της ομοφυλοφιλίας..." 
Σε μια από τις τελευταίες της συνεντεύξεις σε τηλεοπτική εκπομπή τον περασμένο 
Νοέμβριο αποκάλυψε ότι έγινε τραβεστί για λόγους επιβίωσης, δήλωσε 
ότι δεν αισθάνθηκε ποτέ γυναίκα και τάχθηκε κατά της αλλαγής φύλου 
με χειρουργική επέμβαση. 
«Με μια περούκα και μια φούστα δεν γίνεσαι γυναίκα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Τα τελευταία χρόνια ωστόσο είχε απομονωθεί και ζούσε συντροφιά με το σκύλο της, 
χωρίς να δέχεται επισκέψεις και είχε χάσει επαφή με παλιούς φίλους.
...κι είχε πιά μόνο μια επιθυμία να πεθάνει ήσυχα αγκαλιά με το σκύλο του...
το σπίτι πήρε φωτιά κι ο Μπάμπης όπως επιθυμούσε πλέον να τον λένε αντί "Αλόμα" ξεψύχησε λίγες μέρες μετά...αλλά ο σκύλος...? 

«Νιώθω ότι δεν έχω κανέναν στον κόσμο. Είμαι ολομόναχος! Τώρα μου 'μεινε ένα σκυλί που με λατρεύει και το λατρεύω. Μερικές φορές σκέφτομαι ποιος θα πεθάνει πρώτος: ο σκύλος ή εγώ; Και τρομάζω...» Φωτό: Γιάννης Χατζηγεωργίου


...πολύ σκληρός αυτός ο δρόμος...
ακριβώς γι'αυτό εγώ αυτούς 
τους ανθρώπους 
τους σέβομαι βαθειά...

i-rena

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου