«Υπάρχουν νύχτες που οι λύκοι είναι σιωπηλοί και μόνο το φεγγάρι ουρλιάζει.» *G. Carlin

Βγήκα στην «εθνική» για να με δούν…τόσες μέρες και νύχτες παρακαλάω 
να με δούν…να νοιαστούν για μένα…

Οι νταλίκες κτυπάνε κόρνες και περνώντας δίπλα μου με πετάνε στα χωράφια….
τα αυτοκίνητα δεν σταματάνε για μένα...καμιά ανθρώπινη παρουσία 
στη τόση ερημιά…

Το λαρύγγι μου είναι τόσο στεγνό που δεν έχω πια ούτε σάλιο…
τα πόδια μου φλέγονται …οι πόνοι στο κορμί από τα καρφωμένα αγκάθια 
είναι αφόρητοι…η πείνα με ξεσκίζει…
ο τρόμος του θανάτου που έρχεται μου θερίζει κάθε αντοχή….

«…η νύχτα με οδήγησε σ’ αυτούς τους δρόμους; 
ή αυτοί οι δρόμοι με οδήγησαν στη νύχτα;» 
*Ν.Χριστιανοπουλος

Ένα αυτοκίνητο πέρασε…σταμάτησε και γύρισε πίσω…φωνές και γαυγίσματα…
βήματα προς το μέρος μου….να φύγω…να κρυφτώ στη νύχτα…ποιό καλό είδα 
από τα «δίποδα» ως σήμερα???

Με τις λίγες αντοχές μου κρύφτηκα στα βάτα…κι άλλα αγκάθια πάνω μου…
κι άλλος πόνος…αλλά ο φόβος με αναγκάζει να κρυφτώ…

Με σύμμαχο το σκοτάδι….έπαιζα κρυφτό με τα βήματα που με ακολουθούσαν… 
όμως…μύρισα ένα άγνωστο φαγητό…άκουγα συνομιλίες…

« Μέσα στο σκοτάδι περιμένεις να το βρείς? 
Έχουν τελειώσει οι τροφές, με τη σπανακόπιτα περιμένεις να έρθει σε σένα? 
Πάμε κι ερχόμαστε πάλι αύριο….»

…Όμως αυτή η άγνωστη λέξη…είχε φυλλαράκια που μύριζαν ωραία καθώς έπεφταν 
μέσα στα αγκάθια….κάτι πράσινες μπουκίτσες που δεν άντεξα να μην εξερευνήσω…
να δοκιμάσω…προσεκτικά…χωρίς να με βλέπουν…ώσπου , ενώ έτρωγα, 
χέρια με έπιασαν….με σήκωσαν ψηλά… μετά γκρεμιστήκαμε μαζί… 
εγώ μια χαρά μέσα στην αγκαλιά…μετά άλλαξα χέρια…μετά έγιναν όλα γρήγορα….

Πάγωσα από το φόβο κι αφέθηκα…κούρνιασα σε μια γωνία του αυτοκινήτου…



ένιωθα να απομακρύνομαι από την ερημιά που τόσες μέρες με είχε 
στη φριχτή αγκαλιά της…

Σπίτι…μπάνια…νερά… πετσέτες…

σκόνες πάνω μου… ώρες για να βγούν 
τα καρφωμένα στη σάρκα μου αγκάθια… 



πολύ φαγητό και δροσερό νερό…



ήρθε κι ο ύπνος σε ένα ευωδιαστό μαξιλάρι…ήρθαν κι οι εφιάλτες…
πεταγόμουν κι έτρεχα στο νερό…ήταν ακόμη εκεί…



πεταγόμουν για να νιώσω ότι ακόμη ζω… ότι δεν είχα πεθάνει 
κι ήμουν σε έναν άγνωστο παράδεισο…

Με πήγαν σ ένα γλυκό κύριο που με πήρε στα χέρια του… 
κι αφού με γέμισε φιλιά…



άρχισε να βγάζει από πάνω μου τους εφιάλτες που ρουφούσαν το λιγοστό αίμα μου…
που είχαν γεμίσει πληγές το κοκκαλιασμένο μου κορμί. 
    

Ο Κυριάκος ίδρωσε για 3,5 ώρες σκυμμένος πάνω μου ….



με πόνεσε αλλά το τρυφερό του βλέμμα κι η προτροπή 
του να κάνω υπομονή…μ' έκαναν να νιώσω εμπιστοσύνη 
και αφέθηκα στη μαγευτική του περιποίηση…

Με λενε ΜΑΡΙΟ...γιατί μια "προσευχή" βοήθησε να σωθώ…κι ο Κυριάκος 
με έκανε εντυπωσιακά καθαρό και όμορφο



….με απάλλαξε από όλους μου τους πόνους…



με μεταμόρφωσε σε ένα μεταξένιο απαλό σκυλάκι…έτοιμο να επισκεφτεί τη γιατρό του.

Η Ρένα ήξερε ότι θα πάω και με υποδέχτηκε με χαμόγελα κι αγκαλιές.

Πήγα κεφάτος κοντά της, σκαρφάλωσα στην αγκαλιά της, ήμουν πολύ συνεργάσιμος όση ώρα με εξέταζε…ο ήλιος να λούζει το ιατρείο της…τα μαρτυρικά ερημικά μου σκοτάδια έμιαζαν μακρινό όνειρο…



χάδια και γλυκόλογα ανάμεσα στα απαλά τσιμπηματάκια από βελόνες που έψαχναν το αίμα

 μου….μετά...λόγια…λέξεις…κουβέντες…χαμόγελα που πάγωσαν….βλέμματα σκεπτικά….ο ήλιος βάρυνε και κρύφτηκε….. ένα σκοτάδι ήρθε κι άρχισε να απλώνεται…να με τυλίγει…να το φοβάμαι αλλά να μην εχω τρόπο να ξεφύγω ή να του κρυφτώ…

Αιματοκρίτης 11… στον ορό γρήγορα…45.000 λευκά….
τα αποτελέσματα θα βγούν αάριο…. .η κρεατινινη «τσιμπημενη»…βελόνες…φλεβοκαθετήρας….σωληνάκια…αυτή η νύχτα που σκέπασε τη ζωη μου…
που σκοτείνιασε τα βλέμματα των ανθρώπων μου…δεν είναι σαν τις άλλες νύχτες 
που πέρασα ετοιμοθάνατος στην ερημιά με τα αγκάθια…

Αυτή η νύχτα λέγεται κλουβί στην εντατική του κτηνιατρείου….
λέγεται αγώνας για τη σωτηρία της ζωής μου…αυτή τη νύχτα δεν ξέρω 
ακόμη αν την λένε λευχαιμία…ανάπλασμα…δεν με νιάζει το όνομα της…
με τρομαζει το παγερό της άγγιγμα…με ανατριχιάζει 
η ραγισμένη μου εικόνα...

    

ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΑΙΜΑΤΟΣ…από υγιή νεαρό δότη σκύλο…

ΑΜΕΣΗ υπερηχογραφική εξέταση των εσωτερικών μου οργάνων……

ΑΜΕΣΗ κινητοποίηση για τη σωτηρία μιας ψυχής μολις 2,5 κιλων…. 
μόλις 8 μηνών

      

Τον ήρωα και σωτήρα μου τον λενε Εκτορα…σε λίγες ώρες θα είναι εδώ ….
κοντά μου….δίπλα μου…να μου προσφέρει το αίμα του…να μεταγγίσουν 
μέσα μου τη ζωή που χάνεται

    

Είμαι ανήσυχος...είμαι τρομοκρατημένος μέσα στην ερημιά αυτού 
του κλουβιού…τα σωληνάκια μου δίνουν ζωή αλλά τα αγκάθια 
της αμφιβολίας…της μοναξιάς…του φόβου…μού τρυπάνε τη ψυχή…

   

Μια προσευχή για μένα…μια μάζωξη αγγέλων στο προσκεφαλι μου
…μια ευχή να έχω ενθαρρυντικά αποτελέσματα…μια ευχά για να κρατηθώ 
στη ζωή…από μια κλωστή…από ένα χέρι…από την ΑΓΑΠΗ 

  

«Η αγάπη είναι η κραυγή της αυγής. 
Η αγάπη είναι ο ύμνος της νύχτας.» *Β.Ουγκώ

Εχω ανάγκη τη βοήθεια ΟΛΩΝ ΣΑΣ….σηκώστε τα μάτια σας στον ουρανό…
στη Κηφισιά…πάνω από το κτηνιατρείο της Ειρήνης Κανελλοπούλου είναι 
το μαάρο σύννεφο που σκοτεινιάζει τη ζωή μου…

Φυσήξτε με δύναμη  να έρθει η θετική σας ενέργεια…να φτάσει σε μένα...
να διώξει αυτή την απρόσμενη νύχτα…
Ο ήλιος της ζωης μου «ουρλιάζει» και θέλει να βγεί από το κλουβί του…
θέλει να λάμπει στην αγκαλιά σας…ονειρεύομαι τη ζωή που 
δεν πρόλαβα να ζήσω!!!

 

Εχω ανάγκη τη βοήθεια σας…δεν το ήξερα ότι θα χρειαστώ τόσες εξετάσεις…
υπέρηχους…μετάγγιση…νοσηλεία στην εντατική… ξενύχτι κι αγωνία 
τόσων ανθρώπων…

Η καλή νεράϊδα-γιατρός μου μπορεί να σας πεί για μένα 
στο 210-8013302

Οι διασώστες μου μπορούν να σας δώσουν τον αρ. λογ/σμού της γιατρού….
να σας δώσουν τον αρ. λογ/σμού του σωματείου….διαλέξτε έναν τροπο…
Πάντα υπάρχει ένας τρόπος….
ΕΝΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣ μπορεί να με βοηθήσει….λίγη από την έγνοια 
ή την αγάπη ΟΛΩΝ ΣΑΣ ικετεύω…

1) Λογαριασμος alpha bank :  Ειρηνη Κανελλοπουλου

Στελνετε μηνυμα στη σελιδα ή email olgazoa2012@gmail.com

2) λογαριασμός ΠΕΙΡΑΙΩΣ: «Φίλοι ζώων & ανθρώπων»

        5067-063185-715             
Iban: GR50 0172 0670 0050 6706 3185715

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: Μ Α Ρ Ι Ο Σ

3) στα τηλεφωνα 
210-8662878  
6945386096  
6986008025 
η Ολγα μπορεί να σας λέει την…ιστορία της ζωής μου…

 

Σας ευχαριστώ από τα βάθη της μικροσκοπικής μου καρδούλας…
υπόσχομαι να αγωνιστώ…να παλέψω για να βρεθώ ανάμεσα σας…
για να βρεθώ στην αγκαλιά του ανθρώπου που θα με υιοθετήσει…
Αρκεί να με βοηθήσουν όλοι οι «άγγελοι»  να βγώ γερός και δυνατός 
από αυτή τη περιπετεια…!

Με ευγνωμοσύνη …

Ο Μαριούλης σας

υγ. 
Ο Κυριακος είναι ο ΦΙΛΟΣ…ο άνθρωπος…
ο αληθινά ανιδιοτελής φιλοζωος…
που θυσίασε πάνω από 4 ωρες για να ανακουφίσει τον Μαριούλη 
από τα τσιμπούρια…τα αγκάθια…και το μπλεγμένο-τζιβιασμένο του τρίχωμα. 
Είναι ο PET STORE…το πιό φιλόζωο πετ σοπ της Ελλαδας. 
https://www.facebook.com/pet.store.gr?fref=ts...         
είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ που αξίζει να ευγνωμονούμε για 
τη ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΙΑ του...!!!

  

το διάβασα ΕΔΩ: https://www.facebook.com/notes