Εδιζησάμην εμεωυτόν...*Ηράκλειτος

ΕΔΙΖΗΣΑΜΗΝ ΕΜΕΩΥΤΟΝ  μτφ.: ζήτησα τον χαμένο εαυτό

Ζήτησα τον χαμένο εαυτό μου... μπορεί να κρύβει το νόημα της αναζήτησης της Αληθινής Ζωής...

στις συμπυκνωμένες αρχαιοελληνικές -και όχι μόνον- ρήσεις εμπνευσμένων ανθρώπων, περιέχεται σοφία αλλά και ένα ατελείωτο πεδίο για την κατανόησή της, ανάλογα με τις συνθήκες της κοινωνίας, ακόμη και με τη πρόσκαιρη συναισθηματική διάθεση του αναζητούντος το νόημα των λόγων: προφανώς διαφορετικά προσεγγίζει τη σοφία αυτή ο απόμακρος ασκητής/αναχωρητής από τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας.

*Ανάλυση των λέξεων "εδιζησάμην" και "εμεωυτός"

Το Εδιζησάμην είναι πρώτο πρόσωπο  ενικού στον  αόριστο του ρήματος δίζημαι στην ιωνική διάλεκτο, στην αττική διάλεκτο το αντίστοιχο 
ρήμα είναι: ζητέω ζητώ.

Το Εμεωυτόν εμεωυτός είναι  αυτοπαθής αντωνυμία στην ιωνική διάλεκτο. 

Η αντίστοιχη λέξη  στην αττική διάλεκτο, είναι: εμαυτός .

Η πλήρης μετάφραση της φράσης του Ηρακλείτου είναι: 

Ζήτησα να μάθω  για τον αυτό μου, ρώτησα τον εαυτό μου, μπήκα μέσα μου ψάχνοντας την αλήθεια για τον εαυτό.

Υπάρχει αρκετή ομίχλη γύρω από την ερμηνεία της ρήσης αυτής 
του Ηράκλειτου, όπως και για τις περισσότερες από αυτές τις συμπυκνωμένες σοφές φράσεις,  που είχε πει κατά καιρούς ο Ηράκλειτος, καθώς επίσης  
και διάφορες εκδοχές, ως είναι φυσικό για την κάθε αινιγματική φράση.

Μια προφανής εκδοχή και η πλέον επικρατούσα είναι εκείνη που προσομοιάζει με το πολύ συζητημένο  "γνώθι σ’ αυτόν"

Ο Ηράκλειτος πιθανότατα δεν προσπαθούσε να γίνει αινιγματικός ή "σκοτεινός" Προφανώς στο μυαλό του ήταν ξεκάθαρο αυτό που εννοούσε, αλλά άφησε ορθάνοιχτες τις πύλες των ρήσεών του με αποτέλεσμα να μπορούν 
να συμμετέχουν σε πνευματικές ασκήσεις περί αυτών οι λαμβάνοντες τη σοφία του ανδρός ανά τους αιώνες...