Τι εννοεί το παιδί όταν λέει στους γονείς «σε μισώ»;

Πολύ συχνά στην εφη­βεία, αλλά και σε πιο μι­κρές ηλι­κί­ες το παιδί μπο­ρεί να
πεί στους γο­νείς του «Σε μισώ !» 
Γε­γο­νός που μπο­ρεί να σο­κά­ρει, θυ­μώ­σει, φο­βί­σει τους γο­νείς. 
Για αυτό το λόγο οι γο­νείς πρέ­πει να κα­τα­λά­βουν τι εν­νο­εί το παιδί όταν λέει κάτι τέ­τοιο. 
Το «σε μισώ» είναι συχνά « ένας κώ­δι­κας επι­κοι­νω­νί­ας» με τον οποίο το παιδί 
προ­σπα­θεί να με­τα­φέ­ρει ένα μπλο­κα­ρι­σμέ­νο συ­ναί­σθη­μα για κάτι που δεν μπο­ρεί 
να εκ­φρά­σει με άλλες λέ­ξεις και επι­λέ­γει κάτι τόσο δυ­να­τό για να πε­ρά­σει το μή­νυ­μά του. 
Οι γο­νείς πρέ­πει να συ­νει­δη­το­ποι­ή­σουν ότι πέρα από αυτό που ακούν, κρύ­βε­ται 
μια δύ­σκο­λη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που βιώ­νει το παιδί και πρέ­πει να μά­θουν να την 
απο­κρυ­πτο­γρα­φούν, ώστε να «ακού­σουν» πραγ­μα­τι­κά το παιδί και να το βοη­θή­σουν 
ου­σια­στι­κά.

Πολ­λές φορές το «Σε μισώ» από το παιδί μπο­ρεί να ση­μαί­νει :
«Δεν κα­τα­λα­βαί­νεις αλη­θι­νά τι χρειά­ζο­μαι αυτή τη στιγ­μή».
«Δε με ακούς, νοιώ­θω μο­να­ξιά»
«Εί­μα­στε εντε­λώς «απο­συν­δε­δε­μέ­νοι» αυτή τη στιγ­μή».
«Νιώθω πλη­γω­μέ­νος/η».
«Έχω πο­λύ­πλο­κα αι­σθή­μα­τα και δεν ξέρω πώς να τα δια­χει­ρι­στώ».
«Δες τα πράγ­μα­τα από τη δική μου οπτι­κή γωνία».

Σαν γο­νείς έχου­με αγάπη και αδυ­να­μία στα παι­διά μας, που  όταν ακού­με 
το «σε μισώ» νιώ­θου­με πλη­γω­μέ­νοι και ίσως απο­τυ­χη­μέ­νοι. 
Τεί­νου­με να γί­νου­με αντι­δρα­στι­κοί, θυ­μω­μέ­νοι ή/ και από­μα­κροι 
και να λέμε πράγ­μα­τα όπως:
«……Και εγώ σε μισώ επί­σης….».
«Ό,τι πεις» (“Whatever….”).
«Όχι, δε με μι­σείς… δεν το εν­νο­είς…. απλά το λες».
«Εμπρός, μί­ση­σέ με, αλλά δε θα σου κάνω τις χάρες».
«Πώς τολ­μάς να λες κάτι τέ­τοιο, πή­γαι­νε στο δω­μά­τιό σου…».
« Καλό & αυτό….. μετά από τόσα που έχω κάνει για σένα 
αυτό είναι το ευ­χα­ρι­στώ.Κάνε παιδί να δεις καλό !»

Πρέ­πει να συ­νει­δη­το­ποι­ή­σου­με ότι κα­νέ­νας από αυ­τούς τους λό­γους 
ή τις απα­ντή­σεις δε βοη­θούν να απο­κα­τα­στα­θεί η σύν­δε­ση με τα παι­διά μας, 
και επί­σης δε βοη­θούν εκεί­να να μά­θουν να ελέγ­χουν τα συ­ναι­σθή­μα­τα 
που τα έχουν κα­τα­κλύ­σει.

Από την άλλη μεριά, αν κα­τορ­θώ­σουν οι γο­νείς να κρα­τή­σουν τη ψυ­χραι­μία τους 
και να απα­ντή­σουν ήρεμα στα παι­διά στο «σε μισώ», με μια απά­ντη­ση ψύ­χραι­μη, 
όχι αντι­δρα­στι­κή, αλλά συ­μπο­νε­τι­κή, ευαί­σθη­τη, με κα­τα­νό­η­ση 
και στα­θε­ρό­τη­τα.

Ας θυ­μη­θού­με τα λόγια ενός  παι­δο­ψυ­χο­λό­γου που όταν του έθε­σαν το θέμα αυτό, 
απά­ντη­σε: «Όταν το παιδί σάς λέει «σε μισώ»,εσείς προ­χω­ρή­στε 
λέ­γο­ντάς του ότι  εσείς  έχετε αρ­κε­τή αγάπη και για τους δυο σας».  
Απα­ντή­στε στο «υπο­θε­τι­κό μίσος» του παι­διού με αγάπη , υπο­μο­νή & στω­ι­κό­τη­τα 
και ξε­πε­ρά­στε το μίσος με το να είστε αρ­κε­τά στορ­γι­κοί και για τους δυο .

Ας πε­ρι­γρά­ψου­με εδώ ένα αλη­θι­νό γε­γο­νός που βίωσε ένα παιδί 
που ένοιω­σε με­γά­λο πόνο, αλλά που εξω­τε­ρι­κά  εκ­φρά­στη­κε με έντο­νο θυμό 
και ακόμα με έκ­φρα­ση «μισώ όλο το κόσμο» . 
Την ημέρα που βίωσε το επώ­δυ­νο γε­γο­νός του θα­νά­του του αγα­πη­μέ­νου του σκύ­λου…. 
Το παιδί ήρθε με λυγ­μούς και με τρε­μά­με­νη φωνή μοι­ρά­στη­κε: 
«Είμαι πραγ­μα­τι­κά θυ­μω­μέ­νος που ο Rex πέ­θα­νε, Σας «Μισώ όλους»….
& ιδιαί­τε­ρα εσένα που δεν μπό­ρε­σες να κά­νεις κάτι …. 
και έτρε­ξαν πε­ρισ­σό­τε­ρα δά­κρυα….»

Προ­σπά­θη­σα να κρα­τή­σω τη ψυ­χραι­μία μου και η απά­ντη­ση που του έδωσα  
μετά από με­ρι­κές βα­θιές  ανά­σες ήταν : 
«Πρέ­πει να είσαι πολύ ανα­στα­τω­μέ­νος & πλη­γω­μέ­νος που πέ­θα­νε 
ο αγα­πη­μέ­νος σου Rex». 
«Ναι» απά­ντη­σε, θυ­μω­μέ­νος και ξε­κά­θα­ρα πι­κρα­μέ­νος. 
Ρώ­τη­σα αν θα ήθελε μια αγκα­λιά και ήθελε. 
Φύ­γα­με μαζί όπου του “επέ­τρε­ψα” να κλά­ψει, να θυ­μώ­σει, 
να εκ­φρά­σει τοnπόνο του . 
Λίγες ώρες αρ­γό­τε­ρα μου είπε ότι τε­λι­κά δε με μισεί, αλλά μι­σού­σε 
το ότι πέ­θα­νε ο Rex.

Έτσι λοι­πόν, μπο­ρού­με να προ­τεί­νου­με με­ρι­κούς θε­τι­κούς τρό­πους 
να απα­ντή­σε­τε στο «σε μισώ» του παι­διού:
- Πείτε του κάτι αλλά μεί­νε­τε κοντά του, συ­ναι­σθη­μα­τι­κά & πρα­κτι­κά. 
Το παιδί έχει ανά­γκη να εκ­φρά­σει πε­ρισ­σό­τε­ρα αι­σθή­μα­τα.
- Προ­σπα­θή­στε να πείτε κάτι με κα­τα­νό­η­ση όπως : 
«Πρέ­πει να είσαι πραγ­μα­τι­κά πλη­γω­μέ­νος, τι αλή­θεια αι­σθά­νε­σαι?… κτλ»
- Συλ­λο­γι­στεί­τε τι νο­μί­ζε­τε ότι συμ­βαί­νει: 
« Μπορώ να κα­τα­λά­βω ότι ό,τι είπα πρέ­πει να σε ανα­στά­τω­σε», 
«Είσαι θυ­μω­μέ­νος αυτή τη στιγ­μή , αλλά μπορώ να σου εξη­γή­σω…”
- Ηρε­μή­στε αρ­χι­κά εσείς και μετά προ­σπα­θή­στε να ηρε­μή­σε­τε και το παιδί, : 
« Θέλω να σε ακού­σω, όταν αι­σθά­νε­σαι έτοι­μος …..»,  
« Νο­μί­ζω ότι θέ­λεις χώρο, έτσι θα φύγω τώρα και όποτε θε­λή­σεις να μι­λή­σεις 
θα είμαι εδώ …».

Ακού­γο­ντας το «σε μισώ»  από το παιδί σας  δεν είναι εύ­κο­λο και δεν υπάρ­χουν 
μα­γι­κές λέ­ξεις να διορ­θώ­σου­με ή  δια­γρά­ψου­με το γε­γο­νός. 
Η μόνη συ­ντα­γή είναι να το ακού­τε, να συ­μπά­σχε­τε & να είστε συν­δε­δε­μέ­νοι 
μαζί του και φυ­σι­κά αρ­κε­τά «ανοι­χτοί», στορ­γι­κοί με απο­δο­χή 
για το παιδί σας, ώστε να μπο­ρέ­σε­τε να με­τα­μορ­φώ­σε­τε τη δυ­σά­ρε­στη εμπει­ρία,  
σε μία θε­τι­κή ευ­και­ρία για πιο ου­σια­στι­κή επι­κοι­νω­νία και κα­τα­νό­η­ση 
για τις βα­θύ­τε­ρες ανά­γκες του παι­διού.

http://womannow.gr