Αριθμός 20
Ο 20 συνδέεται με την καινοτομία,
την αφύπνιση.
Ενώνεται με την ευτυχία, το ενδιαφέρον για συνείδηση.
Είναι ο αριθμός της ζωής ,
ο αριθμός της απελευθέρωσης
από τις προσγειωμένες μορφές!
Συνδέεται με την δικαιοσύνη και την ιατρική (παραδοσιακή ή φυσική).
Ο αριθμός αυτός συνδέεται επίσης με τον μύθο του Ήφαιστου,
ο οποίος έγινε ο φύλακας της φωτιάς και φρόντιζε τα καμίνια του ουρανού
και της γης. Παρά την χωλότητα που του προκάλεσε η πτώση του, ταξίδευε συχνά ανάμεσα σε ουρανό και γη. Αυτός ο μύθος μας μιλά για την πτώση
του πνεύματος μας μέσα στη μορφή!
Η ελευθερία λοιπόν του πνεύματος εμποδίζεται από το υλικό σώμα.
Ο αριθμός 20, δηλώνει πως πρέπει να φροντίζουμε την ζωική δύναμη
ώστε να υπάρχει ανοικτή επικοινωνία ανάμεσα στο σώμα και στο πνεύμα.
Η θεϊκή δύναμη ενώνεται με την φυσική μορφή!
↡↡↡
Ο Ήφαιστος στη Μυθολογία
Μέσα από την μελέτη των μύθων έχουμε τον Ήφαιστο να θεωρείται γιος
του Δία και της Ήρας, ο οποίος γεννήθηκε πριν τον γάμο τους.
Μια άλλη εκδοχή, αναφέρει ότι ο Ήφαιστος δεν είχε πατέρα παρά
μόνο μητέρα, την Ήρα, και προήλθε από παρθενογένεση.
Όμως, αντί να χαρεί η Ήρα μόλις τον αντίκρισε, τον απαρνήθηκε και
τον έριξε στη θάλασσα, γιατί δεν άντεχε να τον βλέπει λόγω της ασχήμιας
και της αναπηρίας που είχε στα πόδια του. Για καλή του τύχη τον βρήκαν
οι κόρες του Νηρέα, Θέτιδα και Ευρυνόμη και τον ανέθρεψαν στη θαλάσσια σπηλιά, όπου βρισκόταν το παλάτι του Νηρέα. Ο Ήφαιστος πέρασε μαζί τους
τα εννιά πρώτα χρόνια της ζωής του κατασκευάζοντας θαυμαστά κοσμήματα
με τα κοράλλια και τα μαργαριτάρια που υπήρχαν στον βυθό της θάλασσας
και με αυτό τον τρόπο τους έδειχνε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη του.
Ο Ήφαιστος δεν είχε καλές σχέσεις με όλες τις θεότητες του Ολύμπου. Αναφέρεται στη μυθολογία ότι ήθελε να εκδικηθεί την Ήρα για τον τρόπο
που του συμπεριφέρθηκε, κάνοντάς της δώρο ένα θαυμάσιο έργο κατασκευασμένο από τα χέρια του. Αυτό το δώρο ήταν ένας περίτεχνος
χρυσός θρόνος, όπου η Ήρα κάθισε αλλά δεν μπορούσε να σηκωθεί,
ως να την κρατούσαν αόρατα δεσμά. Η Ήρα προσπαθούσε με διάφορους
τρόπους να τον πείσει να την απελευθερώσει από τα δεσμά, όμως μάταια.
Ο Ήφαιστος απαίτησε να του πει την αλήθεια για τη γέννησή του και τότε
θα την απελευθέρωνε. Άλλοι μύθοι, όμως, αναφέρουν ότι πάντα ήταν στο πλευρό της μητέρας του και του πατέρα του και πάντα βοηθούσε όταν είχαν ανάγκη, όπως στη μάχη με τους γίγαντες, που έτρεξε να βοηθήσει τον Δία χρησιμοποιώντας τη δύναμή του. Σε αυτή τη μάχη έδειξε σθένος παρ’ όλη
την αναπηρία του...[...]
Μέσα από την μελέτη των μύθων έχουμε τον Ήφαιστο να θεωρείται γιος
του Δία και της Ήρας, ο οποίος γεννήθηκε πριν τον γάμο τους.
Μια άλλη εκδοχή, αναφέρει ότι ο Ήφαιστος δεν είχε πατέρα παρά
μόνο μητέρα, την Ήρα, και προήλθε από παρθενογένεση.
Όμως, αντί να χαρεί η Ήρα μόλις τον αντίκρισε, τον απαρνήθηκε και
τον έριξε στη θάλασσα, γιατί δεν άντεχε να τον βλέπει λόγω της ασχήμιας
και της αναπηρίας που είχε στα πόδια του. Για καλή του τύχη τον βρήκαν
οι κόρες του Νηρέα, Θέτιδα και Ευρυνόμη και τον ανέθρεψαν στη θαλάσσια σπηλιά, όπου βρισκόταν το παλάτι του Νηρέα. Ο Ήφαιστος πέρασε μαζί τους
τα εννιά πρώτα χρόνια της ζωής του κατασκευάζοντας θαυμαστά κοσμήματα
με τα κοράλλια και τα μαργαριτάρια που υπήρχαν στον βυθό της θάλασσας
και με αυτό τον τρόπο τους έδειχνε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη του.
Ο Ήφαιστος δεν είχε καλές σχέσεις με όλες τις θεότητες του Ολύμπου. Αναφέρεται στη μυθολογία ότι ήθελε να εκδικηθεί την Ήρα για τον τρόπο
που του συμπεριφέρθηκε, κάνοντάς της δώρο ένα θαυμάσιο έργο κατασκευασμένο από τα χέρια του. Αυτό το δώρο ήταν ένας περίτεχνος
χρυσός θρόνος, όπου η Ήρα κάθισε αλλά δεν μπορούσε να σηκωθεί,
ως να την κρατούσαν αόρατα δεσμά. Η Ήρα προσπαθούσε με διάφορους
τρόπους να τον πείσει να την απελευθερώσει από τα δεσμά, όμως μάταια.
Ο Ήφαιστος απαίτησε να του πει την αλήθεια για τη γέννησή του και τότε
θα την απελευθέρωνε. Άλλοι μύθοι, όμως, αναφέρουν ότι πάντα ήταν στο πλευρό της μητέρας του και του πατέρα του και πάντα βοηθούσε όταν είχαν ανάγκη, όπως στη μάχη με τους γίγαντες, που έτρεξε να βοηθήσει τον Δία χρησιμοποιώντας τη δύναμή του. Σε αυτή τη μάχη έδειξε σθένος παρ’ όλη
την αναπηρία του...[...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου