...η χρονιά τελείωσε και μας βρήκε στα σπίτια μας ακόμα. Δεν μας υποδέχτηκε ο δρόμος. Ένας δρόμος σπίτι, σχολείο εμπειριών, σχολείο ζωής. Αυτός
ο δρόμος. Άλλωστε αναγκαστικά για να πας στο
ταξίδι που έχεις επιλέξει στον δρόμο θα περπατήσεις πρώτα και θα τον ακολουθήσεις. Ακόμα και νοητά.
Οι νοητοί δρόμοι είναι-ήταν οι αγαπημένοι μου...
Εύχομαι η χρονιά να τελειώσει όπως άρχισε. Ήσυχα και με την ίδια αγάπη
για ζωή και στιγμές. Οι στιγμές που θαυμάζω είναι όταν νοητά φεύγω ακόμα
και από την ζωή την ορατή , ώστε να βαδίσω στην ζωή της φιλοσοφίας.
Εκεί τα μονοπάτια και οι δρόμοι ανήκουν στην αθανασία.
'Οπως η τέχνη,η τέχνη δημιουργήθηκε για να νικήσει τον θάνατο.
Ακόμα και η μουσική. Ο Παρθενώνας, τα αγάλματα που τα κοιτάς και σαν
να σου μιλάνε με γλώσσα αθανασίας. Κούροι, κόρες, καρυάτιδες, θεοί, ημίθεοι, ναοί... Εκεί ζεις για να ζεις, μαθαίνοντας να ζεις.
Η χρονιά από μόνη της δεν θα είναι καλή,
θα την κάνουμε εμείς καλή, κάθε στιγμή.
Πόσες είναι οι στιγμές ; 31.556.952.
Tόσα δευτερόλεπτα έχει ένας χρόνος.
Άρα τόσες είναι και οι ευκαιρίες να αναγεννηθούμε...κάθε στιγμή.
Καλή λοιπόν νέα χρόνια σε όλους...
ρένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου