«γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος;»

... Μην έχετε αγωνία. Η επανάσταση αργεί πολύ να έρθει…
Η κοινωνία φαίνεται πως έχει ακόμη πολλές εφεδρείες, 

τόσες ώστε ούτε στο παραβάν δεν τόλμησε ήσυχα, ήρεμα κι ωραία να κάνει την ανατροπή.
Προτιμά το συμβιβασμό για τα ελάχιστα που της έχουν απομείνει, 

παρά μια γενναία έξοδο που τουλάχιστον θα προετοιμάσει το έδαφος 

στην επόμενη γενιά από τη δική μας....
... όλοι αντιλαμβανόμαστε πως όσο δεν αντιδρούμε τόσο η κατάστασή μας θα γίνεται χειρότερη. 

Και όμως τίποτα δεν γίνεται. 

Αλλά, όσο και αν ηχεί περίεργο, αυτή τη στιγμή ο ελληνικός λαός είναι σε τέτοια κατάσταση επαναστατικότητας που δεν παίρνει άλλο. 
Και όμως δεν ξεσηκώνεται. 
Και δεν φταίει η φυλή μας, ούτε η ποιότητα του Έλληνα 
και άλλες ανοησίες που ακούγονται για να αιτιολογήσουν το φαινόμενο του καναπέ. 
Κάθε λαός επαναστατεί μόνο αν συντρέξουν σωρευτικά τέσσερις (μαθηματικές θα λέγαμε) 
προϋποθέσεις, διαφορετικά αφανίζεται χωρίς να καταλάβει το γιατί :

Α) Πρέπει να υπάρξει ένα όραμα, μια ιδέα.
Β) Πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένος και ορατός εχθρός
Γ) Θα πρέπει να υπάρξει προοπτική βελτίωσης της παρούσας θέσης.
Δ) Θα πρέπει να υπάρξει Ηγέτης ή Ηγετική Ομάδα (επαναστατική ομάδα) 
που θα ενσαρκώνει τις τρεις προηγούμενες προϋποθέσεις,

Όσο λοιπόν δεν ξεκαθαρίζουν και δεν σχηματοποιούνται αυτές οι προϋποθέσεις 
τόσο και δεν θα εμφανίζεται και ο Ηγέτης και άρα και η επανάσταση....


Τι κι αν ευτελίστηκαν οι μισθοί;
Όσο αυτός θα φτάνει να συντηρεί καφέ, εκδρομή, smartphone και ταβερνάκι, 
δεν υπάρχει λόγος επανάστασης.


*δανισμένο από : 
Ιωάννης Σαμπατακάκης




*οι φωτογραφίες από : Blanc & Noir