Π λ α τ υ π ο δ ί α
Το 85% των καυκάσιων πληθυσμών παρουσιάζουν πλατυποδία.
Στα μικρά παιδιά συχνότερα παρατηρούμε μία μεγαλύτερη παραμόρφωση, τη βλαισοπλατυποδία, δηλαδή την ύπαρξη πλατυποδίας σε συνδυασμό με βλαισή παραμόρφωση (προς τα έξω απόκλιση του ποδιού)
Πολλοί είναι οι ενήλικες ασθενείς που αναρωτιούνται αν θα μπορούσαν να είχαν κάνει κάτι από την παιδική τους ηλικία για την πλατυποδία τους,
από την άλλη,
πολλοί γονείς επίσης αναρωτιούνται εάν αυτό που παρατηρούν στο παιδί τους είναι φυσιολογικό και αν τελικά «θα το ξεπεράσει» στο μέλλον...
Προληπτικός έλεγχος
Ο έλεγχος παιδικής μυοσκελετικής ανάπτυξης και ορθοσωμίας είναι μία διαγνωστική διαδικασία που γίνεται στη καθημερινή κλινική πρακτική,
είτε για πρόληψη,
είτε για θεραπεία,
γρήγορα και εύκολα,
0 ειδικός χρησιμοποιεί τον άκρως απαραίτητο εξοπλισμό,
χωρίς να υποβάλλεται το παιδί σε πολύπλοκες διαγνωστικές εξετάσεις,
έκθεση σε ακτινοβολία κ.λ.π.
Οι βασικοί λόγοι που αναδεικνύουν αυτό το προληπτικό έλεγχο σε ορόσημο για την ιδανική μυοσκελετική ωρίμανση του μικρού παιδιού είναι:
α) το γεγονός ότι τα περισσότερα ανατομικά χαρακτηριστικά (π.χ. στραβά γόνατα, πλατυποδία, ανισοσκελία κ.λπ.) είναι κληρονομήσιμα,
β) ανέκδοτες κλινικές παρατηρήσεις ότι παραμορφώσεις όπως η πλατυποδία/βλαισοπλατυποδία, όχι μόνο δε διορθώνονται με την ενηλικίωση, αλλά εξελίσσονται με την προοδευτική αύξηση του σωματικού βάρους και των δραστηριοτήτων του παιδιού,
γ) τα δεδομένα στατιστικών ερευνών, τα οποία συνδέουν ανατομικές αποκλίσεις στα κάτω άκρα (όπως πλατυποδία και ανισοσκελία) με τη γένεση παραμορφώσεων στη σπονδυλική στήλη και μηχανικού πόνου κατά μήκος των κάτω άκρων και της σπονδυλικής στήλης ενηλίκων.
Τα βασικότερα ανατομικά χαρακτηριστικά που εξετάζονται είναι:
- Σκολίωση σπονδυλικής στήλης
- Παρατήρηση πρότυπου βάδισης ή τρεξίματος
- Μέτρηση πλατυποδίας/βλαισοπλατυποδίας
- Μέτρηση μήκους κάτω άκρων για αναγνώριση ανισοσκελίας
- Μέτρηση γωνίας συστροφής μηριαίων οστών (ισχίων) ,
η γωνία συστροφής του ισχίου είναι καθοριστική για τη κινησιολογική συμπεριφορά του ατόμου στη βάδιση αλλά και τις αθλητικές δραστηριότητες στις οποίες θα μπορούσε να συμμετέχει με επιτυχία και χωρίς τραυματισμούς στο μέλλον.
Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν:
-- παιδιά που βαδίζουν με τα πόδια προς τα μέσα και τα γόνατα να ενώνονται *(βάδιση τύπου πιγκουίνου)
-- παιδιά που βαδίζουν με τα πόδια προς τα έξω *(βάδιση τύπου πάπιας)
-- παιδιά που τρέχουν και περιστρέφουν τα πόδια τους προς τα έξω *(τρέξιμο τύπου έλικας ελικοπτέρου) κ.α.
-- Μέτρηση γωνίας συστροφής των οστών της κνήμης
όσο μικρότερη είναι η γωνία έξω συστροφής της κνήμης,
τόσο μεγαλύτερο βαθμό πλατυποδίας δημιουργεί το άτομο που συνοδεύεται από ανάπτυξη υψηλών διατμητικών φορτίων στα γόνατα.
Σε πολλές περιπτώσεις ένα μικρό παιδί μπορεί να κληρονομήσει γωνία συστροφής κνήμης στο ένα του πόδι από τη μητέρα του και στο άλλο του πόδι από το πατέρα του,
έτσι δεν είναι λίγες οι φορές που οι γονείς παρατηρούν μόνο το ένα ποδαράκι του παιδιού τους να «γέρνει» προς τα μέσα,
ή να συμπεριφέρεται «περίεργα» στη βάδιση (π.χ. να στρίβει προς τα μέσα).
Κατάλληλη ηλικία ελέγχου
Πολλοί γονείς σπεύδουν να ζητήσουν τη γνώμη του ειδικού από πολύ νωρίς,
διότι παρατηρούν πλατυποδία στα παιδιά τους.
Η πλατυποδία σε ένα παιδί μέχρι 4 ετών είναι απόλυτα φυσιολογική,
αφού το παιδάκι δεν έχει αναπτύξει ακόμη τους αντιβαρυτικούς ενεργητικούς μηχανισμούς που συγκρατούν τις ποδικές καμάρες,
άρα εάν ο γονιός δεν παρατηρεί κάποια αξιοπρόσεκτη απόκλιση στη φυσιολογική βάδιση του παιδιού του, π.χ. χωλότητα, τότε μετά τα 4-5 έτη ηλικίας είναι μία καλή στιγμή για ένα προληπτικό έλεγχο. Σε όσο μικρότερη ηλικία, κοντά στα 5 έτη, αναγνωρισθεί η γωνία συστροφής κνήμης, πλατυποδία και άλλες ανατομικές αποκλίσεις, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες «θεραπείας» έχουμε και όχι απλά υποστήριξης.
Συμβουλές για τους γονείς
Στην εξέλιξη του είδους μας,
όταν ο άνθρωπος εισήχθη στη διποδική στήριξη,
τα πόδια και τα πέλματα του προορίζονταν να κινούνται κατά κανόνα πάνω σε ημιάκαμπτες επιφάνειες όπως χώμα, άμμο, βότσαλα κλπ.
έτσι το «μαλακό» έδαφος προσαρμοζόταν στις ανατομικές ιδιομορφίες του πέλματος,
όπως ακριβώς γίνεται όταν βαδίζουμε ξυπόλητοι στη μαλακιά άμμο .
*Εικάζεται επιστημονικά ότι το μεγάλο ποσοστό εμφάνισης πλατυποδίας (85%) οφείλεται στην εξέλιξη πολιτισμού και σχετίζεται με την επίδραση της διποδικής στήριξης πάνω σε άκαμπτες/αφιλόξενες επιφάνειες για τα ανθρώπινα πέλματα (πλακόστρωτα, μάρμαρα, πλακάκια, ξύλινα δάπεδα) χωρίς σωστή υποστήριξη από ανατομικά υποδήματα (τάσεις μόδας για στενά υποδήματα, άκαμπτα άρβυλα, σανδάλια, λάθος παιδικά υποδήματα).
*Πράγματι,
η επίδραση της βαρύτητας για μεγάλα χρονικά διαστήματα στο ανθρώπινο πέλμα οδηγεί σε κατάργηση των φυσιολογικών καμπύλων του πέλματος,
προκειμένου να προσφέρει στο σώμα μεγαλύτερη επιφάνεια στήριξης,
πρόκειται για μια «κακή» εξέλιξη του ανθρώπου στην όρθια στήριξη.
**Για αυτό στα βασικά 5 πρώτα χρόνια, της μυοσκελετικής ωρίμανσης του παιδιού, είναι βασικό οι γονείς να επιλέγουν παπουτσάκια με όσο το δυνατόν περισσότερη υποστήριξη της καμάρας και επίσης να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να βαδίζουν ξυπόλητα *μόνο σε μαλακές επιφάνειες*
(π.χ. χοντρά χαλιά, μαλακό δάπεδο στο παιδικό δωμάτιο, μαλακά στρώματα, αμμουδιά ή λεπτό βότσαλο στη παραλία, γρασίδι κλπ),
με αυτό το τρόπο διευκολύνεται η δραστηριότητα των μικρών μυών κάτω από τα πόδια που είναι υπεύθυνοι για τη συγκράτηση μίας φυσιολογικής ποδικής καμάρας και κατ' επέκταση μίας ορθής ανατομικής ευθυγράμμισης σε όλο το κάτω άκρο.
*Ο προληπτικός έλεγχος θα πραγματοποιηθεί και φέτος δωρεάν *
στην έκθεση " 3η Παιδιαδρομή "
8-9 Σεπτεμβρίου 2012, Σαββάτο και Κυριακή,
από τις 10:00 π.μ. ως 16:00 μ.μ.
**καί θά τηρηθεί * αυστηρή σειρά προτεραιότητας!
πηγή : HEALTH.in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου