Η λέξη, η οποία προφέρεται “Φύρερπρινζίπ”, είναι
-φυσικά- γερμανικής προέλευσης και σημαίνει,
σε ακριβή μετάφραση, “Ηγέτιδα αρχή”.
Για την ακρίβεια “Fuhrer”
(η λέξη που χρησιμοποιείτο για τον Χίτλερ) σημαίνει “ηγέτης”,
ή “καθοδηγητής” και “prinzip”, σημαίνει “αρχή”.
[...]
Η λέξη χρησιμοποιείτο από τους ναζί για να περιγράφει την
οργανωτική- κυβερνητική δομή του 3ου Ράιχ.
Σε ελεύθερη μετάφραση, το πραγματικό νόημα που έχει προσδοθεί στη λέξη,
μετά τη χρήση της από τις στρατιές του Χίτλερ,
είναι “ο λόγος του Φύρερ είναι πάνω από κάθε γραπτό νόμο”....
[...]
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, παρά τη χρήση της από τους ναζί, η λέξη “Fuhrerprinzip”
δεν “γεννήθηκε” από τον εθνικοσοσιαλισμό.
Είναι επινόηση του Γερμανού φιλοσόφου Hermann Graf Keyserling,
(ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο).
Ο ίδιος, εξηγούσε πως με αυτό τον όρο, επεξηγείτο η βάση του Κοινωνικού Δαρβινισμού,
βάσει του οποίου συγκεκριμένα “χαρισματικά άτομα” είχαν “γεννηθεί για να διοικούν”.
Και πάμε τώρα στο “ζουμί”: Η ιδεολογία του Führerprinzip
(η σωστή χρήση είναι αυτή με το ουμλάουτ, τα γερμανικά “διαλυτικά” πάνω από το u,
που δεν υπάρχουν στις άλλες λατινογενείς γλώσσες),
μιμείται τη στρατιωτική ιεραρχία αλλά με πολύ πιο ακραίους όρους.
Για την ακρίβεια, προβλέπει κάθε οργάνωση με ιεραρχία ηγετών,
όπου κάθε ηγέτης (δηλαδή Führer) έχει την απόλυτη ευθύνη για τον τομέα,
ή την περιοχή του, απαιτεί απόλυτη υποταγή από αυτούς
που βρίσκονται “κάτω του” και απαντά/λογοδοτεί μόνο στους ανωτέρους του.
Αυτό, στον εθνικοσιαλισμό, απαιτεί υποταγή και πίστη,
πάνω και από οποιεσδήποτε σκέψεις για το αν είναι “καλό ή κακό”
αυτό που εντέλλεται από τον Φύρερ του ο κάθε υποταγμένος.
Και, για να προσθέσουμε ένα ιστορικό στοιχείο, ο Αδόλφος Χίτλερ,
λογοδοτούσε “μόνο στο Θεό και στο γερμανικό λαό”.
Αυτή η αρχή (δηλαδή το Fuhrerprinzip), δεν έγινε μόνο η αφορμή και η “έμπνευση”
για να αυτοαποκαλείται και αποκαλείται ο Χίτλερ “Φύρερ”,
αλλά έγινε και ο απόλυτος νόμος του γερμανικού Εθνικοσιαλιστικού Κόμματος
(ναι, αυτό του Χίτλερ) και των SS (αν χρειάζεστε εξήγηση,
ρωτήστε τον παππού και τη γιαγιά σας που γνώρισαν από κοντά την “καλοσύνη” των SS).
Αργότερα, μετακυλίστηκε σε ολόκληρη τη γερμανική κοινωνία,
με διορισμένους δημάρχους να αντικαθιστούν τις εκλεγμένες
τοπικές κυβερνήσεις/αυτοδιοικήσεις.
Μέχρι και στα σχολεία, καταργήθηκαν τα εκλεγμένα μαθητικά συμβούλια
και τα συμβούλια γονέων και κηδεμόνων, με όλη την εξουσία να περνά στον διευθυντή...
[...]
το διάβασα ΕΔΩ: itabloid.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου