*_*... ΑΝΑΝΕΩΝΕΙ ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΓΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ...

Η ματιά του με διαπερνούσε ενοχλητικά στο αργό περπάτημα μου 
λίγα μέτρα πιο πέρα…

Αναζητούσα κάτι άλλο , αλλά προέκυψε αυτό το βλέμμα....
Ηταν σαν να μου μιλούσε χωρίς ήχο , με καθήλωσε και με γέμισε ενοχές…
Εγώ κρατώντας μια τυρόπιτα και ένα μπουκάλι νερό ..
Εκείνος ένας πεινασμένος και κομματιασμένος ψυχικά περίμενε... 
όχι την τυρόπιτα , αλλά το τέλος που δεν ερχόταν…
Τον κοίταξα άλλη μια φορά και του την πρόσφερα μαζί το νερό…
Την πήρε στα χέρια , αλλά δεν την έφαγε…
* Ένα τσιγάρο έχεις να μου δώσεις ?
πάω στο περίπτερο δίπλα του και αγοράζω ένα πακέτο ..
Το προσφέρω χαμογελώντας και καθώς απομακρύνομαι, 
μη έχοντας να δώσω κάτι άλλο.... 
Ξεκίνησε η Δική Του Προσφορά ..!!!

** ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ , ΕΝΩ Η ΤΥΡΟΠΙΤΑ 
ΑΝΑΝΕΩΝΕΙ ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΓΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ...

*ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ...

από :  Χρυσουλα Σταμοπουλου