Σελίδες

Σάββατο 7 Απριλίου 2018

...όλο αυτό το παραμύθι από το “Κατακλυσμό” του Νώε μέχρι την “Σταύρωση” του Χριστού είναι κατασκεύασμα...

Φωτογραφία του Nasim Hanna Alatras.
Για να συνοψίζουμε την Ιστορία: -Νώε, Αβραάμ και Μωυσής ήταν ανύπαρκτα πρόσωπα. Οι μύθοι της “Δημιουργίας”, “Γένεσις” και του “Κατακλυσμού” ήταν πνευματική κλοπή και αντιγραφή από έπη του πολιτισμού της Μεσοποταμίας, από
τους μύθους Ενούμα Ελίς και Γκιλγκαμές αντίστοιχα και, από πολλές ιστορίες χαραγμένες ιερογλυφικά σε πολλές στήλες, ναούς, τάφους, τοίχους, παλάτια και ανάκτορα των Αιγυπτίων.  
Όλο αυτό το παραμύθι από το “Κατακλυσμό” του Νώε μέχρι την “Σταύρωση” του Χριστού είναι κατασκεύασμα εκατοντάδων ετών από αντιγραφείς και γραφιάδες αμειβόμενους από παλάτια και ανάκτορα Περσών, Ελλήνων, Ρωμαίων, Βυζαντινών, Αράβων και Σταυροφόρων. Ακόμα και το κομμάτι εκείνο στο “Κατακλυσμό” με τα 
περιστέρια που έστειλε ο Νώε για να βρουν τη στεριά είναι κλεμμένο από ιστορία 
χαραγμένη στο ναό Medinet Habu, εκεί όμως τα τέσσερα περιστέρια στάλθηκαν στις τέσσερις γωνιές του ορίζοντα για να επιβεβαιώσουν από τον Θεό Horus ότι ο Ramses III εξακολουθεί να βρίσκεται στο θρόνο του και, ότι συνέχισε να κυριαρχεί η Θεά Maat, της δικαιοσύνης, της αλήθειας και της ειλικρίνειας στον κόσμο και στην κοινωνία. 
Και σχεδόν όλο το "εβραϊκό προφητικό οικογενειακό δέντρο" είναι κλεμμένο στο μεγαλύτερο μέρος του από τον Πάνθεο των Χαναναίων και άλλων Μεσογειακών λαών. Βέβαια και σύμφωνα με τα γραφόμενα στη Βίβλο για το βίο και την πολιτεία των "μοναρχών των Εβραίων" μεταξύ του 10ου αιώνα π.Χ. και της αρχής της λεγόμενης "βαβυλωνιακής εξορίας" το 586 π.Χ., ο Πολυθεϊσμός έμεινε η επικρατέστερη θρησκεία στις περιοχές που "κυβερνούσαν" οι "μονάρχες των Εβραίων", και στο ενιαίο βασίλειο τους και ακόμα στο διαιρεμένο "βασίλειο" τους. Γιατί απλώς δεν υπήρχε κανένα βασίλειο “Εβραίων” στην Παλαιστίνη και τα “βασίλεια” που ήταν εκεί διοικούσαν Χαναναίοι, Φιλισταίοι, Ασσύριοι, Χεταίοι και βαβυλώνιοι ..κλπ 
Μόνο μετά την λεγόμενη "βαβυλωνιακή εξορία" καθιερώθηκε η λατρεία ενός αγνώστου ταυτότητας “Θεού” και έγινε βέβαια επικρατέστερη τον 2ο αιώνα π.Χ. και τότε άρχισε ουσιαστικά να αναγνωρίζεται ο Μονοθεϊσμός ως επίσημη θρησκεία πολιτών .."Εβραίων".
Από τις αρχαιολογικές ανασκαφές σήμερα κατέχουμε τεράστιο όγκο πληροφοριών και εικόνων γραπτών για κάθε λαό και φυλή στην Μέση Ανατολή, την Αφρική και στη Μεσόγειο. Γνωρίζουμε με απίστευτες λεπτομέρειες τι καλλιεργούσαν, τι έτρωγαν, πότε και γιατί έχτιζαν το καθετί οι κάτοικοι όλης της περιοχής όπου εκτείνονται η Παλαιστίνη, η Συρία, ο Λίβανος, 

η Μεσοποταμία, η Αίγυπτος, η Ιορδανία, η Αραβική χερσόνησος και η Περσία. Δεκάδες πόλεις και βουνά και πεδιάδες έχουν εντοπιστεί, έχουν ανασκαφεί και έχουν αποκαλύψει 
την ιστορία τους. 
Οι σύγχρονες μέθοδοι ανασκαφής και ένα ευρύ φάσμα εργαστηριακών δοκιμών έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα για να αναλύσουν τους πολιτισμούς των αρχαίων λαών και φυλών. Σε πολλά μέρη οι αρχαιολόγοι και οι ερευνητές έχουν 
φέρει στην επιφάνεια επιγραφές και πινακίδες, ορισμένες από τις οποίες αναφέρονται στα κείμενα της Βίβλου. 
Ξεκαθάρισαν, όμως, οι αρχαιολόγοι πως αυτό δεν σημαίνει ότι η βιβλική αφήγηση 
είναι αληθινή και γραμμένη την περίοδο κατά την οποία συνέβαινε το κάθε τι, αλλά ότι προστέθηκαν και οικειοποιήθηκαν πρόσωπα και τοποθεσίες μεθοδικά εκατοντάδες 
χρόνια μετά, επίσης είναι πλέον γνωστό ότι πολλά γεγονότα στη Βίβλο δεν έλαβαν χώρα 
καν ούτε στη συγκεκριμένη εποχή ούτε με τον τρόπο που περιγράφονται, ούτε βέβαια πρωταγωνίστησαν στα γεγονότα τα πρόσωπα που αναφέρθηκαν. 
Ο νταβατζής Αβραάμ, που υιοθετούν, εξ ολοκλήρου ή μερικώς, τα τρία βιβλία του Μονοθεϊσμού, η Βίβλος, το Ευαγγέλιο και το Κοράνι, και που παραδέχονται ότι ο “κύριος” αυτός “έπειθε” την ετεροθαλή αδελφή του την Σάρα να κοιμάται σε κρεβάτια των βασιλιάδων, γαιοκτημόνων και τοπικών αρχόντων, με αντάλλαγμα να του χαρίζουν 

οικόπεδα και κατσίκες, αυτός ο “κύριος” λοιπόν ήταν ιστορικά ανύπαρκτο πρόσωπο. 
Δηλαδή δεν γεννήθηκε ποτέ και δεν έζησε ποτέ και ό,τι του καταλογίζουν ότι έκανε ήταν μείγμα παραμυθιών άλλων λαών και πολιτισμών. Άρα ανύπαρκτο ήταν και όλο το «οικογενειακό δέντρο» του ιδίου και των παιδιών του, δηλαδή όλα τα μέλη της Ετερόρρυθμης Εταιρίας “Προφήτες”. 
Γιατί τότε όποιος ανερχόμενος προφήτης δεν καταγόταν από το σόι του Αβραάμ και δεν 
είχε μετοχές στην εταιρία του, και δεν κυκλοφορούσε στο αίμα του τη τζίφρα-DNA του, 
δεν θα γινόταν αποδεκτός από κανένα οπαδό των τριών ιερών βιβλίων. 
Ακόμα ο τελευταίος των προφητών, ο Μωάμεθ καταγόταν, όπως γράφουν οι ιστορικοί 
του Ισλάμ από τον γιο του Αβραάμ Ισμαήλ. Η εταιρία αυτή είχε πολλούς μετόχους-προφήτες-ο Ιουδαϊσμός 48 προφήτες, ο Χριστιανισμός έχει 1 και το Ισλάμ 1-τότε ήταν όπως είναι για μας σήμερα οι ήρωες της εταιρίας Marvel, οι πασίγνωστοι, με κυριότερους τον Σπάιντερμαν, τον X-Men, τους 4 Φανταστικ, τον Χαλκ, τον Iron Man, τον Κάπταιν Αμέρικα και πολλούς άλλους. Δηλαδή η Παλαιστίνη για όλους αυτούς του προφήτες ήταν η Αμερική σήμερα, όλοι οι προφήτες ήθελαν να την σώζουν όπως κάνουν οι ήρωες των κόμικς και πάντα σώζουν την Αμερική από τους κακούς. 
Άρα οι λαοί και οι φυλές της Μέσης Ανατολής δεν χωρίζονται με βάση το αν κατάγονται από τον Σημ, τον μεγαλύτερο γιο του Νώε. Δηλαδή δεν υπάρχουν ούτε σημιτικοί λαοί ούτε σημιτικές γλώσσες, ούτε σημιτικές θεότητες ούτε βέβαια σημιτικές θρησκείες, ούτε σημιτικές κότες και μοσχάρια. Με λίγα λόγια οι όροι που χρησιμοποιούμε “σημιτισμός” και “αντισημιτισμός” δεν έχουν καμία βάση η χρήση τους. Κάθε λαός και φυλή και πολιτισμός και γλώσσα είχε διαφορετικό δέντρο και διαφορετικές ρίζες, διαφορετική θρησκευτική πεποίθηση και διαφορετικό σημείο ιστορικής αναφοράς και κοινωνικο-οικονομική εξέλιξη. Όλοι αυτοί οι λαοί και φυλές κατά περιόδους έρχονταν ή σε σύγκρουση ή συμβίωναν ή αλληλο-αφομοιώνονταν. 
-Η λεγόμενη “Έξοδος” ως γεγονός δεν συνέβη ποτέ και “Εβραίοι” στην Αίγυπτο δεν υπήρξαν ποτέ, όχι μόνο ως “φυλή” αλλά ούτε ως “θρησκεία”, μέχρι που "τους" έφεραν οι Πέρσες . Επίσης δεν ήταν ποτέ ούτε σκλάβοι ούτε εργάτες ούτε βοσκοί ούτε σιταρέμποροι και βέβαια και δεν κουβάλησαν καμία πέτρα για να χτιστούν οι πυραμίδες, ακόμα και οι πόλεις και οι οχυρώσεις που ισχυρίστηκαν ότι έχτισαν ή δεν βρέθηκαν ποτέ ή είχαν χτιστεί εκατοντάδες χρόνια πριν την "Έξοδο" και είχαν ερημωθεί και ξαναχτίστηκαν εκατοντάδες χρόνια μετά, αφότου είχαν εγκαταλείψει την Αίγυπτο η οικογένεια του Μωυσή. Και όχι μόνο αυτό αλλά οι πόλεις και οι οικισμοί αυτοί είχαν πρωτοχτιστεί εκατοντάδες χρόνια πριν τη γέννηση του Μωυσή που οι περισσότεροι λεγόμενοι βιβλικοί ιστορικοί την ορίσουν στις 7 Αδάρ του έτους 1593 π.Χ και ότι απεβίωσε πάλι στις 7 Αδάρ του έτους 1473 π.Χ. 
Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι πρώτοι Πέρσες γραφιάδες της Βίβλου, τον 5ο αιώνα π.Χ δεν έκαναν καμία αναφορά για τους λόγους για τους οποίος χτίστηκαν οι πυραμίδες και ούτε βέβαια για την εσωτερική δομή τους. Ναι μιλάμε γι αυτά τα μοναδικά θαύματα αρχιτεκτονικής και που εξακολουθούν και σήμερα να προκαλούν δέος και να απασχολούν με την επιρροή τους πολλούς κλάδους της επιστημονικής κοινότητας. Φανταστείτε το δέος που προκαλούσαν τότε που ήταν ακόμα αρτιμελείς νεόκτιστες σε σχέση με το δέος τους σήμερα που είναι μισοδιαλυμένες. Και για να γελάσουμε λίγο ο Μπεν Κάρσον Αμερικανός νευροχειρουργός και υπουργός στη κυβέρνηση του Τράμπ, πριν λίγα ακόμα χρόνια, είπε ότι οι πυραμίδες ήταν αποθήκες του σιταρόσπορου προφήτη Ιωσήφ του γιου του πατριάρχη Ισραήλ...Η άποψη αυτή κυριαρχούσε μέχρι το τέλος των Σταυροφοριών, τότε που ακόμα πίστευαν πως η Ιερουσαλήμ βρισκόταν στο κέντρο του κόσμου και έλεγαν μάλιστα πως αν τοποθετείς ένα δόρυ όρθιο στην Ιερουσαλήμ δεν θα σκιάζει ποτέ ..μιλάμε για την εποχή του Χριστόφορου Κολόμβου. Η Ιερουσαλήμ μέχρι τον ερχομό των Περσών στην Παλαιστίνη τον 5ο αιώνα π.Χ δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα ασήμαντο χωριοδάκι. 
-Οι κατάρες και οι συμφορές του κυρίου “Μωυσή” με τη μαγκούρα δεν έγιναν ποτέ .. δηλαδή δεν ισοπεδώθηκε η αιγυπτιακή αυτοκρατορία, δεν αφανίστηκαν οι κάτοικοι της ούτε βέβαια τα ζώα της και δεν κατάπιε καμία θάλασσα τον στρατό του Ραμσής Β΄ούτε βέβαια τον ίδιο. Οι ιστορικοί και οι αρχαιολόγοι "συγκλίνουν", για συγκριτικούς μόνο λόγους, στην άποψη ότι αυτός ήταν ο ""Φαραώ""" της λεγόμενης "Εξόδου", επειδή ταιριάζει σε μεγάλο βαθμό, χρονολογικά, έστω με την ασυνάρτητη και φυτευτή στην Ιστορία των λαών "αφήγηση" της Βίβλου για το στόρυ της “Εξόδου”. Αξίζει να αναφερθεί ότι οι γραφιάδες της Βίβλου ούτε το μικρό όνομα του "Φαραώ" που βάφτισαν δεν γνώριζαν, γιατί προφανώς δεν ήξεραν ακόμα να διαβάζουν τα ιερογλυφικά των Αιγυπτίων. Βέβαια όχι μόνο το πλήρες όνομα του Ραμσής Β δεν γνώριζαν αλλά κανενός όνομα ""Φαραώ"" δεν γνώριζαν, από την λεγόμενη περίοδο μεταξύ του "πρώτου ναού" ως του "δευτέρου ναού", όχι μόνο επειδή δεν χτίστηκε ούτε πρώτος ούτε βέβαια δεύτερος ναός "Εβραίων", αλλά επειδή ακόμα δεν είχε ήρθει στο νου κανενός να φτιαχτεί μια "Βίβλος". Επίσης “Φαραώ” δεν ήταν όνομα αλλά αξίωμα, όπως λέμε Πρόεδρος ή Βασιλιάς, και οι Αιγύπτιοι δεν το χρησιμοποιούσαν καν για να ονομάζουν κανένα Βασιλιά τους. Εκείνη την εποχή δηλαδή, που ισχυρίζονταν οι γραφιάδες της Βίβλου ότι είχε η θάλασσα καταπιεί έναν δυνάστη ""Φαραώ"" και τον στρατό του και, πως ο λαός της Αιγύπτου έχει αφανιστεί από τις λεγόμενες "κατάρες του Μωυσή", η Αίγυπτος ζούσε περίοδο δόξας και επέκτασης της αυτοκρατορίας και συνέχιζε να οικοδομεί μεγαλοπρεπή έργα, ναούς, δομές και θεσμούς...ακόμα και όταν κατακτήθηκε από Πέρσες, Έλληνες και Ρωμαίους....
Ο Ραμσής Β΄ (1303 π.Χ. – 1213 π.Χ.), γνωστός και ως Ραμσής ο Μέγας, ήταν ο τρίτος βασιλιάς της 19ης δυναστείας της Αιγύπτου· ο ισχυρότερος όλων των Αιγυπτίων ηγεμόνων. Ο οποίος στο δεύτερο έτος της ενθρόνισής του αντιμετώπισε εισβολές και λεηλασίες παράκτιων πόλεων της Αιγύπτου, από τους «Λαούς της Θάλασσας». Γι’ αυτό το λόγο έχτισε πολλά παράκτια παρατηρητήρια και φρούρια και εφοδίασε της νηοπομπές και τα καραβάνια με αμυντικό στρατό, που ήταν υπεύθυνος για τη φύλαξη των εμπορικών δρόμων. Στο 4ο έτος της βασιλείας του, ο Ραμσής Β΄ εκστράτευσε εναντίον της γης της Χαναάν και της Παλαιστίνης. Αυτή η εκστρατεία αποδείχθηκε νικηφόρα καθώς επικράτησε και αιχμαλώτισε δυο πρίγκιπες που ήταν υποτελείς των Χετταίων. Στο 5ο έτος της βασιλείας του επανέλαβε μια εκστρατεία στην περιοχή της Παλαιστίνης και της Συρίας, όταν έγινε και η περίφημη μάχη του Καντές, με σκοπό να εμποδίσει την επέκταση της Χεττιτικής Αυτοκρατορίας του Μουγιατάλη Β΄ 1321-1295 π.Χ. προς το νότο. Την μάχη ουσιαστικά κέρδισαν οι Αιγύπτιοι, καθώς ενώ είχαν πέσει σε ενέδρα Χετταίων ο νεαρός Αιγύπτιος βασιλιάς όχι μόνο δεν πτοήθηκε αλλά συγκέντρωσε τα σκόρπια, αποχωρούντα στρατεύματά του και κάνοντας μια αντεπίθεση κατατρόπωσε τους Χετταίους. Μετά το τέλος της μάχης, ο Ραμσής Β΄ έκλεισε συνθήκη ειρήνης με τον αρχιστράτηγο των Χετταίων Χατουσίλις Γ΄, μικρότερο αδελφό του Χετταίου βασιλιά Μουβατάλις Β΄. Αυτή η Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ Χετταίων και Αιγυπτίων είναι η παλιότερη συνθήκη που υπάρχει σήμερα στον κόσμο. Αντίγραφό της βρίσκεται στην έδρα του ΟΗΕ.
Στο 7ο έτος της βασιλείας του, ο Ραμσής Β΄μαζί με το γιο του Άμουν-χε-χέρεσεφ, οδήγησε μια νέα εκστρατεία στη Συρία και κατέλαβε τις πόλεις Νεγέβ, Μωάβ, Ιερουσαλήμ, Ιεριχώ, Δαμασκό, Κουμίδ και Ούπι ενώ κατέστησε τους Εδωμίτες και τους Ζχάσους υποτελείς του. Στο 9ο έτος της βασιλείας του έκανε την τελευταία εκστρατεία του στη Συρία, επανέκτησε 

την περιοχή της Αμορού και κατέλαβε την πόλη Τουνίπ. Μετά από αυτή την εκστρατεία έκλεισε συνθήκη ειρήνης με τους Χετταίους και παντρεύτηκε δυο πριγκίπισσές τους για να σφραγίσει για πάντα αυτήν την ειρήνη.
Ο Ραμσής Β ανέλαβε εκστρατείες και στη Νουβία, νότια της Αιγύπτου, μαζί με δυο γιους του, καθυποτάσσοντας τους αυτόχθονες κατοίκους της περιοχής και καθιστώντας τους 

υποτελείς του.
Ο Ραμσής Β΄με τις εκστρατείες του έφερε εσωτερική σταθερότητα και οικονομική άνθηση στην Αίγυπτο, γι αυτό και στο 30ό έτος της βασιλείας του χαρακτηρίστηκε ως Θεός. Κανένας προκάτοχός του στο θρόνο δεν είχε καταφέρει τόσα πολλά σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και σε τόσο νεαρή ηλικία. Θέλοντας να αφήσει το όνομα του και τα κατορθώματά του αθάνατα στο πέρασμα των αιώνων, έχτισε πληθώρα μνημείων με απεικονίσεις των μαχών και των εκστρατειών του. Η οικονομική και πολιτιστική άνθηση που έφεραν τα έργα του, τον έκαναν ακόμα πιο αγαπητό στο λαό του. 
-Και αφού επιβεβαίωσαν, μετά από λεπτομερείς εξετάσεις της μούμιας του στη Γαλλία-όταν την έφεραν στη Γαλλία της έκαναν υποδοχή ηγέτη, ότι ο Ραμσής Β΄δεν πέθανε από πνιγμό και ότι έζησε 90 χρόνια και υπέφερε από ρευματισμούς, τότε οι Βιβλικοί ""ιστορικοί"" άρχισαν να αναζητούν άλλους ""Φαραώ"" για να σώσουν το παραμύθι τους. Μέχρι να καταρρεύσει πλήρως το στόρι τους αυτό, η σκέψη τους να επιλέξουν τον Ραμσής Β΄για να ταιριάξει το παραμύθι τους πήγαζε από την λογική τους που ήθελε τον ηγέτη τους, τον Μωυσή να νικήσει τον ισχυρότερο ""Φαραώ"" και ο “Εκλεκτός λαός” να νικήσει την ισχυρότερη αυτοκρατορία. Δυστυχώς όμως γι αυτούς η αρχαιολογία και η επιστήμη όχι μονο έβγαλαν αδιάβαστους τους βιβλικούς ιστορικούς και ξεσκέπασαν την προχειρότητα των αντιγραφέων απέδειξαν με αδιάσειστα στοιχεία πως παραποίησαν εσκεμμένα την Ιστορία λαών και πολιτισμών. Δυστυχώς γι αυτούς η επίστημη τώρα μπορεί να βρει από τι έπασχε ένας άνθρωπος εξετάζοντας τα κόκαλα του..φανταστείτε τι μπορεί να βρει εξετάζοντας μια μούμια. 
-Η λεγόμενη 40ετής περιπλάνηση 2.000.000 «Εβραίων» στην έρημο του Σινά δεν συνέβη ποτέ. Διαβάζοντας τώρα τη Βίβλο όλοι θα καταλάβουν ότι οι γραφιάδες τους δεν είχαν καθόλου καλή σχέση με τους αριθμούς και τα μαθηματικά. Είχαν γράψει μάλιστα ότι 600.000 που ακολούθησαν τον Μωυσή ήταν “μάχιμοι”, και είχαν πάρει αυτοί οι μάχιμοι τις γυναίκες, παιδιά, γονείς και ζώα . Τόση μεγάλη “πληθυσμιακή μετακίνηση” δεν έχει γραφτεί ούτε αναφερθεί πουθενά στα αιγυπτιακά χρονικά και ιερογλυφικά, που τότε οι Αιγύπτιοι έγραφαν ακόμα και τα ανέκδοτα της κοτσής Μαρίας. Ούτε βέβαια παρατηρήθηκε μεγάλο πληθυσμιακή αλλοίωση στην Παλαιστίνη από την εισβολή 3.000.000 ανθρώπων-γιατί 2.000.000 μετά από 40 χρόνια περιπλάνηση σίγουρα θα έγιναν πάνω από 3 εκατομμύρια.. γιατί θα το είχαν αναφέρει οι Αιγύπτιοι διοικητές που τότε κυβερνούσαν και την Παλαιστίνη, και έστελναν δεκάδες κάθε μήνα αναφορές στους ανωτέρους τους στην Αίγυπτο. Οι γραφιάδες της Βίβλου δεν είχαν σκεφτεί καθόλου το ενδεχόμενοι ότι κάποτε κάποιοι αρχαιολόγοι στο μακρινό μέλλον θα έβρισκαν ότι την Παλαιστίνη την κυβερνούσαν οι Αιγύπτιοι. Ίσως να πίστευαν ότι οι σημερινοί αρχαιολόγοι δεν θα έβρισκαν η κάθε πέτρα και μνημείο σε ποιον ανήκε και πότε χτίστηκε και πως χτίστηκε. 
Η Νεο-Ασσυριακή αυτοκρατορία ανατρέποντας την 25η δυναστεία της Αιγύπτου κατάφερε να προσαρτήσει στην αυτοκρατορία της όλη την αρχαία Εγγύς Ανατολή, την ανατολική Μεσόγειο, τη Μικρά Ασία, τον Καύκασο, πολλά τμήματα της Αραβικής χερσονήσου και τη Βόρεια Αφρική , τη Βαβυλωνία, την Περσία, τη Λυδία, τη Φοινίκη, τη Χαλδαία , τη Χαναάν, τη Συρία και τον Λίβανο. Αυτή η κυριαρχία διήρκεσε από το 911 έως το 612 π.Χ. Σταδιακά τα εδάφη της Νεο-Ασσυριακής αυτοκρατορίας πέρασαν στα χέρια της Νεο-βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας, που ξεκίνησε το 626 π.Χ. και έληξε το 539 π.Χ. Μετά και πάλι σταδιακά τα εδάφη αυτά πέρασαν στα χέρια της Περσικής Αυτοκρατορίας που κράτησε από το 550 ως το έτος 330 π.Χ, μετά η Παλαιστίνη και όλη η Συρία Λίβανος και Αίγυπτος και Περσία πέρασαν στα εδάφη της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας και από την Ελληνική όλη η περιοχή κατακτήθηκε από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, από το 27 π.Χ.–476 μ.Χ. 

Έτσι περάσαμε από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στο “εκχριστιανισμένο ρωμαϊκό κράτος της ανατολής” δηλαδή στη Βυζαντινή αυτοκρατορία.
Nasim Hanna Alatras
https://www.youtube.com/watch?v=O5RfScpEcZ8&t=2649s
https://www.youtube.com/watch?v=O5RfScpEcZ8
https://israelfinkelstein.files.wordpress.com/…/mound-on-th…
https://www.videoman.gr/88750

Φωτογραφία του Nasim Hanna Alatras.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2007124856026570&set=pcb.2007126796026376&type=3&theater

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου