Σελίδες

Σάββατο 28 Απριλίου 2018

...τι δεν έκανε ο καρκίνος… Συγκλονιστικό γράμμα μιας μητέρας προς τον καρκίνο

Anneliese_and_sister
Στις 7 Φεβρουαρίου 2013, η κόρη της Ελισάβετ, Anneliese, διαγνώστηκε 
με ραβδομυοσάρκωμα.
Μετά από ένα χρόνο η μικρή ήταν πια νικήτρια
Η Ελίζαμπεθ έγραψε τα εξής:
Πριν από ένα χρόνο σαν σήμερα, ο σύζυγός μου και εγώ καθόμασταν σε μια αίθουσα αναμονής, ενώ ένας χειρούργος έκοβε ένα μικρό κομμάτι ιστού από την Anneliese.

Το ήξερα. Ήξερα από το λεπτό που είδα το πρόσωπό του ότι δεν ήταν καλά τα νέα. Θυμάμαι τη φωνή του, όπως είπε:
«Μοιάζει με κάτι που ονομάζεται ραβδομυοσάρκωμα».
Θυμάμαι την καρδιά μου να χτυπάει, έψαχνα το βλέμμα του συζύγου μου και εκείνος το δικό μου.
Σκεφτόμουν «άκου με προσοχή, με απόλυτη προσοχή τι σου λέει ο γιατρός, γιατί πρέπει να καταλάβεις και Κλάψε αργότερα.»
Και το έκανα. Τα άκουσα όλα. Δεν φώναξα μέχρι να φύγει από το δωμάτιο. Και έπειτα κατέρρευσα στα χέρια του συζύγου μου.
Και στη συνέχεια πήγα στη δουλειά. Έκανα τηλεφωνήματα. Θύμωσα. Έχασα πολλά κιλά. Άκουγα κάθε λέξη που ανέφεραν οι γιατροί για να μπορώ να την θυμάμαι μετά. Έδωσα μεγάλη μάχη με το θυμό.
Ο Καρκίνος ήρθε σαν κλέφτης τη νύχτα και ήθελε να μου κλέψει τα πάντα, 
το μωρό μου, την οικογένεια μου, τη χαρά μου .
Αλλά ένα χρόνο μετά θέλω να του φωνάξω ΣΕ ΝΙΚΗΣΑΜΕ. 
Δεν κατάστρεψες τη ζωή μας . 
Στην πραγματικότητα, με έκανες να εκτιμήσω όλα αυτά που έχω.
Δεν κατέστρεψες τις ελπίδες και τα όνειρα μας. 
Δεν ήσουν τέλος ήσουν μια νέα αρχή.
Δεν διέλυσες μια οικογένεια. 
Στην πραγματικότητα, την έκανες πιο αγαπημένη και μεγαλύτερη, 
αφού έφερες κοντά μας ανθρώπους που μας βοήθησαν να σε νικήσουμε.
Δεν έκλεψες την παιδική ηλικία του μωρού μου. 

Βλέπεις, δεν θα σε θυμάται πραγματικά.
Δεν θα θυμάται τον πόνο της. 
Δεν θα θυμάται τον τρόπο με τον οποίο σπάσανε το κρανιο της, 
αφήνοντας το πρόσωπό της παραλυμένο στη δεξιά πλευρά. 
Δεν θα θυμάται γιατί η παράλυση δεν υπάρχει πια.
Δεν θα θυμάται τις βιοψίες του μυελού των οστών ή τον τρόπο με τον οποίο απείλησες να καταστρέψεις την ακοή της – πράγμα που, παρεμπιπτόντως, 
δεν το κατάφερες.
Καρκίνε σε ΝΙΚΗΣΕ ένα πεντάχρονο κορίτσι.
Δεν σε άφησε να μας παραλύσεις από το φόβο. 
Είχα έναν πολύ μικρό πολεμιστή να μου θυμίζει ότι ο φόβος δεν είναι επιλογή!
Δεν σε φοβηθήκαμε και δεν θα περιμένουμε αβοήθητοι και φοβισμένοι 
να επιστρέψεις.
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για εκείνους που προσπαθούν να σε ΝΙΚΗΣΟΥΝ

Anneliese
What Childhood Cancer Did Not Do
https://www.stbaldricks.org/blog/post/what-childhood-cancer-did-not-do

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου