Ο Αισχύλος ήταν γιος του Ευφορίωνα και η οικογένεια του ανήκε
στην αγροτική αριστοκρατία, αυτή των Ευπατρίδων.
Από μικρός ασχολήθηκε δίπλα στον πατέρα του.
Το όνομα του ήταν σχετικό με την πράξη του κουρέματος των κοπαδιών.
Γεννήθηκε το 525 π.Χ. στην Ελευσίνα, μια πόλη κοντά στην Αθήνα
που υπήρξε ένα αρχαίο κέντρο των Μυστηρίων.
Ο Αισχύλος αναφέρεται ανάμεσα στους μυημένους στα Μυστήρια
της Ελευσίνας και λέγεται ότι είχε εκπαιδευτεί στην Πυθαγόρεια Σχολή.
Ήταν άνθρωπος βαθιά θρησκευόμενος και έδωσε στα έργα του
ένα τελετουργικό χαρακτήρα, παρουσιάζοντας τους ήρωες ενταγμένους
σε μια συμπαντική νομοτέλεια μέσω της οποίας μπορούν να πορευτούν.
Ο Αισχύλος χαρακτηρίζεται ως ο Πατέρας της Τραγωδίας.
Σε σχέση με τους άλλους δύο μεγάλους ομότεχνούς του
στον Αισχύλο αποδίδεται το ύψος,
στο Σοφοκλή το κάλλος και
στον Ευριπίδη το πάθος.
Ο Αισχύλος πέθανε σε ηλικία εβδομήντα χρόνων στο Γέλα
κατά το δεύτερο ταξίδι του στην Σικελία.
κατά το δεύτερο ταξίδι του στην Σικελία.
*Μια εκδοχή από την ρωμαϊκή εποχή διηγείται ότι ένας αετός
που είχε αιχμαλωτίσει μια βαριά χελώνα ή κατά άλλους κοχύλι,
την άφησε να πέσει πάνω στο φαλακρό κεφάλι του,
παίρνοντάς το για πέτρα. Αν και είναι συνήθεια των αετών να
ρίχνουν τα θύματα τους από ψηλά πάνω σε βράχους πριν
τα καταβροχθίσουν, ωστόσο, η ασυνήθιστη αιτία θανάτου του
και το ότι ο αετός ήταν αφιερωμένος σαν πτηνό στο Δία
και η χελώνα στον Απόλλωνα, δημιουργεί υπόνοιες συμβολισμού
στην ιστορία. Είναι πιθανόν να υφάνθηκε ένας θρύλος γύρω από την
υποτιθέμενη απιστία του ποιητή, όσον αφορά στα μυστικά
των Ελευσινίων Μυστηρίων.
που είχε αιχμαλωτίσει μια βαριά χελώνα ή κατά άλλους κοχύλι,
την άφησε να πέσει πάνω στο φαλακρό κεφάλι του,
παίρνοντάς το για πέτρα. Αν και είναι συνήθεια των αετών να
ρίχνουν τα θύματα τους από ψηλά πάνω σε βράχους πριν
τα καταβροχθίσουν, ωστόσο, η ασυνήθιστη αιτία θανάτου του
και το ότι ο αετός ήταν αφιερωμένος σαν πτηνό στο Δία
και η χελώνα στον Απόλλωνα, δημιουργεί υπόνοιες συμβολισμού
στην ιστορία. Είναι πιθανόν να υφάνθηκε ένας θρύλος γύρω από την
υποτιθέμενη απιστία του ποιητή, όσον αφορά στα μυστικά
των Ελευσινίων Μυστηρίων.
*η πληροφορία από : http://biographies.nea-acropoli.gr
Όταν έγινε γνωστός ο θάνατος του οι Αθηναίοι του απέδωσαν
μεγάλες τιμές και οι πολυάριθμες τραγωδίες του που είχαν βραβευτεί,
ξανανέβηκαν στην σκηνή.
Απ’ όσο είναι γνωστό, σε κανέναν άλλο ποιητή δεν έγιναν τέτοιες τιμές,
ούτε τα έργα του παίζονταν μετά το θάνατο του.
Λέγεται ότι για αιώνες μετά πήγαιναν στο μνήμα του στην Σικελία,
καλλιτέχνες και ποιητές για προσκύνημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου