Δυνατά βιώματα αποτύπωσε, ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος στις ρίζες που ξέβραζε η θάλασσα: άγριες και.....

....ροζιασμένες, τις οποίες μετέτρεψε σε μαρτυρικές φυσιογνωμίες, 
γέρικα πρόσωπα και ανθρωπόμορφα τέρατα. 
«Η ρίζα έχει κάτι απ' τα απώτερα μυστικά της ανθρώπινης ύπαρξης, 
κάτι απ' τις "ρίζες της ζωής" - κάτι πρωτόγονο ή μάλλον αρχέγονο, 
καταγωγικό - μια συστολή, μια αγωνία, μιαν αισθησιακή αδηφαγία - 
το ακαταμάχητο, το τυφλό και πολυόμματο ένστικτο της αυτοσυντήρησης 
και της διαιώνισης, αμεταμφίεστο, απροσποίητο, ολόγυμνο, 
κτηνώδες, αισχρό, θεϊκό».


-----------------------


Ο Γιάννης Ρίτσος, γεννημένος στη Μονεμβασιά την πρωτομαγιά του 1909, 
από πολύ μικρός ασχολείται με την ποίηση και το 1921 αρχίζει να 
συνεργάζεται με τη «Διάπλαση των Παίδων». 
Την ίδια χρονιά ο μεγαλύτερος αδελφός του πεθαίνει από φυματίωση και λίγους μήνες αργότερα ο νεαρός ποιητής χάνει και τη μητέρα του. 
Το 1926 προσβάλλεται και ο ίδιος από φυματίωση και ένα χρόνο αργότερα νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Σωτηρία, όπου παραμένει τρία ολόκληρα χρόνια. 
Το 1934 εκδίδεται η πρώτη ποιητική του συλλογή με τον τίτλο «Τρακτέρ» ενώ γίνεται μέλος του ΚΚΕ. 
Το 1936 κυκλοφορεί ο «Επιτάφιος» και ένα χρόνο αργότερα «Το τραγούδι της αδελφής μου». 
Ο Ρίτσος πήρε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση και από το 1948 μέχρι το 1952 έζησε εξόριστος στη Λήμνο, τη Μακρόνησο και τον Αη Στράτη. 
Τον Αύγουστο του 1952, οπότε και αφήνεται ελεύθερος, γίνεται μέλος της διοικούσας επιτροπής της ΕΔΑ και δυο χρόνια μετά παντρεύεται τη Φαλίτσα Γεωργιάδη με την οποία αποκτούν μια κόρη, την Ελευθερία. 

Το 1956 του απονέμεται το Α' Βραβείο Κρατικής Ποίησης για 
τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος» ενώ το 1968 προτείνεται για το Βραβείο Νόμπελ. 
Το 1966 κυκλοφορεί η «Ρωμιοσύνη» και το 1977 τιμάται με το 
Βραβείο Ειρήνης του Λένιν. 
Μέχρι το θάνατό του το 1990, ο Ρίτσος γράφει αδιάκοπα ποιήματα, 
θεατρικά και πεζογραφήματα. 
Υπολογίζεται πως, πέρα από τους 127 τόμους και συλλογές που εκδόθηκαν 
μέχρι το 1990, ο ποιητής άφησε πίσω του περισσότερες 
από 40 ανέκδοτες συλλογές.




*σημείωση από i-rena....η συνεχής καί διαρκής αναφορά σέ σπουδαία πρόσωπα...
φρεσκάρει τίς γνώσεις....καί δημιουργεί ενδιαφέρουσα 
πνευματική δημιουργικότητα....

φ.Ρ