[...]
Οσα προσχήματα και αν βρεθούν, όσες επικλήσεις
περί «εθνικού συμφέροντος» και αν γίνουν, οι εργαζόμενοι
στην πατρίδα μας έχουν πλέον την πείρα για να μην πέσουν στην παγίδα
της «κοινωνικής συναίνεσης», των δήθεν κοινών συμφερόντων
με την πλουτοκρατία.
Από την εμπλοκή της χώρας στα ενεργειακά παιχνίδια και τους αγωγούς
(παζάρια με ΗΠΑ, Αζερμπαϊτζάν, Ρωσία), από τους άξονες με Ισραήλ
ή την Αίγυπτο, ή ακόμα από τη λεγόμενη «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική»
της συγκυβέρνησης - που με σταθερή τη συμμετοχή στον ευρωατλαντικό άξονα
θέλει να κάνει και ανοίγματα σε άλλες δυνάμεις - οι εργάτες,
τα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα δεν έχουν τίποτα να ωφεληθούν.
Απεναντίας, η εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια, όπως δείχνουν πλείστα παραδείγματα, μόνο δεινά μπορεί να φέρει.
Η διέξοδος για το λαό δεν βρίσκεται μέσα σε αυτούς τους σχεδιασμούς,
σε αυτά τα αντιλαϊκά παιχνίδια, αλλά στην πάλη, στον αγώνα για ρήξη
με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του.
περί «εθνικού συμφέροντος» και αν γίνουν, οι εργαζόμενοι
στην πατρίδα μας έχουν πλέον την πείρα για να μην πέσουν στην παγίδα
της «κοινωνικής συναίνεσης», των δήθεν κοινών συμφερόντων
με την πλουτοκρατία.
Από την εμπλοκή της χώρας στα ενεργειακά παιχνίδια και τους αγωγούς
(παζάρια με ΗΠΑ, Αζερμπαϊτζάν, Ρωσία), από τους άξονες με Ισραήλ
ή την Αίγυπτο, ή ακόμα από τη λεγόμενη «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική»
της συγκυβέρνησης - που με σταθερή τη συμμετοχή στον ευρωατλαντικό άξονα
θέλει να κάνει και ανοίγματα σε άλλες δυνάμεις - οι εργάτες,
τα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα δεν έχουν τίποτα να ωφεληθούν.
Απεναντίας, η εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια, όπως δείχνουν πλείστα παραδείγματα, μόνο δεινά μπορεί να φέρει.
Η διέξοδος για το λαό δεν βρίσκεται μέσα σε αυτούς τους σχεδιασμούς,
σε αυτά τα αντιλαϊκά παιχνίδια, αλλά στην πάλη, στον αγώνα για ρήξη
με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου