Tα πάντα γύρω από τις Σφίγγες

Η Σφίγγα, ασαφής και αινιγματική, μορφολογικά αποτελείται 
από ένα παροιμιώδες μείγμα των έμβιων όντων: το σώμα 
και τα νύχια του λιονταριού, φτερά στις πλευρές του αετού 
και ανθρώπινο κεφάλι. 
Αυτή η σωματική δομή παραπέμπει σε...
συμβολισμούς του μυστικού και του μυστηρίου και συνδέεται με τις Αρπυιες, 
τη Χίμαιρα, τις Σειρήνες, τις Ερινύες, πλάσματα εξώκοσμα όλα και τρομακτικά. 
Κανένα άλλο πλάσμα δε δηλώνει τόσο πολύ την έννοια της προστασίας όσο η Σφίγγα. 
Τεράστια, μυστηριώδης, μοιάζει με ένα σιωπηλό φύλακα στην είσοδο 
του αγνώστου παραμένει αιώνιο σύμβολο του ανεξιχνίαστου.[...]



Στην ελληνική μυθολογία η Σφίγγα είναι στενά συνδεδεμένη 
με το μύθο των Λαβδακιδών. 
Η Ήρα και ο Άρης την έστειλαν από την πατρίδα της, την Αρχαία Θήβα. 
Εκεί στεκόταν και ρωτούσε τους περαστικούς 
«Ποιο ον το πρωί στέκεται στα τέσσερα, 
το μεσημέρι στα δύο και το βράδυ στα τρία;». 
Όποιον δεν μπορούσε να λύσει το γρίφο, η Σφίγγα τον έσφιγγε, 
μέχρι να πεθάνει. 

Ο Οιδίπους έλυσε τον γρίφο απαντώντας ότι το ον αυτό είναι ο άνθρωπος, 
αφού όταν είναι βρέφος περπατάει στα τέσσερα, μετά σηκώνεται 
στα δύο του πόδια και στα γηρατειά περπατάει όρθιος αλλά χρησιμοποιεί 
σαν τρίτο πόδι ένα μπαστούνι. 
Μόλις λύθηκε το αίνιγμά της η Σφίγγα γκρεμίστηκε από τον βράχο 
που στεκόταν και σκοτώθηκε. 
Ωστόσο, ο ακριβής γρίφος που έδινε η Σφίγγα δεν είναι γνωστός 
από αρχαίες πηγές, αλλά από μεταγενέστερα κείμενα...[....]

κι άλλα πολλά εδώ : lifo.gr