ΜΕΣΑ ΜΑΝΗ - Ημέρα Παλλαϊκής Άμυνας η 23η Ιουνίου.πρός τιμήν της Μανιάτισσας

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας,συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ 
Στρατηγό Μιχαήλ Κωσταράκο, τον Αρχηγό ΓΕΝ Αντιναύαρχο 
Ευάγγελο Αποστολάκη ΠΝ και τον Αρχηγό ΓΕΑ Αντιπτέραρχο (Ι) 
Χρήστο Βαΐτση παρέστη στις εορταστικές εκδηλώσεις της επετείου 
της 17ης Μαρτίου 1821 στην Αρεόπολη Μάνης.




.... θα ήθελα να παραδώσω τον θυρεό του Yπουργείου Εθνικής Άμυνας εκ μέρους 
του ελληνικού λαού, ευχαριστώντας το λαό της Μάνης για το μήνυμα της αρχής 
του απελευθερωτικού αγώνα ,που ξεκίνησε από αυτή εδώ την πλατεία 
τη 17η Μαρτίου του 1821 με το σύνθημα «Νίκη ή Θάνατος». Και επήλθε η νίκη. 
Η νίκη θα έρχεται πάντα γιατί όσο δυνατοί κι αν είναι αυτοί που μας πολεμούν, 
πάντα όταν ξεκινούν τον αγώνα ξεχνούν κάτι, ότι η ελληνική ψυχή δεν νικιέται , 
δεν γονατίζει, δεν υποστέλλει τις σημαίες. Όσο υπάρχει ένας ζωντανός από εμάς 
τόσο η Ελλάδα θα είναι ελεύθερη και τόσο θα νικάμε.

Θέλω να σας ανακοινώσω εκ μέρους του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, των Αρχηγείων , παρόντων των Αρχηγών του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας αλλά και του Γενικού 
Επιτελείου Στρατού, ο οποίος έχει καθήκοντα υπηρεσίας, σήμερα που είμαστε 
όλοι εδώ, ότι αποφασίσαμε από κοινού, τα Αρχηγεία και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, 
με την έγκριση της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού να ορίσουμε 
την 23η Ιουνίου, την ημέρα της μεγάλης μάχης που έδωσαν όχι στρατιώτες , 
αλλά πολίτες, γυναίκες πολίτες στο Δυρό, Ημέρα Παλλαϊκής Άμυνας 
και να σας ανακοινώσω ότι θα κάνουμε μεγάλες γιορτές προς τιμήν 
της Μανιάτισσας ,της Ελληνίδας στις Ένοπλες Δυνάμεις. 
Θα είναι μια ημέρα που θα είμαστε όλοι παρόντες εδώ και θα είναι ημέρα επίσημη, ημέρα τιμής για τις γυναίκες στις Ένοπλες Δυνάμεις.

 Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΙ.ΠΟ.ΚΙΝΗΣΗΣ ΜΑΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ:

OI.ΠΟ.ΚΙΝΙΣΗ ΜΑΝΗΣ
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΕΣΑ ΜΑΝΗΣ

Προς

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Αρεόπολη 17 Μαρτίου 2015

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ 23ης ΙΟΥΝΙΟΥ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΟΥ ΔΙΡΟΥ ΣΕ «ΗΜΕΡΑ ΠΑΛΛΑΪΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ»

Με αφορμή τον εορτασμό της 194 επετείου έναρξης της Μεγάλης Ελληνικής Επανάστασης, στις 17 Μαρτίου 1821 στην Αρεόπολη της Μάνης, σας καταθέτουμε την πρόταση για κήρυξη ως ΗΜΕΡΑΣ ΠΑΛΛΑΪΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ της 23 Ιουνίου, μέρα κατά την οποία το 1826 οι δρεπανιφόρες Μανιάτισσες, μαζί με γέρους και παιδιά, κατατρόπωσαν τον Ιμπραήμ σώζοντας την Ελληνική Επανάσταση.

Η παρουσία του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κυρίου Πάνου Καμμένου και του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Μιχαήλ Κωσταράκου στις εορταστικές εκδηλώσεις στην Αρεόπολη, είναι μια ευκαιρία για εξαγγελία της υιοθέτησης της πρότασης αυτής, που στοχεύει στην απόδοση, εκ μέρους τους Ελληνικού Κράτους, μετά από περίπου δύο αιώνες, της πρέπουσας τιμής στις ηρωίδες Μανιάτισσες αλλά και συνολικά στην αναγνώριση της προσφοράς της Μάνης και των Μανιατών στο μεγάλο αγώνα του 1821 αλλά και μετέπειτα.

Ταυτόχρονα, είναι μια συμβολή στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης η οποία, στις σημερινές συνθήκες περισσότερο από άλλοτε, αποτελεί συστατικό στοιχείο της ίδιας της Εθνικής Άμυνας. Επιπλέον, μέσω του ιστορικού παραδείγματος του αγώνα των Μανιατισσών στη Μάχη του Διρού, δίνεται συγκεκριμένο περιεχόμενο στο θεσμό της Παλλαϊκής Άμυνας, καθώς σε ετήσια βάση θα λαμβάνουν χώρα εκδηλώσεις που θα λειτουργούν ενισχυτικά γι' αυτό το θεσμό.

Η πρόταση που σας καταθέτουμε συνίσταται στην κήρυξη της 23ης Ιουνίου (ημέρα της Μάχης του Διρού) ως ΗΜΕΡΑ ΠΑΛΑΪΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ. Η επίσημη θεσμοθέτηση από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το ΚΥ.Σ.Ε.Α. θα μπορούσε να συνοδευτεί από συγκεκριμένες εκδηλώσεις που θα συνδέονται, εκτός από την Παλλαϊκή Άμυνα και με τη συμμετοχή των γυναικών στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Θυμίζουμε πως ο θεσμός της Παλλαϊκής Άμυνας καθιερώθηκε με τον Νόμο 2641 του 1998 (ΦΕΚ 211 της 15/09/1998). Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνεται:

«Παλλαϊκή Άμυνα (Π.ΑΜ.) οργανώνεται από τον καιρό της ειρήνης και έχει ως κύρια αποστολή σε περιόδους έντασης, επιστράτευσης και πολέμου την τοπική άμυνα, την πολιτική άμυνα και την πολιτική προστασία, ενώ σε καιρό ειρήνης την πολιτική άμυνα και την πολιτική προστασία.

Ως Παλλαϊκή Άμυνα νοείται η ενεργός συμμετοχή στην εθνική ασφάλεια όσων Ελλήνων και Ελληνίδων μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες γι’ αυτήν και δεν μετέχουν στις Ένοπλες Δυνάμεις. Ως Τοπική Άμυνα νοείται η αντιμετώπιση ενεργειών του εχθρού με ενεργητικά και παθητικά μέσα από τα Τμήματα Π.ΑΜ. Στις περιοχές που συγκροτούνται ή κοντά σε αυτές.

Το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥ.Σ.Α.) είναι το όργανο που λαμβάνει κατευθυντήριες αποφάσεις για θέματα Π.ΑΜ.».

Μια σύντομη παράθεση του ιστορικού της Μάχης του Διρού:

Η μάχη του Διρού ξεχωρίζει από όλες τις άλλες στη διάρκεια της ελληνικής ιστορίας γιατί έχει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό. Είναι μια μάχη που έδωσαν οι άοπλες, στην ουσία, γυναίκες της Μάνης με τη βοήθεια γερόντων και παιδιών, καθώς οι δυνάμενοι να φέρουν όπλα Μανιάτες, αμύνονταν στο κυρίως πολεμικό μέτωπο, στην Βέργα του Αλμυρού, στα βορειοδυτικά όρια της Μάνης έξω από την Καλαμάτα.

Το άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι πως εξελίχθηκε σε μια νικηφόρα μάχη που έσωσε την Ελληνική Επανάσταση μετά από σειρά καταστροφικές ήττες που υπέστησαν οι ελληνικές δυνάμεις από τον Ιμπραήμ σε όλα το πολεμικά μέτωπα της Πελοποννήσου, της Στερεάς Ελλάδας και των νησιών. Οι άοπλος πληθυσμός της Μάνης, κατάφερε να αποκρούσει την απόβαση του Ιμπραήμ, αναπτερώνοντας τις ελπίδες και την πίστη των αγωνιστών.

Σημειώνεται πως μετά την Άνοιξη του 1826 η μόνο περιοχή που δεν είχε υποτάξει ο Ιμπραήμ ήταν η Μάνη. Ξεκίνησε την εκστρατεία του με στόχο καταστρέψει ολοσχερώς το μοναδικό εναπομείναν προπύργιο της Ελληνικής Επανάστασης. Φθάνοντας ο Ιμπραήμ κοντά στη Βέργα του Αλμυρού, όπου οι Μανιάτες είχαν ταμπουρωθεί για να τον αντιμετωπίσουν, απαιτεί την παράδοση όλης της Μάνης.

Το πρωί της 22ας Ιουνίου 1826 αρχίζει η διπλή επίθεση του Ιμπραήμ στη Μάνη. Με κατά μέτωπο επίθεση, με 8.000 πεζούς και 2.000 ιππείς εναντίον των περίπου 2.400 Μανιατών στη Βέργα του Αλμυρού έξω από την Καλαμάτα. Ταυτόχρονα έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο του για αποβίβαση από τη θάλασσα περίπου 3.500 ανδρών στην «καρδιά» της Μάνης, ώστε να τη διασπάσει και να χτυπήσει «πισώπλατα» τους αγωνιστές που είχαν συγκεντρωθεί στη Βέργα. Τα πλοία αρχικά προσέγγισαν τον όρμο της Μάλσοβας, όμως μετά τον «κανονιοβολισμό» της ναυαρχίδας συνεχίζουν νοτιότερα προς τον όρμο του Διρού. Στην περιοχή του Διρού δεν υπήρχε σχεδόν κανένας Μανιάτης και οι δυνάμεις του Ιμπραήμ αρχίζουν να αποβιβάζονται τα ξημερώματα της 22ας προς την 23η Ιουνίου 1826.

Στο μεταξύ στη Βέργα ο στρατός του Ιμπραήμ κυριολεκτικά αποδεκατίζεται από τους ηρωικά μαχόμενους Μανιάτες. Η ίδια πανωλεθρία τον περίμενε και στο δεύτερο μέτωπο που άνοιξε στην «καρδιά» της Μάνης, στο Διρό, όπου οι γυναίκες με τα δρεπάνια του θερισμού, με πέτρες, με ξύλα και ό,τι άλλο μέσον διέθεταν αποδεκάτισαν τις δυνάμεις του Ιμπραήμ απωθώντας τους προς τη θάλασσα. Την ίδια καταστροφή παθαίνει ο Ιμπραήμ και δύο μήνες αργότερα στον Πολυάραβο, όπου κινδύνευσε να πιαστεί και ίδιος αιχμάλωτος από τους επιτιθέμενους Μανιάτες. Στις τρεις αυτές ήττες ο Ιμπραήμ, εκτός από την καταισχύνη που υπέστη, έχασε τα 2/3 του στρατού του.

Η σημασία της τριπλής και ανέλπιστης αυτής νίκης των Μανιατών και των Μανιατισσών είναι τεράστια και ωφέλησε τα μέγιστα στην αναζωπύρωση της Ελληνικής Επανάστασης που κατέληξε στη σύσταση του Ελληνικού Κράτους.

Μετά τιμής

Ο πρόεδρος Ο γενικός Γραμματέας