
Πάνω από το κοίλον του θεάτρου του Διονύσου και κάτω
από το τείχος της Ακρόπολης, υπήρχε
το χορηγικό μνημείο του Θρασύλλου, γιου του ομωνύμου σπουδαίου
Αθηναίου στρατηγού και ήρωα του Πελοποννησιακού πολέμου.
Κατασκευάσθηκε το 320 π.χ. και ήταν τόσο μεγαλοπρεπές και ορατό
από τόσο μακριά, που αν και ο Θράσυλλος ήταν μέγας χορηγός
είχε κατηγορηθεί για ματαιοδοξία.
Είχε τη μορφή μικρού ναού εμπρός από τη φυσική σπηλιά που βρίσκεται
σε εκείνη τη θέση, που έκλεινε με δίφυλλες μαρμάρινες θύρες.

Καταστράφηκε ολοσχερώς από τον Κιουταχή, κατά την πολιορκία
της Αθήνας το 1827 και τμήματα που διασκορπίσθηκαν τριγύρω,
χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή διαφόρων χριστιανικών ναών,
μεταξύ των οποίων και της Ρωσικής εκκλησίας που βρίσκεται
στην οδό Φιλελλήνων.
Διεσώθησαν μόνο οι δύο κίονες, που έβλεπα καθημερινά από το παράθυρο
της κρεββατοκάμαρας μου όσο ζούσα στο πατρικό μου σπίτι!
Στο εσωτερικό όμως της σπηλιάς, κατασκευάσθηκε ναϊσκος αφιερωμένος
στην Παναγία τη Σπηλιώτισσα, που λειτουργείται μια φορά το χρόνο,
στις 8 Σεπτεμβρίου.
Zina ModinouΑΘΗΝΑΙΟΣ
https://www.facebook.com/photo.php

Οι φωτογραφίες είναι από το βιβλίο του Μανουήλ Τασούλα
"Αθηναίων Σεβάσματα"
Ναοί της Αρχαίας Αγοράς και ξεχασμένα εκκλησάκια της παλιάς Αθήνας
~~~~
Το έτος 51 μ.Χ. ο απόστολος των εθνών Παύλος ήρθε στην Αθήνα να σπείρει
τον Λόγο του Ευαγγελίου. Όμως το κήρυγμά του έπεσε επάνω σε άγονο έδαφος.
Οι καρδιές των Αθηναίων ήταν πέτρινες, καθώς είχαν σκηρυνθεί από την λατρεία
των Ολυμπίων θεοτήτων.
Τα σεβάσματά τους -τα ιερά τους δηλαδή- ήταν αφιερωμένα μόνον σε εκείνους,
και αδιαφορούσαν να μάθουν για τον άγνωστο Θεό που τους ευαγγελιζόταν
ο θείος απόστολος.
Χρειάστηκε να περάσουν αιώνες, έως ότου οι χριστιανικοί ναοί, τα σεβάσματα αυτά
του Υψίστου, ήρθαν να αντικαταστήσουν εκείνα του δωδεκαθέου.
Εξαπλώθηκαν από την Αγορά της Αθήνας όπου πρωτοδίδαξε ο Παύλος
και διασπάρθηκαν γύρω από την Ακρόπολη αρχικά, μέχρι που ευλόγησαν
με τη σεμνή παρουσία τους και την πιο μικρή γωνιά της αθηναϊκής γης.
Αυτά τα σεβάσματα της πίστεώς μας που τα υπερασπίστηκαν γενιές Ελλήνων,
στέκουν πάντοτε όρθια για να μας θυμίζουν την πορεία μας μέσα
στην ιστορία και την εξέλιξη του πολιτισμού.
biblionet.gr
vopac.nlg.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου