
Eliot Thomas-Stearns
Γεννήθηκε στον ΄Αγιο Λουδοβίκο του Μισούρι, στις ΗΠΑ,
το 1888 από μιά πουριτανή αριστοκρατική οικογένεια
διαπρεπών επιστημόνων και ανατράφηκε με τις αρχές του παππού
που ήταν Θεολόγος.
το 1888 από μιά πουριτανή αριστοκρατική οικογένεια
διαπρεπών επιστημόνων και ανατράφηκε με τις αρχές του παππού
που ήταν Θεολόγος.
- Σπούδασε στην Ακαδημία Σμιθ της Μασαχουσέτης, βραβεύτηκε με χρυσό μετάλιο
στα λατινικά από την Milton Academy.
- Σπούδασε τέσσερις γλώσσες: ελληνικά, λατινικά, γαλλικά, γερμανικά και συνάμα μεσαιωνική ιστορία, συγκριτική φιλολογία και ιστορία νεώτερης φιλοσοφίας.
- Παρακολούθησε επίσης μαθήματα φιλοσοφίας στο Χάρβαρντ από τον Μπ. Ράσελ,
το 1914 καθώς και σανσκριτική και νεώτερη ινδική φιλοσοφία.
το 1914 καθώς και σανσκριτική και νεώτερη ινδική φιλοσοφία.
Γνώστης της γαλλικής φιλολογίας επιδόθηκε στην ποίηση.
- Το 1915 ο Έλιοτ εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο παραδίνοντας μαθήματα σε σχολεία
και αργότερα διορίστηκε στη Lloyd' s Bank του Λονδίνου όπου εργάστηκε οχτώ χρόνια.
Η ποίηση του Τ. Σ. Έλιοτ, «είναι κάτι που κατορθώνεται με τη σύγκλιση και τη συνεργασία όλων των ψυχικών δυνάμεων του ποιητή, από τις πλέον ασυνείδητες ως -και κυρίως- τις πλέον συνειδητές, οι οποίες συνθέτουν τον λόγο μέσω μιας διαδικασίας αποπροσωποποίησης, μετασχηματίζοντας το προσωπικό σε πανανθρώπινο και υποτάσσοντας το επικαιρικό στο διαχρονικό». Ο Τ. Σ. Έλιοτ, κατά πολλούς ο μεγαλύτερος ευρωπαίος ποιητής της εποχής μας, διαμόρφωσε μια καινούργια ποιητική γλώσσα, πολυδύναμη και πολυεπίπεδη, επηρέασε, όσο λίγοι, τους σύγχρονούς του και θα επηρεάζει πάντα τους μεταγενέστερους
Η ποίηση του κατατάσσεται σε πέντε περιόδους
Η πρώτη περίοδος 1909-1919 περιλαμβάνει τα ποιήματα:
"Το τραγούδι της αγάπης του Άλφρεντ Προύλφροκ"
"Το πορτραίτο μιας κυρίας"
"Πρελούδια", κ.ά.
Η δεύτερη περίοδος 1920-1925 περιλαμβάνει τα ποιήματα:
"Γερόντιον", "Ιπποπόταμος", "Η έρημη χώρα", κ.ά.
"Γερόντιον", "Ιπποπόταμος", "Η έρημη χώρα", κ.ά.
Στην τρίτη περίοδο ανήκουν "Οι άδειοι άνθρωποι",
Στην τέταρτη περίοδο 1927-1934 περιλαμβάνονται τα ποιήματα:
"Το ταξίδι των Μάγων"
"Ένα τραγούδι για τον Συμεών"
"Animula"
"Βράχος", κ.ά.
"Το ταξίδι των Μάγων"
"Ένα τραγούδι για τον Συμεών"
"Animula"
"Βράχος", κ.ά.
Στην πέμπτη περίοδο 1935-1942 ανήκουν τα "Τέσσερα κουαρτέτα".
Τα θεατρικά του έργα είναι τα:
"Φονικό στην εκκλησιά" ("Murder in the Cathedral")
"Sweeny Agonistes"
"Κοκτέιλ πάρτυ" κ.ά.
- Ως δημοσιογράφος και κριτικός έδωσε αξιόλογα δείγματα.
Από το 1922 που ήταν εκδότης του περιοδικού "Κριτήριον" σκοπό είχε να δημιουργήσει
μια θέση για τις νέες τάσεις της λογοτεχνίας και την κριτική.
Τα θεατρικά του έργα είναι τα:
"Φονικό στην εκκλησιά" ("Murder in the Cathedral")
"Sweeny Agonistes"
"Κοκτέιλ πάρτυ" κ.ά.
- Ως δημοσιογράφος και κριτικός έδωσε αξιόλογα δείγματα.
Από το 1922 που ήταν εκδότης του περιοδικού "Κριτήριον" σκοπό είχε να δημιουργήσει
μια θέση για τις νέες τάσεις της λογοτεχνίας και την κριτική.
- Στα δοκίμια και τις μελέτες ανήκουν:
"Η παράδοση και το ατομικό ταλέντο", 1919,
"Η χρήση της ποίησης και η χρήση της κριτικής", 1933,
"Σημειώσεις για τον ορισμό της κουλτούρας", 1948,
"Ποίηση και δράμα", 1951, κ.ά.
Το 1948 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 1965.
~~~~
Το μισό από το κακό που γίνεται στον κόσμο γίνεται από ανθρώπους
που θέλουν να αισθανθούν σπουδαίοι.
Δεν έχουν την πρόθεση να κάνουν κακό.
Αλλά το κακό δεν τους απασχολεί.
~
Η αυθεντική ποίηση μπορεί να αρέσει προτού γίνει κατανοητή.
~
Το αίμα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας είναι λατινικό και ελληνικό,
όχι σαν δύο κυκλοφορικά συστήματα αλλά σαν ένα, διότι μέσω
της Ρώμης θα ιχνηλατήσουμε την ελληνική καταγωγή μας.
~
Κάθε ποιητής, αν επιβιώσει μετά τα είκοσι πέντε του, πρέπει να αλλάξει.
Πρέπει να αναζητήσει νέες λογοτεχνικές επιρροές.
Θα έχει διαφορετικά συναισθήματα να εκφράσει.
που θέλουν να αισθανθούν σπουδαίοι.
Δεν έχουν την πρόθεση να κάνουν κακό.
Αλλά το κακό δεν τους απασχολεί.
~
Η αυθεντική ποίηση μπορεί να αρέσει προτού γίνει κατανοητή.
~
Το αίμα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας είναι λατινικό και ελληνικό,
όχι σαν δύο κυκλοφορικά συστήματα αλλά σαν ένα, διότι μέσω
της Ρώμης θα ιχνηλατήσουμε την ελληνική καταγωγή μας.
~
Κάθε ποιητής, αν επιβιώσει μετά τα είκοσι πέντε του, πρέπει να αλλάξει.
Πρέπει να αναζητήσει νέες λογοτεχνικές επιρροές.
Θα έχει διαφορετικά συναισθήματα να εκφράσει.
The Waste Land

"If Not, Not" - R. B. Kitaj
T. S. Elliot (1888-1965)

I. THE BURIAL OF THE DEAD
APRIL is the cruellest month, breeding | |
Lilacs out of the dead land, mixing
| |
Memory and desire, stirring
| |
Dull roots with spring rain.
| |
Winter kept us warm, covering
| |
Earth in forgetful snow, feeding
| |
A little life with dried tubers.
| |
Summer surprised us, coming over the Starnbergersee
| |
With a shower of rain; we stopped in the colonnade,
| |
And went on in sunlight, into the Hofgarten,
| |
And drank coffee, and talked for an hour.
| |
Bin gar keine Russin, stamm' aus Litauen, echt deutsch.
| |
And when we were children, staying at the archduke's,
| |
My cousin's, he took me out on a sled,
| |
And I was frightened. He said, Marie,
| |
Marie, hold on tight. And down we went.
| |
In the mountains, there you feel free.
| |
I read, much of the night, and go south in the winter.
| |
What are the roots that clutch, what branches grow
| |
Out of this stony rubbish? Son of man,
| |
You cannot say, or guess, for you know only
| |
A heap of broken images, where the sun beats,
| |
And the dead tree gives no shelter, the cricket no relief,
| |
And the dry stone no sound of water. Only
| |
There is shadow under this red rock,
| |
(Come in under the shadow of this red rock),
| |
And I will show you something different from either
| |
Your shadow at morning striding behind you
| |
Or your shadow at evening rising to meet you;
| |
I will show you fear in a handful of dust.
| |
Frisch weht der Wind
| |
Der Heimat zu.
| |
Mein Irisch Kind,
| |
Wo weilest du?
| |
'You gave me hyacinths first a year ago;
| |
'They called me the hyacinth girl.'
| |
—Yet when we came back, late, from the Hyacinth garden,
| |
Your arms full, and your hair wet, I could not
| |
Speak, and my eyes failed, I was neither
| |
Living nor dead, and I knew nothing,
| |
Looking into the heart of light, the silence.
| |
Od' und leer das Meer.
| |
Madame Sosostris, famous clairvoyante,
| |
Had a bad cold, nevertheless
| |
Is known to be the wisest woman in Europe,
| |
With a wicked pack of cards. Here, said she,
| |
Is your card, the drowned Phoenician Sailor,
| |
(Those are pearls that were his eyes. Look!)
| |
Here is Belladonna, the Lady of the Rocks,
| |
The lady of situations.
| |
Here is the man with three staves, and here the Wheel,
| |
And here is the one-eyed merchant, and this card,
| |
Which is blank, is something he carries on his back,
| |
Which I am forbidden to see. I do not find
| |
The Hanged Man. Fear death by water.
| |
I see crowds of people, walking round in a ring.
| |
Thank you. If you see dear Mrs. Equitone,
| |
Tell her I bring the horoscope myself:
| |
One must be so careful these days.
| |
Unreal City,
| |
Under the brown fog of a winter dawn,
| |
A crowd flowed over London Bridge, so many,
| |
I had not thought death had undone so many.
| |
Sighs, short and infrequent, were exhaled,
| |
And each man fixed his eyes before his feet.
| |
Flowed up the hill and down King William Street,
| |
To where Saint Mary Woolnoth kept the hours
| |
With a dead sound on the final stroke of nine.
| |
There I saw one I knew, and stopped him, crying 'Stetson!
| |
'You who were with me in the ships at Mylae!
| |
'That corpse you planted last year in your garden,
| |
'Has it begun to sprout? Will it bloom this year?
| |
'Or has the sudden frost disturbed its bed?
| |
'Oh keep the Dog far hence, that's friend to men,
| |
'Or with his nails he'll dig it up again!
| |
'You! hypocrite lecteur!—mon semblable,—mon frère!'
| |
II. A GAME OF CHESS...[...] southerncrossreview.org
Σημείωση :
Η αφιέρωση στο βιβλίο δείχνει κάποιες από τις γλώσσες
που χρησιμοποίησε ο T.S. Eliot στο ποιήμα: Αγγλικά, Ελληνικά, Λατινικά και Ιταλικά. |


[...] H Έρημη Xώρα του Έλιοτ γράφτηκε ανάμεσα στο τέλος του πρώτου μεγάλου πολέμου και στις αρχές του μεσοπολέμου.
Aπλουστεύοντας πάρα πολύ: είναι ένα έπος της παρακμής του κόσμου όπου ζούμε ακόμη. Στηρίζεται σ’ ένα θεμελιώδη μύθο· στο παμπάλαιο σύμβολο των εναλλαγών της βλάστησης, της γονιμότητας· στο μύθο του νεκρού θεού που ανασταίνεται:
του Άδωνη, του Άττη, του Όσιρη, του Θαμμούζ, του Xριστού.
Tο γονιμοποιό στοιχείο, είναι το νερό· το άγονο στοιχείο, η στέγνια· το εξαγνιστήριο στοιχείο, η φωτιά.
H Έρημη Xώρα είναι μια παρούσα κατάσταση ανάμεσα στην κόλαση και στο
πουργατόριο· ο τόπος του δράματος μια σύγχρονη μεγάλη πολιτεία, το Λονδίνο,
που ταυτίζεται με άλλες φημισμένες πολιτείες που έφυγαν ή που μένουν:
Iερουσαλήμ, Aθήνα, Aλεξάντρεια, Bιέννη, π.χ.· τα ειδικότερα σύμβολά της είναι
τα σύμβολα του μεσαιωνικού θρύλου της αναζήτησης του Γκραλ:
ο γέρος «Ψαράς-Bασιλιάς» που η σωματική παρακμή του προεκτείνεται σ’ ολόκληρο
το βασίλειό του, στη στεγνή «Έρημη Xώρα», όπου τα νερά έχουν στερέψει,
η αγάπη είναι άγονη, η γη δεν ανθίζει, τα ζώα δε γεννούν, ώσπου να φέρει
ο «Aγνός Iππότης» από το «επικίνδυνο ξωκλήσι» τη λόγχη και ένα κύπελλο, το Γκραλ,
όπου διασώθηκε το αίμα του Eσταυρωμένου.
Aν επιτύχει, θα πέσει η βροχή, θα λυθούν τα νερά, θα ξανάρθει η ευφορία.
Στο ποίημα του Έλιοτ, όλες οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν τον άγονο έρωτα
και όλοι οι άντρες το νεκρό θεό ― εκτός από έναν, τον Tειρεσία,
«που βλέπει την ουσία του ποιήματος», αντιπροσωπεύει δηλαδή τον ποιητή,
και στον οποίο το ανδρικό και το γυναικείο φύλο ενώνουνται.10
Aπλουστεύοντας πάρα πολύ: είναι ένα έπος της παρακμής του κόσμου όπου ζούμε ακόμη. Στηρίζεται σ’ ένα θεμελιώδη μύθο· στο παμπάλαιο σύμβολο των εναλλαγών της βλάστησης, της γονιμότητας· στο μύθο του νεκρού θεού που ανασταίνεται:
του Άδωνη, του Άττη, του Όσιρη, του Θαμμούζ, του Xριστού.
Tο γονιμοποιό στοιχείο, είναι το νερό· το άγονο στοιχείο, η στέγνια· το εξαγνιστήριο στοιχείο, η φωτιά.
H Έρημη Xώρα είναι μια παρούσα κατάσταση ανάμεσα στην κόλαση και στο
πουργατόριο· ο τόπος του δράματος μια σύγχρονη μεγάλη πολιτεία, το Λονδίνο,
που ταυτίζεται με άλλες φημισμένες πολιτείες που έφυγαν ή που μένουν:
Iερουσαλήμ, Aθήνα, Aλεξάντρεια, Bιέννη, π.χ.· τα ειδικότερα σύμβολά της είναι
τα σύμβολα του μεσαιωνικού θρύλου της αναζήτησης του Γκραλ:
ο γέρος «Ψαράς-Bασιλιάς» που η σωματική παρακμή του προεκτείνεται σ’ ολόκληρο
το βασίλειό του, στη στεγνή «Έρημη Xώρα», όπου τα νερά έχουν στερέψει,
η αγάπη είναι άγονη, η γη δεν ανθίζει, τα ζώα δε γεννούν, ώσπου να φέρει
ο «Aγνός Iππότης» από το «επικίνδυνο ξωκλήσι» τη λόγχη και ένα κύπελλο, το Γκραλ,
όπου διασώθηκε το αίμα του Eσταυρωμένου.
Aν επιτύχει, θα πέσει η βροχή, θα λυθούν τα νερά, θα ξανάρθει η ευφορία.
Στο ποίημα του Έλιοτ, όλες οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν τον άγονο έρωτα
και όλοι οι άντρες το νεκρό θεό ― εκτός από έναν, τον Tειρεσία,
«που βλέπει την ουσία του ποιήματος», αντιπροσωπεύει δηλαδή τον ποιητή,
και στον οποίο το ανδρικό και το γυναικείο φύλο ενώνουνται.10
Aνύπαρχτη Πολιτεία,
μέσα στην καστανή καταχνιά μιας χειμωνιάτικης αυγής,
χύνουνταν στο Γιοφύρι της Λόντρας ένα πλήθος, τόσοι πολλοί,
δεν το ’χα σκεφτεί πως ο θάνατος είχε ξεκάνει τόσους πολλούς.
Mικροί και σπάνιοι στεναγμοί αναδινόντουσαν,
και κάρφωνε ο καθένας μπρος στα πόδια του τα μάτια.
Xύνουνταν πέρα στο ύψωμα και κάτω στο Kινγκ Oυίλλιαμ Στρητ,
εκεί που η Παναγία Γούλνοθ μέτραε τις ώρες
με ήχο νεκρό στο στερνό χτύπημα των εννιά.
Eκεί είδα έναν που γνώριζα, και τον σταμάτησα φωνάζοντας: «Στέτσον!
Συ που ήσουνα μαζί μου στις Mύλες με τα καράβια!
Kείνο το λείψανο που φύτεψες στον κήπο σου τον άλλο χρόνο,
άρχισε να βλασταίνει; Πες μου θ’ ανθίσει εφέτο;
ή μήπως η ξαφνική παγωνιά πείραξε τη βραγιά του;
Ω κράτα μακριά το σκυλί, τον αγαπάει τον άνθρωπο,
’τι με τα νύχια του θα το ξεχώσει πάλι!
Συ! hypocrite lecteur! ― mon semblable, ― mon frère!
Στο πρώτο άκουσμα, οι στίχοι αυτοί μοιάζουν πολύ περισσότερο και πολύ
πιο φανερά κρυπτογραφικοί από τους στίχους για τον Πτολεμαίο Λάθυρο του Kαβάφη.
Eκτός από τη μνεία ενός αμετάφραστου στίχου του Baudelaire, στο τέλος, που χτυπά αμέσως στην ακοή μας, υπάρχουν τέσσερεις ακόμη παραπομπές: στον Baudelaire
για δεύτερη φορά, στον Nτάντε, στο Λευκό Διάβολο του Webster, και μια ιστορική
αναφορά με την τοπωνυμία Mύλες.
Για να νιώσει κανείς πραγματικά τον Έλιοτ, χρειάζεται ασφαλώς μια συναισθηματική εποπτεία γνώσεων αρκετά μεγάλη...[...]
ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ : http://www.kavafis.gr
με τίτλο :Γιώργος Σεφέρης, «K.Π. Kαβάφης, Θ.Σ. Έλιοτ· παράλληλοι» (1946)
----------------------------------------------------------
Το συγκρότημα «Τρύπες» μελοποιούν για την ταινία «Η Εποχή των Δολοφόνων»
του Νίκου Γραμματικού το ποίημα του Τ.Σ. Έλιοτ «Marina».
Το τραγούδι έχει τίτλο «Σημαίνοντας Θάνατο» και κυκλοφόρησε σε 45αρι,
μαζί με ακόμα τρία τραγούδια από την ταινία.
*Επίσης εμπεριέχεται και στον δίσκο «Υπέροχο Τίποτα»
Γιάννης Αγγελάκας - Γιώργος Καρράς.
Το συγκρότημα «Τρύπες» μελοποιούν για την ταινία «Η Εποχή των Δολοφόνων»
του Νίκου Γραμματικού το ποίημα του Τ.Σ. Έλιοτ «Marina».
Το τραγούδι έχει τίτλο «Σημαίνοντας Θάνατο» και κυκλοφόρησε σε 45αρι,
μαζί με ακόμα τρία τραγούδια από την ταινία.
*Επίσης εμπεριέχεται και στον δίσκο «Υπέροχο Τίποτα»
Γιάννης Αγγελάκας - Γιώργος Καρράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου