...έχεις να μου δώσεις τα «όλα» σου;
Τα «λίγα» σου τι να τα κάνω;
Τα θέλω όλα και τα θέλω τώρα. Χωρίς πολλά λόγια.
Χωρίς παράθυρα και πόρτες ασφαλείας.
Έχεις θεμέλια να χτίσεις βάσεις γερές;
Έχεις τσιμέντο να μου βάλεις στα πόδια να μη φύγω ποτέ;
Τα «λίγα» σου τι να τα κάνω;
Τα θέλω όλα και τα θέλω τώρα. Χωρίς πολλά λόγια.
Χωρίς παράθυρα και πόρτες ασφαλείας.
Έχεις θεμέλια να χτίσεις βάσεις γερές;
Έχεις τσιμέντο να μου βάλεις στα πόδια να μη φύγω ποτέ;
Αν έχεις, έλα.
Σε περιμένω με τη βαλίτσα μου έτοιμη από χρόνια.
Διαφορετικά μην μπεις στον κόπο.
Είναι βαριά η βαλίτσα μου και δε σηκώνεται εύκολα.
Θέλει χέρια δυνατά να τη σηκώσουν και κλειδιά μεταλλικά
να την ανοίξουν. Δεν ανοίγει εύκολα...
Σε περιμένω με τη βαλίτσα μου έτοιμη από χρόνια.
Διαφορετικά μην μπεις στον κόπο.
Είναι βαριά η βαλίτσα μου και δε σηκώνεται εύκολα.
Θέλει χέρια δυνατά να τη σηκώσουν και κλειδιά μεταλλικά
να την ανοίξουν. Δεν ανοίγει εύκολα...
Έτσι αξίζει. Τα «όλα» σου και τα «όλα» μου μαζί.
Δώσ’τα όλα η πάρ’τα όλα. Να με καις, να με πνίγεις, να με
πετάς ψηλά και να με ρίχνεις στα τάρταρα.
Δεν έχει ίσως, δεν ξέρω, θα δούμε. Είναι απόλυτος ο έρωτας.
Έχει ναι και όχι.
Λάβα ή πάγο. Δεν είναι δημοκράτης. Είναι δικτάτορας.
Αποφασίζει και διατάζει.
Αν σ’ αρέσει. Αν δε σ’ αρέσει μη λες πως ερωτεύεσαι.
Τον ξεφτιλίζεις.
Κι όσο τον ξεφτιλίζεις, τόσο θυμώνει.
Κι αν σε βρει θυμωμένος θα ξεσπάσει πάνω σου για τις τόσες
προσβολές που του έριξες κάνοντας χλιαρές σχέσεις.
Το μισώ το χλιαρό.
Φωνάζει από παντού συμβιβασμό, μετριότητα, μιζέρια.
Αν θες λίγα, μην ερωτεύεσαι.
Δεν είσαι άξιος εσύ να τον κυνηγάς.
Δε θα σ’ αφήσει ποτέ να τον πιάσεις.
Μείνε μόνος σου κι άσε εμάς τους εγωιστές, τους κτητικούς,
τους ασυμβίβαστους να ξαμοληθούμε στο κυνήγι του.
Άσε με κι εμένα να θέλω, να ζητάω, να διεκδικώ τα πάντα.
Αν έρθεις, όμως, ρίξε ένα ξύλο στο τζάκι κι έλα
κάτσε δίπλα μου. Να ρουφάω τζούρες από το τσιγάρο σου
και να κλέβω οξυγόνο απ’ το στόμα σου.
Να μου λες φύγαμε και να σου λέω πάμε.
Να μου λες πέφτουμε και να σου λέω μαζί.
Κάνε με να χάσω τα λογικά μου.
Να ανασαίνω κοντά σου. Να σκάω μακριά σου.
Να πονάνε τα χείλη μου απ’ τα φιλιά και το κορμί μου απ’ τα χάδια.
Να κάνουμε αγκαλιές που κουμπώνουν σαν να εξαρτάται από
εκεί ολόκληρη η ύπαρξή μας. Και να εξαρτάται.
Να το ξέρω και να το ξέρεις.
Δώσ’τα όλα η πάρ’τα όλα. Να με καις, να με πνίγεις, να με
πετάς ψηλά και να με ρίχνεις στα τάρταρα.
Δεν έχει ίσως, δεν ξέρω, θα δούμε. Είναι απόλυτος ο έρωτας.
Έχει ναι και όχι.
Λάβα ή πάγο. Δεν είναι δημοκράτης. Είναι δικτάτορας.
Αποφασίζει και διατάζει.
Αν σ’ αρέσει. Αν δε σ’ αρέσει μη λες πως ερωτεύεσαι.
Τον ξεφτιλίζεις.
Κι όσο τον ξεφτιλίζεις, τόσο θυμώνει.
Κι αν σε βρει θυμωμένος θα ξεσπάσει πάνω σου για τις τόσες
προσβολές που του έριξες κάνοντας χλιαρές σχέσεις.
Το μισώ το χλιαρό.
Φωνάζει από παντού συμβιβασμό, μετριότητα, μιζέρια.
Αν θες λίγα, μην ερωτεύεσαι.
Δεν είσαι άξιος εσύ να τον κυνηγάς.
Δε θα σ’ αφήσει ποτέ να τον πιάσεις.
Μείνε μόνος σου κι άσε εμάς τους εγωιστές, τους κτητικούς,
τους ασυμβίβαστους να ξαμοληθούμε στο κυνήγι του.
Άσε με κι εμένα να θέλω, να ζητάω, να διεκδικώ τα πάντα.
Αν έρθεις, όμως, ρίξε ένα ξύλο στο τζάκι κι έλα
κάτσε δίπλα μου. Να ρουφάω τζούρες από το τσιγάρο σου
και να κλέβω οξυγόνο απ’ το στόμα σου.
Να μου λες φύγαμε και να σου λέω πάμε.
Να μου λες πέφτουμε και να σου λέω μαζί.
Κάνε με να χάσω τα λογικά μου.
Να ανασαίνω κοντά σου. Να σκάω μακριά σου.
Να πονάνε τα χείλη μου απ’ τα φιλιά και το κορμί μου απ’ τα χάδια.
Να κάνουμε αγκαλιές που κουμπώνουν σαν να εξαρτάται από
εκεί ολόκληρη η ύπαρξή μας. Και να εξαρτάται.
Να το ξέρω και να το ξέρεις.
Τέτοιο έρωτα θέλω.
Έχεις τέτοιο έρωτα;
Αν δεν έχεις, μην έρθεις.
Δε θέλω τίποτα λιγότερο...
Έχεις τέτοιο έρωτα;
Αν δεν έχεις, μην έρθεις.
Δε θέλω τίποτα λιγότερο...
οι φωτό από i-rena
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου