...Πῶς μπορεῖς ;

Δύο καλόγεροι πού πήγαιναν σέ προσκύνημα , ἔφτασαν στό πέρασμα ἑνός ποταμοῦ.
Ἐκεῖ εἶδαν μία πολύ ὄμορφη κοπέλα , πού ἀναρωτιόταν τί νά κάμει ,
μιας πού τό ποτάμι ἦταν βαθύ καί δέν μποροῦσε νά τό περάσει ...
χωρίς πολλά πολλά , ὁ ἕνας ἀπό τούς δύο καλόγερους , τήν πῆρε στήν πλάτη του
καί τήν πέρασε στήν ἄλλη ὄχθη , ὅπου τήν ἄφησε στήν στεριά στίς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ .
Ὕστερα οἱ καλόγεροι συνέχισαν τό δρόμο τους .
Ὁ ἄλλος καλόγερος ὅμως , μετά ἀπό μία ὥρα ἄρχισε νά γκρινιάζει :
" Ἀσφαλῶς δέν ἦταν σωστό ν΄ ἀγγίξεις τή γυναίκα .
Εἶναι ἀντίθετο πρός τίς ἐντολές Τοῦ Θεοῦ νά ἔρχεσαι σέ στενή ἐπαφή μέ γυναῖκες .
Πῶς μπορεῖς νά κάνεις κάτι ποῦ εἶναι ἀντίθετο μέ τούς κανόνες τῶν μοναχῶν ;

" Ὁ καλόγερος πού κουβάλησε τή γυναίκα , προχωροῦσε σιωπηλός .
Κάποια στιγμή ὅμως εἶπε :
" Ἐγώ κουβάλησα τή γυναίκα καί τήν ἄφησα στήν ὄχθη τοῦ ποταμοῦ πρίν ἀπό μία ὥρα !
Γιά μένα... τελείωσε ἐκεῖνο τό γεγονός ... ἐσύ γιατί τήν κουβαλᾶς ἀκόμη;