ΕΠΙΒΙΩΣΗ {της Ρίτσας Μασούρα}

Ρίτσα Μασούρα

Ποτέ δεν είχα χρόνο για το θάνατο
Ακόμη και τότε που βγήκες τόσο βιαστικά απ’ τη ζωή μου.
Ένα τροχαίο έφταιξε, σαν τα δεκάδες που συμβαίνουν κάθε μέρα.
Ακόμη κι όταν η μητέρα ξέφυγε μέσα απ τα χέρια μου

Μια ηλικιωμένη γυναίκα, σαν τις χιλιάδες ηλικιωμένες γυναίκες.
Ήμουν πάντοτε αλλού.
Σε άλλες ευθύνες και υποχρεώσεις. Σπανίως σε χαρές.
Με μικρές εξαιρέσεις. Πολλές φορές ασήμαντες καθώς τις ανασύρω τώρα στην κορυφή.
Ήμουνα πάντοτε αλλού.
Κορμί σκυφτό, ποτέ στητό
Σώμα ατόφιο εξωτερικά
Πληγές στα μέσα του
Μια λέξη το εξουσίαζε
Μια λέξη συντόνιζε και αποσυντόνιζε το μυαλό νύχτα μέρα
Επιβίωση
Χωρίς πολλές πολλές ερμηνείες
Αταβιστικά σχεδόν.
Τώρα, οι αναμνήσεις πιάνουν περισσότερο χώρο από τα όνειρα.
Κι αναρωτιέμαι αν η σκέψη του θανάτου θα πιάνει στο εξής περισσότερο χώρο από την ίδια τη ζωή.
Φοβάμαι πως δεν θα το μάθω ποτέ.
Η επιβίωση θα τα σαρώνει όλα.

                                        
                                          photo, Η Κραυγή του Edvard Munch