*The valuable time of mature
*Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων
Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται
λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…
λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…
Ένα απόσπασμα από έργο του Βραζιλιάνου Ποιητή, Συγγραφέα,
δοκιμιογράφου, φωτογράφου και μουσικολόγου,
του Mario de Andrade (1893 – 1945) ή Mário Coelho Pinto de Andrade
δοκιμιογράφου, φωτογράφου και μουσικολόγου,
του Mario de Andrade (1893 – 1945) ή Mário Coelho Pinto de Andrade
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος
χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…
χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…
*Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες:
τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι
του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
**Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που του έδωσαν ένα γεμάτο
μπολ με κεράσια: τα πρώτα τα καταβρόχθισε με λαιμαργία,
αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγα, άρχισε να τα
γεύεται με βαθιά απόλαυση.νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει
κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας
για την επικεφαλίδα.
για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες.
Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται…
Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα…
Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται…
Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα…
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια
και την ειλικρίνεια.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια
και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
την καρδιά των ανθρώπων…
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν
πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απʼόσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη
με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ…»
-------------------------------------------*----------------------------------------
The Valuable Time of Maturity
An excellent poem of Mário Raul de Morais Andrade
(October 9, 1893 – February 25, 1945) a Brazilian poet, novelist,
musicologist, art historian and critic, and photographer.
(October 9, 1893 – February 25, 1945) a Brazilian poet, novelist,
musicologist, art historian and critic, and photographer.
_____
“I counted my years and discovered that I have fewer years left
to live compared to the time I have lived until now.
to live compared to the time I have lived until now.
I feel like that kid who won a package of goodies: the first ate them eagerly,
but when he perceived that there were few, he began to savour them deeply.
but when he perceived that there were few, he began to savour them deeply.
I have no time for endless meetings where discuss statutes, rules,
procedures and regulations, knowing that it will not achieve anything.
procedures and regulations, knowing that it will not achieve anything.
I have no time to withstand ridiculous people who, despite their chronological
age have not grown.
age have not grown.
I don’t have time to deal with mediocrity.
I do not want to be in meetings where parade inflated egos.
I won’t tolerate manipulators and opportunists.
Bother me envious, seeking to discredit the most able, to usurp
their places, talents and achievements.
their places, talents and achievements.
I detest people who do not argue about content but titles.
My time is too precious to discuss titles.
I want the essence, my soul is in a hurry.
Not many treats are left in the packet.
Not many treats are left in the packet.
I want to live among human people, very human.
People, who can laugh at their mistakes.
Who do not become full of themselves because of their triumphs.
Who do not consider themselves elite, before they have really become one.
Who do not run away from their responsibilities.
Who defend human dignity.
Who do not want anything else but to walk along with truth,
righteousness, honesty and integrity.
People, who can laugh at their mistakes.
Who do not become full of themselves because of their triumphs.
Who do not consider themselves elite, before they have really become one.
Who do not run away from their responsibilities.
Who defend human dignity.
Who do not want anything else but to walk along with truth,
righteousness, honesty and integrity.
The essential thing is what makes life worthwhile.
I want to surround myself with people who can touch the hearts of others.
People who despite the hard knockouts of life, grew up with a soft touch
in their soul.
People who despite the hard knockouts of life, grew up with a soft touch
in their soul.
Yes, I am in a hurry. So that I can live with the intensity,
which only maturity can give me.
which only maturity can give me.
I intend not to waste any of the treats I have left.
I am sure they will be more exquisite compared to the ones I have eaten so far.
I am sure they will be more exquisite compared to the ones I have eaten so far.
My goal is to reach the end satisfied and at peace with my loved ones
and my conscience.
and my conscience.
I hope yours is the same, because the end will come anyway…”
Mario De Andrade
....λοιπόν υπάρχει ένα θέμα με αυτό το ποίημα - κείμενο...
το σύνολο των ελληνικών, αλλά και πολλών ξένων sites
δημοσιεύουν το κείμενο αναπαράγοντας δύο ουσιώδη λάθη:
Πρώτον ότι το κείμενο ανήκει στο Βραζιλιάνο Mário Raul de Morais Andrade
(9.10.1893 – 25.02.1945), ο οποίος υπήρξε ποιητής, μυθιστοριογράφος,
μουσικολόγος, ιστορικός και κριτικός τέχνης καθώς και φωτογράφος,
αντί του αληθινού συγγραφέα Mário Coelho Pinto de Andrade
(1928 - 1990), από την Αγκόλα και...
Δεύτερον ότι το κείμενο έχει κάποια αναφορά σε καραμέλες, ενώ
ο δημιουργός του αναφέρει σαφώς ότι νιώθει σαν παιδί που του χάρισαν
ένα μπολ με κεράσια
...για το εν λόγω κείμενο υπάρχει διαμάχη στο διαδίκτυο όσον αφορά
στο συγγραφέα.
Επειδή όμως σε πολλούς ιστότοπους βρήκα το κείμενο συνοδευόμενο
από τη φωτογραφία του Βραζιλιάνου συγγραφέα - υποτίθεται -
ενώ η φωτογραφία ήταν του Αγκολέζου πολιτικού υποψιάστηκα
το άτοπο της ανάρτησης.
Στη συνέχεια διαπίστωσα μια ενδοβραζιλιάνικη διαμάχη για τον δημιουργό,
με τρεις διαφορετικούς συγγραφείς να ερίζουν για την πατρότητα
του κειμένου...οπότε κρατάμε το κείμενο και αφήνουμε τήν διαμάχη
γιά την πατρότητα του κειμένου στους Βραζιλιάνους...
στο συγγραφέα.
Επειδή όμως σε πολλούς ιστότοπους βρήκα το κείμενο συνοδευόμενο
από τη φωτογραφία του Βραζιλιάνου συγγραφέα - υποτίθεται -
ενώ η φωτογραφία ήταν του Αγκολέζου πολιτικού υποψιάστηκα
το άτοπο της ανάρτησης.
Στη συνέχεια διαπίστωσα μια ενδοβραζιλιάνικη διαμάχη για τον δημιουργό,
με τρεις διαφορετικούς συγγραφείς να ερίζουν για την πατρότητα
του κειμένου...οπότε κρατάμε το κείμενο και αφήνουμε τήν διαμάχη
γιά την πατρότητα του κειμένου στους Βραζιλιάνους...
και στα ΙΣΠΑΝΙΚΑ palpable-pictures.blogspot.gr
...αυτά βρήκα σκοντάφτοντας στα διάφορα σκαλοπάτια...
άς κρατήσουμε την φιλοσοφία του κειμένου και για
τα υπόλοιπα...αρμοδίως...
φΡ
i-rena
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου