Σύρ’ την πίσω σου στην άσφαλτο προς ένα μέλλον που αυτή θα ντρέπεται
που υπήρξε κι εσύ θα νιώθεις υπόχρεος να τη διατηρήσεις στη μνήμη σου
για να μην ξεχάσει κανείς ότι υπήρξε.
που υπήρξε κι εσύ θα νιώθεις υπόχρεος να τη διατηρήσεις στη μνήμη σου
για να μην ξεχάσει κανείς ότι υπήρξε.
Κουβάλα αγόρι μου ένα μπουφάν για τα κρύα της νύχτας, για τα κρύα στα σκοτάδια
που σου στήνουμε, να ‘χεις να το τυλιχτείς ώσπου να φτάσει το ξημέρωμα.
Δεν ξέρω πόσοι θα ‘μαστε σε εκείνο το ξημέρωμα.
που σου στήνουμε, να ‘χεις να το τυλιχτείς ώσπου να φτάσει το ξημέρωμα.
Δεν ξέρω πόσοι θα ‘μαστε σε εκείνο το ξημέρωμα.
Εσύ ίδιος ήλιος όμως θα χαμογελάς, ίδιος ήλιος θα παίζεις σε έναν άλλο ουρανό.
Αν είμαι κι εγώ, αν έχω φτάσει ως εκεί, αν έχω βρει τρόπο να σώσω την ανθρωπιά μου
ως εκείνες τις μέρες, θα ψάξω να σε φιλήσω που μου ‘δωσες ένα ακόμη κουράγιο
λίγο πριν τα παρατήσω.
Αν είμαι κι εγώ, αν έχω φτάσει ως εκεί, αν έχω βρει τρόπο να σώσω την ανθρωπιά μου
ως εκείνες τις μέρες, θα ψάξω να σε φιλήσω που μου ‘δωσες ένα ακόμη κουράγιο
λίγο πριν τα παρατήσω.
Μόνος σου αγόρι μου. Περπάτα ετούτον τον κόσμο, γκρέμισε τους φράχτες
της αθλιότητάς μας, κάνε συντρίμμια τα τείχη του τρόμου μας,
λιώσε κάτω απ’ τις σόλες σου τις σάπιες πράξεις μας,
τις σάπιες σκέψεις μας.
Περπάτα κι άφηνε χνάρια να ακολουθήσουν τα αδέρφια σου, να ‘ρθουν
από όπου γης να ενωθούν, ζωή αυτά-ζωή εσύ, μαζί σου.
της αθλιότητάς μας, κάνε συντρίμμια τα τείχη του τρόμου μας,
λιώσε κάτω απ’ τις σόλες σου τις σάπιες πράξεις μας,
τις σάπιες σκέψεις μας.
Περπάτα κι άφηνε χνάρια να ακολουθήσουν τα αδέρφια σου, να ‘ρθουν
από όπου γης να ενωθούν, ζωή αυτά-ζωή εσύ, μαζί σου.
Μόνος σου αγόρι μου.
Είσαι η κιβωτός του 21ου αιώνα.
Μέσα σου σώζεται η ανθρωπότητα.
Σώσε την!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου