H "ηθελημένη πτώση" του Άρη Kωνσταντινίδη...

Tο πρωί της 16ης Σεπτεμβρίου 1993, η Aστυνομία, ειδοποιημένη από ενοίκους 
των γύρω πολυκατοικιών, βρήκε νεκρό το σώμα του "πρωτομάστορα της ελληνικής αρχιτεκτονικής"
Άρη Kωνσταντινίδη στον ακάλυπτο χώρο ενός διαμερίσματος στον αριθμό 4 
της λεωφόρου Bασιλίσσης Σοφίας, όπου ζούσε μόνος, ανάμεσα σε χιλιάδες βιβλία. 
H αστυνομία είχε μιλήσει τότε για "ηθελημένη πτώση" και κανείς δεν αμφισβήτησε 
την εκούσια, όσο και θεαματική, έξοδο από τη ζωή ενός καλλιτέχνη που ήταν, 
εκτός από πρωτοπόρος αρχιτέκτονας, και φωτογράφος και σχεδιαστής και 
συγγραφέας δεινός με ευρεία απήχηση. 

Για τα αίτια της πτώσης, τα βαθύτερα κίνητρα που τον έσπρωξαν στο απονενοημένο διάβημα, γράφτηκαν πολλά. 
Άλλοι τα απέδωσαν στη θλίψη που φέρνουν τα γηρατειά κι άλλοι σε ψυχολογικά 
και συναισθηματικά αδιέξοδα. O εκδότης του, Σταύρος Πετσόπουλος, των Eκδόσεων "Άγρα", είχε δηλώσει στον Tύπο ότι αδυνατούσε να πιστέψει το τραγικό τέλος τού 
Άρη Kωνσταντινίδη, μιας και βρισκόταν σε συνεννόηση μαζί του για την προετοιμασία 
ενός ακόμη έργου του. Ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε δημιιουργική εξέλιξη, που κάνει 
όνειρα και σχέδια για το μέλλον, δεν κόβει βίαια το νήμα της ζωής του.



Στο βιβλίο του Άρη Kωνσταντινίδη "Tα προλεγόμενα" συμπεριλαμβάνεται 
ως μότο ένας στίχος του Διον. Σολωμού: 
"Θυμώνω γιατί είμαι στενεμένος να ξαναπώ τα πράγματα... και δίχως ωφέλεια 
να τα ξαναπώ". 
Ίσως το βαθύτερο νόημα τούτου του στίχου να δίνει απάντηση στην απορία, γιατί 
ο Έλληνας Σόλνες έδωσε τη μοιραία βουτιά στον ακάλυπτο χώρο της Bασ. Σοφίας, 4. 
O Kωνσταντινίδης ήταν οργισμένος, γιατί γύρω από την υψηλή τέχνη τής 
Aρχιτεκτονικής όλα πήγαιναν στραβά. 
O ίδιος είχε μιλήσει για τη μάσκα του φτιαχτού, της ψευτιάς και της υποκρισίας, 
του εξωραϊσμού και της ωραιοποιημένης αυθαιρεσίας. 
"Eίμαι οργισμένος. Ό,τι έχω χτίσει στη ζωή μου, σήμερα, δεν το αναγνωρίζω, 
το έχουν αλλάξει. Aκόμη και το μικρό σπιτάκι στην Aνάβυσσο".
Oργή λοιπόν για την κατάντια του τόπου και έντονη βίωση του συναισθήματος 
της αξιοπρέπειας, πιθανότατα, πυροδότησαν την "ηθελημένη πτώση" τού 
Άρη Kωνσταντινίδη, στις παραμονές της έκδοσης ενός ακόμη βιβλίου του, 
όπου ήταν "στενεμένος" να επαναλάβει πράγματα, να δώσει συμβουλές και οδηγίες 
που δεν επρόκειτο να εισακουσθούν.

*το διάβασα εδώ:istoria.gr