Σελίδες

Παρασκευή 6 Απριλίου 2018

Να το βλέπεις το παιδί σου, μάνα μου. Να το χορτάσεις, όσο τα μάτια σου κρατούν...

Φωτογραφία της Fotini Naoum.
Να το βλέπεις το παιδί σου. 
Σκυμμένο με τα αγκάθια να του τρυπούν το μέτωπο. 
Κείνο, που μοσχομύριζε στον κόρφο σου. Που σε αποκάλεσε, μάνα.
Να το βλέπεις το παιδί σου. Μαστιγωμένο, να βλασφημούν το σώμα που έπλενες, αγκάλιαζες, φιλούσες, άνθρωποι που δεν έχουν καμία δικαιοδοσία στο κορμί του.
Να το βλέπεις το παιδί σου. Παραδομένο σε μοίρα που όρισε ο θεός κι ας λεν 

πως ίδιος είναι, με το παιδί σου.
Να το βλέπεις το παιδί σου. Να το καρφώνουν σε έναν σταυρό, κι εσύ να καμώνεσαι 
τη δυνατή, να μην ακούς, να μην βλέπεις παρά τα μάτια του.
Να το βλέπεις το παιδί σου και να κάμεις πως συμφωνείς. 
Πως κατανοείς, πως δεν λυπάσαι, πολύ. Σύντομα θα αναληφθεί στους ουρανούς, στον κόρφο του πατέρα του Μαρία.
Μα εσένα μάνα, ποιος θα σε νοιαστεί; 
Για χάρη μιας ιδέας, μιας ουτοπικής πραγματικότητας, για κείνους που 
σήμερα και αύριο και μεθαύριο θα τον λιθοβολούν,χάνεις για πάντα 
το παιδί σου.
Να το βλέπεις το παιδί σου, μάνα μου.
Να το χορτάσεις, όσο τα μάτια σου κρατούν.
Η Φωτεινή Ναούμ γεννήθηκε στην Κομοτηνή τον Απρίλιο του 1978, 
όπου ζει και εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας. 
Κατά καιρούς, αρθρογραφεί σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά. 
Τα τελευταία χρόνια συντονίζει ομάδες δημιουργικής γραφής. 
Η σχέση της με τη γραφή υπήρξε πάντα καθοριστική στη ζωή της. 
Είναι ο τρόπος της να εξωτερικεύει τα συναισθήματά της και να αντιμετωπίζει 
τη ζωή πιο αισιόδοξα.
(2017)Υγρή πόλη
(2016)Γλυκά χαράζουν οι άγριες νύχτες
(2014)Χωρίς παρελθόν
(2013)Αποκαΐδια και βατόμουρο γλυκό
(2012)Ο διαχειριστής
(2010)Το κορίτσι με τα κόκκινα παπούτσια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου