Η μεγάλη εντύπωση που έκανε στη Βρετανίδα συγγραφέα Βικτόρια Χίσλοπ
η θέα μιας περίκλειστης πίσω από ένα συρματόπλεγμα πόλης
μετατράπηκε σε έμπνευση για την ιστορία του μυθιστορήματός της
«Η Ανατολή» που διαδραματίζεται κατά κύριο λόγο στην Αμμόχωστο
του 1974, την περίοδο της τουρκικής εισβολής.
Σε συνέντευξή της στο ΚΥΠΕ η επιτυχημένη συγγραφέας με τα ελληνικής θεματολογίας μυθιστορήματα αναφέρει ότι θεώρησε απαραίτητο να διηγηθεί το ιστορικό υπόβαθρο,
αν και η έμφαση αποδίδεται πρωτίστως στους ήρωες της υπόθεσής της. cna.org.cy
Σε παρατήρηση ότι η αφήγηση μίας ιστορίας με τόσο νωπές ακόμα μνήμες θα μπορούσε
να προκαλέσει αντιδράσεις, η κ. Χίσλοπ απαντά: «Μοιάζει σαν να υπάρχουν χίλιες διαφορετικές εκδοχές για το τί συνέβη μέχρι να φτάσουμε στην εισβολή και πολλοί διαφωνούν για την αλήθεια πίσω από αυτές τις εκδοχές και τη φύση των ανθρώπων που λάμβαναν τις αποφάσεις. Και αυτή η διαφοροποίηση των απόψεων ισχύει στην περίπτωση και των δύο πλευρών, σε βορρά και σε νότο. Η αλήθεια είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιοριστεί με απόλυτη ακρίβεια».
Η συγγραφέας λέει επίσης ότι ενώ δεν ήταν η πρωταρχική της επιδίωξη να κάνει τους αναγνώστες να συναισθανθούν την τραγωδία της Κύπρου, το κοινό φαίνεται να ευαισθητοποιείται όταν γνωρίζει μέσω της ιστορίας αυτής την κατάσταση στην Αμμόχωστο. «Το μυθιστόρημα μεταφράζεται αυτή τη στιγμή σε πολλές γλώσσες και σε κάθε χώρα στην οποία θα εκδοθεί θα προκληθεί έκπληξη από το γεγονός ότι υπάρχει μια περιοχή στην Ευρώπη που τελεί σήμερα υπό κατοχή – και ιδίως μια ολόκληρη περιοχή πίσω από ένα συρματόπλεγμα. Αυτό είναι ένα σοκ για τους αναγνώστες και ίσως κάποιοι εξ αυτών να υποκινηθούν προς μία διαμαρτυρία. Αυτό εξαρτάται από τους ίδιους. Από τη δική μου πλευρά σίγουρα έχω προκαλέσει μια ευαισθητοποίηση για το θέμα».
Αναφερόμενη στους χαρακτήρες του βιβλίου, η κ. Χίσλοπ λέει ότι όπως και στα προηγούμενα μυθιστορήματά της οι ήρωες ήταν σαν περίμεναν κάποιους να γράψει για αυτούς. Όσον αφορά τα συναισθήματά της όταν επισκέπτεται την Αμμόχωστο, κάνει λόγο για «θυμό, λύπη και δυσπιστία».
Λέει επίσης ότι παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις αναφορικά με το Κυπριακό και ότι το παρόν τέλμα στις διαπραγματεύσεις έχει κάμψει την αισιοδοξία της για μια δίκαιη λύση.
Τέλος, χωρίς να αποκαλύπτει πολλές λεπτομέρειες, λέει στο ΚΥΠΕ ότι και το επόμενο βιβλίο της είναι πιθανό να έχει μεσογειακό θέμα.
*Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:
Ερ. Πώς αποφασίσατε ότι θέλατε να γράψετε μια ιστορία
που διαδραματίζεται στην Κύπρο, στο συναισθηματικά
φορτισμένο ιστορικό υπόβαθρο του 1974;
Απ. Είχα επισκεφθεί την Κύπρο πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, τις ελεύθερες περιοχές, αλλά πριν από τρία χρόνια πήγα ένα ταξίδι στον βορρά. Πήγα κοντά στο συρματόπλεγμα στην Αμμόχωστο, η θέα της οποίας μου προξένησε πολύ μεγάλη εντύπωση. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι με ενέπνευσε. Αυτή η τεράστια, εγκαταλελειμμένη περιοχή μιας πόλης που ήταν κάποτε ακμάζουσα και κάτι σαν παράδεισος.
Ερ. Πώς θέλατε να παρουσιαστεί η ιστορία στο βιβλίο;
Αισθανθήκατε ότι ήταν αναγκαίο να παρουσιάσετε με όση ακρίβεια
μπορούσατε τί συνέβη στην Κύπρο ή θεωρήσατε τις αναφορές
σε πραγματικά γεγονότα ως τρόπο να χτίσετε την ιστορία
και τις ταυτότητες των χαρακτήρων σας και τίποτα παραπάνω;
Απ. Η ιστορία στην «Ανατολή» διαδραματίζεται έχοντας ως υπόβαθρο πραγματικά γεγονότα, συγκεκριμένα το πραξικόπημα και την εισβολή. Επομένως ναι, ήταν αναγκαίο να διηγηθώ αυτό το κομμάτι της ιστορίας. Οι χαρακτήρες και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζονται αυτά τα γεγονότα είναι το πιο σημαντικό μέρος της υπόθεσης ωστόσο.
Ερ. Δε φοβηθήκατε ότι κάποιοι στην Κύπρο, ακριβώς επειδή οι μνήμες
είναι παραπάνω από απλά ακόμα νωπές, θα σας κατηγορούσαν
ότι «παίζετε» με τα ιστορικά γεγονότα;
Απ. Μοιάζει σαν να υπάρχουν χίλιες διαφορετικές εκδοχές για το τί συνέβη μέχρι να φτάσουμε στην εισβολή και πολλοί διαφωνούν για την αλήθεια πίσω από αυτές τις εκδοχές και τη φύση των ανθρώπων που λάμβαναν τις αποφάσεις. Και αυτή η διαφοροποίηση των απόψεων ισχύει στην περίπτωση και των δύο πλευρών, σε βορρά και σε νότο. Η αλήθεια είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιοριστεί με πλήρη ακρίβεια.
Ερ. Θέλατε οι αναγνώστες σας να αισθανθούν την τραγωδία της Κύπρου;
Θέλατε το βιβλίο να υπενθυμίσει στον υπόλοιπο κόσμο ποιά είναι ακόμα
η κατάσταση στο νησί, στην Αμμόχωστο,
ή δεν ήταν επιδίωξή σας κάτι τέτοιο;
Απ. Δεν ήταν ιδιαίτερη επιδίωξή μου όταν εμπλάκηκα στη δημιουργική διαδικασία συγγραφής αυτού του μυθιστορήματος, αλλά από την έκδοσή του και μετά έχει γίνει ένας σημαντικός παράγοντας ως προς την επίδραση που έχει αυτή η ιστορία στο κοινό. Το μυθιστόρημα μεταφράζεται αυτή τη στιγμή σε πολλές γλώσσες και σε κάθε χώρα στην οποία θα εκδοθεί θα προκληθεί έκπληξη από το γεγονός ότι υπάρχει μια περιοχή στην Ευρώπη που τελεί σήμερα υπό κατοχή, και ιδίως μια ολόκληρη περιοχή πίσω από ένα συρματόπλεγμα. Αυτό είναι ένα σοκ για τους αναγνώστες, και ίσως κάποιοι εξ αυτών να υποκινηθούν προς μία διαμαρτυρία. Αυτό εξαρτάται από τους ίδιους. Από τη δική μου πλευρά σίγουρα έχω προκαλέσει μια ευαισθητοποίηση για το θέμα.
Ερ. Βλέπετε να γίνεται κάτι τέτοιο;
Απ. Θα ήμουν πολύ ευτυχισμένη να δω το συρματόπλεγμα να αφαιρείται και κάποιου είδους λύση να επιτυγχάνεται σε αυτό το τέλμα στην Κύπρο. Αλλά οι πολιτικοί είναι αυτοί που θα πάρουν τις αποφάσεις και είμαι βέβαιη ότι ένα μυθιστόρημα σαν αυτό δεν είναι πιθανό να τις επηρεάσει.
Ερ. Μπορείτε να μας πείτε εν συντομία πως προέκυψαν
οι κύριοι χαρακτήρες;
Πρόκειται για εντελώς φανταστικά πρόσωπα;
Απ. Είναι όλοι τους εντελώς πρόσωπα της φαντασίας. Οι δύο πρώτοι χαρακτήρες που γεννήθηκαν ήταν οι δύο κομμώτριες. Μου άρεσε πολύ αυτή η ιδέα δύο γυναικών με τις λευκές φόρμες της κομμώτριας, σχεδόν να μην μπορεί κανείς να τις ξεχωρίσει και να έχουν μία μακρά και θερμή φιλία. Το πώς γεννιούνται οι χαρακτήρες είναι για την ακρίβεια δύσκολο να περιγραφεί. Απλώς εξελίσσονται από κάπου, σαν να περίμεναν να γράψει κάποιος για αυτούς. Τουλάχιστον έτσι το αισθάνομαι εγώ.
Ερ. Κάνατε την έρευνά σας στην Αμμόχωστο, την επισκεφθήκατε.
Ποια ήταν τα συναισθήματά σας, οι σκέψεις σας όταν βρισκόσασταν εκεί
και όταν είδατε μία κάποτε ζωντανή πόλη να είναι άδεια,
μια «πόλη-φάντασμα»;
Απ. Υποθέτω ότι το πρώτο συναίσθημα όταν πηγαίνω στην Αμμόχωστο είναι θυμός. Και αυτό εντείνεται αν μη τι άλλο όταν συνοδεύομαι από κάποιον στον οποίο ανήκει μια περιουσία μέσα στην πόλη. Λύπη και δυσπιστία είναι τα άλλα δύο δυνατά συναισθήματα.
Ερ. Θα πρέπει να έχετε ακούσει πολλές προσωπικές ιστορίες για την Κύπρο
και την Αμμόχωστο κατά τη διάρκεια της έρευνάς σας.
Πόσο σας συνεπαίρνει το συναίσθημα όταν ακούτε αυτές τις ιστορίες
και τις μνήμες και τις παίρνετε για να τις μετατρέψετε
σε μια φανταστική ιστορία;
Απ. Όταν οι άνθρωποι διηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες για την Αμμόχωστο, δεν είναι δύσκολο να νιώσεις τον πόνο τους. Συχνά νιώθω επίσης την πικρία τους, η οποία είναι ένα πιο καταστροφικό συναίσθημα. Αλλά είναι δύσκολο να μην απορροφήσεις τα συναισθήματα των ανθρώπων που έχασαν τα πάντα εκείνη την ημέρα του καλοκαιριού του 1974. Για πολλούς από αυτούς οι αναμνήσεις είναι ακόμα τόσο ζωηρές σαν να τράπηκαν σε φυγή χθες.
Ερ. Παρακολουθείτε τις πολιτικές εξελίξεις σχετικά με την Κύπρο
και κατά πόσο είστε αισιόδοξη για μια δίκαιη λύση.
Επίσης, ποια είναι η άποψή σας για το βρετανικό ρόλο
στην επίλυση του Κυπριακού;
Απ. Ναι, παρακολουθώ τις εξελίξεις, ενημερώνομαι καθημερινά από αγγλόφωνη εφημερίδα της Κύπρου (CYPRUS MAIL). Αυτή τη στιγμή θα ήταν δύσκολο να είμαι αισιόδοξη για την προοπτική λύσης, αλλά ίσως με το πέρασμα του χρόνου οι διαπραγματεύσεις να επαναρχίσουν και η αισιοδοξία μου θα επιστρέψει. Με την ιδιότητά της ως εγγυήτρια δύναμη της Δημοκρατίας της Κύπρου, θα ήταν καλό αν η Βρετανία μπορούσε να παίξει έναν ρόλο στην επίλυση του θέματος.
Ερ. Γιατί έχετε επιλέξει για τα βιβλία σας την Ελλάδα και την Κύπρο;
Απ. Απλώς το γεγονός ότι έχω εμπνευστεί από τη σύγχρονη ιστορία αυτών των περιοχών. Και μου αρέσει να περνάω χρόνο εκεί κάνοντας την έρευνά μου.
Ερ. Αναμένατε την επιτυχία των βιβλίων σας;
Αισθάνεστε ότι η Ελλάδα και η Κύπρος ανταποδίδουν
την αγάπη που νιώθετε για αυτές;
Απ. Η επιτυχία ήταν μια μεγάλη έκπληξη. Η θεματολογία των μυθιστορημάτων μου είναι συνήθως πολύ αντιεμπορική, π.χ. η λέπρα, ο εμφύλιος, η εισβολή. Επομένως αυτό έκανε τη δημοφιλία των βιβλίων μου ακόμα λιγότερο πιθανή. Αλλά φαίνεται ότι οι αναγνώστες μου μπορούν να αντέξουν τη σκληρή φύση αυτών των ιστορικών πλαισίων. Και ναι, έχω την αίσθηση ότι τα βιβλία μου τα εκτιμούν στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Το κοινό στις παρουσιάσεις των βιβλίων μου είναι πάντα αρκετά μεγάλο και αυτή τη στιγμή η «Ανατολή» είναι το νούμερο 1 βιβλίο με τις περισσότερες πωλήσεις στην Ελλάδα στον κατάλογο ξένης λογοτεχνίας της Καθημερινής. Και είναι ψηλά στους ίδιους καταλόγους στην Κύπρο επίσης. Άρα είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό.
Ερ. Έρχεται κάποιο καινούριο βιβλίο;
Εχετε σχεδιάσει κάτι;
Θα έχει ξανά ελληνικό θέμα;
Απ. Μόλις επέστρεψα από μία περιοδεία τριών εβδομάδων ανά την Ελλάδα με την «Ανατολή», επομένως κάνω ένα διάλειμμα. Είναι πιθανό το επόμενο βιβλίο να έχει επίσης μεσογειακό θέμα.
Πηγή: KYΠΕ
kathimerini.com.cy/
http://24h.com.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου