Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

...τι απέγινε η... Λόλα να ένα μήλο....???

...πολύ φοβάμαι πως έγινε μία " καθώς πρέπει" κυρία, προσηλωμένη στο
"πατρίς, θρησκεία, οικογένεια", μία από τους πολλούς νοικοκυραίους αυτής της χώρας. Μπορεί πάλι και όχι...
Η Λολα είναι πάνω εκει στα χωριά του Πηλίου που χουν κάτι μηλιές χάρμα!!!
Και τρώει τα μηλαράκια της και μόλις ζεσταίνει ο καιρός κάνει τις βουτιές της
στις παραλίες από κάτω!
Και φυσικά μας θυμάται όοοοοολους να συλλαβίζουμε :
Λα λα ολα ,λα λα Λολα!
Η Λόλα ανέβασε ζάχαρο και ούτε ένα μήλο δεν μπορεί να φάει πια....είναι
γεγονός όμως ότι ποτέ δεν το είδε το έρμο το μήλο...Ολο της το δείχνανε...
Να,να...εκεί βρε Λόλα ...
Μα πού κοιτάει η ευλογημένη!!! Ολόκληρο μήλο κοτζαμάν !
ΝΑ ενα μήλο και η Λόλα κάτι άλλο θα κοιτάγε ,αλλιώς δεν εξηγείται!!
ωδεν το δείχνανε στην Ευα που όχι μόνο θα το είχε δει αλλά θα το έκανε και πάσα....
στο άλλο το χαιβάνι ...τον Αδάμ !!! όπως και να 'χει το μήλο δεν το είδε....και έτσι
που πάει το θέμα μηδέ τον αγρότη που το καλλιεργεί θα ιδεί ποτέ!!!
Λόλα ..εκεί ήταν ένα μήλο....μην ενοχλήσαι κοπέλα μου!!!
(Μεγαλοκοπέλα πια!!!)

Βερσιον 1 ( Η Λόλα δυστυχώς μας έχει αφήσει χρόνους ).
Βερσιον 2 ( Η Λόλα ζεί αλλά δεν θελει να μας δει στα ματιά της λόγω του ότι
είμασταν ανεπίδεκτοι μαθήσεως). Όπως και νάχει, αγαπάμε Λόλα
(μα Λόλα; Πάντα σκεφτόμουν
πώς τους ήρθε η Λόλα στο μυαλό, χάριν της παρήχησης του Λ, γεννήθηκε μια Λόλα)

Η Λόλα, ο Μίμης και η Άννα χάθηκαν νωρίς. Φορούσαν ανοιχτά ρουχαλάκια ελαφρώς ξεθωριασμένα σαν γραμμένα από μολύβι.
Τους αναζητούν κάποιοι λίγοι, που μάταια προσπαθούν να γεμίσουν αθωότητα,
τα όνειρά τους.
Αν τα δείτε μην τα αφήσετε να φύγουν ποτέ ξανά. Αλίμονο, ποτέ ξανά...

Η Λόλα! Ελπίζω να έμεινε παιδί όπως ήταν...

...η δική μου Λόλα περιμένει σ ένα συρτάρι την ώρα που ο εγγονός μου θα μάθει
να διαβάζει...

ΑΧ ΛΟΛΑ...Πόσο μεγάλωσες...

μηλο