(Εγώ)... οι σχέσεις και οι εξαρτήσεις μου...

...με ρώτησες επανειλημμένα αν ξέρω τι φταίει και χωρίζουμε, δεν έχω μάθει να μην απαντώ σε 
ουσιαστικές ερωτήσεις, γι΄ αυτό σου απαντώ.
Όταν σε πρωτογνώρισα, μου είπες ποτέ δεν θα κάνω 
αυτό που γράφει παρακάτω:
Σε συναντώ...
Σε ακούω...
Σου μιλάω...
Σε αγκαλιάζω...
Σε φιλάω...
Σε έχω...
Σε σφίγγω...
Σε αιχμαλωτίζω...
Σε απορροφώ...
Σε πνίγω..
Το πρόβλημα της εξάρτησης στις σχέσεις περιγράφει με τόσο απλό και γλαφυρό 
τρόπο ο Χόρχε Μπουκάι με αυτές τις λίγες λέξεις.
Η εξάρτηση είναι ανάγκη, και καταλαβαίνεις πώς αντιδρά κάποιος ακόμα και στην ιδέα 
ότι μπορεί να του στερηθεί αυτή η ανάγκη. Φαντάσου ότι είναι σαν να σου στερούν 
το φαγητό, μέχρι και φόνοι έχουν γίνει για να καλυφθούν κάποιες ανάγκες μας.
Όπως περιγράφει και ο Χόρχε σε αυτές τις λέξεις, οι περισσότερες σχέσεις ξεκινούν 
με παρόμοιο τρόπο.
Σε συναντώ... (κι έτσι έγινε)
Σε ακούω... (κι έτσι έγινε)
Σου μιλάω... (κι έτσι έγινε)
Σε αγκαλιάζω... (κι έτσι έγινε)
Σε φιλάω... (κι έτσι έγινε)
Σε έχω...
Εδώ αρχίζει το πρόβλημα, γιατί κανείς δεν έχει κανέναν. 
Ειδικά σε περιόδους δύσκολες και στενόχωρες φαίνεται πολύ πιο έντονα ότι κανείς 
δεν είναι κτήμα κανενός. 
Εδώ αρχίζει να μεγαλώνει η ανασφάλεια κι ο εγωισμός ότι θα χάσουμε τα κεκτημένα 
που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ένας άνθρωπος.
Σε σφίγγω... Έτσι αρχίζεις να σφίγγεις όλο και πιο πολύ, αφού νιώθεις να μη 
με έχεις και φοβάσαι μη με χάσεις.....
...
Είναι πολύ συχνό φαινόμενο αρκετοί άνθρωποι να μη διαθέτουν την απαραίτητη 
εσωτερική συναισθηματική ισορροπία. Αυτή η ανισορροπία τους οδηγεί στη 
δημιουργία σχέσεων με στόχο να δυναμώσουν εσωτερικά, καλύπτοντας το 
εσωτερικό κενό ώστε να αισθάνονται ισορροπία στην καθημερινότητά τους. 
Έχουν επιλέξει λοιπόν σύντροφο όχι γιατί ερωτεύτηκαν την προσωπικότητά του, 
αλλά γιατί καλύπτεται η συναισθηματική τους ανισορροπία.
Κάθε πιθανότητα διακοπής αυτής της σχέσης δημιουργεί ένα τεράστιο 
άγχος αποχωρισμού. Η μεγαλύτερη απώλεια σε τέτοιες σχέσεις είναι η αίσθηση 
της ελευθερίας και το να αγαπά κάποιος από επιλογή. 
Τελικά αυτή η εσωτερική σύγκρουση οδηγεί στην κατάρρευση του εσωτερικού 
ψυχισμού του ατόμου και οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές. 
Σε πολλές περιπτώσεις τέτοια άτομα πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης από επιτήδειους.
Μέσα τη θεραπευτική διαδικασία το άτομο μαθαίνει να διαχωρίζει τις έννοιες της αγάπης, 
της συντροφικότητας, του φόβου, του έρωτα, της εξάρτησης και ταυτόχρονα 
ενδυναμώνεται εσωτερικά, ώστε να πατά γερά και σταθερά στα πόδια του 
χωρίς πατερίτσες.