στην πλατεία Ματεότι στη Γένοβα αντικρίζει την εικόνα ενός φλεγόμενου
ανθρώπου που διασχίζοντας
τον δρόμο μπροστά από το δικαστικό μέγαρο φώναζε
«Ζήτω η Ελλάδα, κάτω η δικτατορία»
Εννέα ώρες αργότερα πέθανε στο νοσοκομείο στο οποίο διακομίσθηκε.
Ηταν ο Κώστας Γεωργάκης, που γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1948 και ήταν
το δευτερότοκο παιδί του Σπύρου, ο οποίος ήταν ράφτης στο επάγγελμα,
και της Ελευθερίας Γεωργάκη.
Αποφοίτησε με άριστα από το Γυμνάσιο και το 1967 αναχωρεί για τη Γένοβα
της Ιταλίας για να σπουδάσει Γεωλογία.
Στην Ιταλία, οι δημοκράτες φοιτητές ζουν με τον φόβο των πληροφοριοδοτών
του ελληνικού προξενείου που έχουν οργανωθεί με την επωνυμία «Λέγκα»,
ενώ οι αντιστασιακές οργανώσεις συσπειρώνονται.
Συμμετέχει ενεργά και με πάθος στον αντιδικτατορικό αγώνα, δίνει συνεντεύξεις
και αρθρογραφεί με αποτέλεσμα να γίνει στόχος των πληροφοριοδοτών και
των πρακτόρων της χούντας, ενώ απειλούνται ο ίδιος στη Γένοβα και η
οικογένειά του στην Kέρκυρα.
Υπό αυτό το κλίμα τρομοκρατίας ο Γεωργάκης αποφασίζει πως πρέπει επιτέλους
να γίνει κάτι δραστικό προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί η Δύση για την πολιτική
κατάσταση στην Ελλάδα.
Με τρία μπουκάλια βενζίνη μεταβαίνει στην πλατεία Ματεότι.
«Συγχώρεσέ με γι' αυτό που έκανα και μην κλάψεις.
Ο γιος σου δεν είναι ήρωας.
Είναι άνθρωπος, όπως όλοι οι άλλοι, ίσως λίγο πιο φοβισμένος. (...)
Δεν θέλω να μπείτε σε κίνδυνο από τις πράξεις μου, αλλά δεν μπορώ
να κάνω διαφορετικά, παρά να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν ελεύθερο άτομο»,
γράφει στην επιστολή που άφησε στον πατέρα του.
Είναι άνθρωπος, όπως όλοι οι άλλοι, ίσως λίγο πιο φοβισμένος. (...)
Δεν θέλω να μπείτε σε κίνδυνο από τις πράξεις μου, αλλά δεν μπορώ
να κάνω διαφορετικά, παρά να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν ελεύθερο άτομο»,
γράφει στην επιστολή που άφησε στον πατέρα του.
H σορός του Kώστα Γεωργάκη μεταφέρθηκε από τους φίλους του και
τους συμφοιτητές του στο Νεκροταφείο Σταλιένο της Γένοβας όπου
έμεινε άταφη για τέσσερις ολόκληρους μήνες σε μια παράγκα.
τους συμφοιτητές του στο Νεκροταφείο Σταλιένο της Γένοβας όπου
έμεινε άταφη για τέσσερις ολόκληρους μήνες σε μια παράγκα.
Η χούντα επικαλούμενη λόγους ασφαλείας καθυστέρησε επί τέσσερις μήνες
την επιστροφή της σορού του.
...τέσσερις μήνες άταφος...
Η Χούντα ήθελε να αποφύγει τη δημοσιότητα και δεν επέτρεπε την άμεση
Η Χούντα ήθελε να αποφύγει τη δημοσιότητα και δεν επέτρεπε την άμεση
μεταφορά στην Ελλάδα.
Τελικά η σορός μεταφέρθηκε κρυφά στην Κέρκυρα, με το πλοίο “Αστυπάλαια”,
Τελικά η σορός μεταφέρθηκε κρυφά στην Κέρκυρα, με το πλοίο “Αστυπάλαια”,
στις 18 Ιανουαρίου 1971.
O Kώστας Γεωργάκης είναι θαμμένος στο A' Δημοτικό Νεκροταφείο της Kέρκυρας.
H θυσία του είχε παγκόσμια απήχηση.
H Γένοβα και ο λαός της τον τίμησαν σαν δικό τους αγωνιστή.
Το όνομα του Kώστα Γεωργάκη χαράχτηκε στο «Πάνθεον όλων των αήττητων
εξόριστων της ανθρωπότητας», στο Νεκροταφείο Σταλιένο της Γένοβας.
Στην Κέρκυρα υπάρχει πλατεία με
το όνομά του και τον ανδριάντα του
το όνομά του και τον ανδριάντα του
Ο Γεωργάκης είναι ο μοναδικός που αυτοκτόνησε σε ένδειξη διαμαρτυρίας
για τη χούντα και θεωρείται ο πρόδρομος των μετέπειτα φοιτητικών αντιδράσεων
και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
για τη χούντα και θεωρείται ο πρόδρομος των μετέπειτα φοιτητικών αντιδράσεων
και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Ο θάνατός του ήταν για την υπόλοιπη Ευρώπη η πρώτη απτή απόδειξη
κοινωνικής αντίστασης στο δικτατορικό καθεστώς.
Όπως είναι φυσικό, στην Ελλάδα το περιστατικό επισήμως αποσιωπήθηκε.Η είδηση όμως διαδόθηκε από στόμα σε στόμα.
ο Νικηφόρος Βρεττάκος αναφέρεται στη θυσία του στο ποίημά του
φωταγωγήθηκες σάν ἔθνος.
Ἔγινες ἕνα θέαμα ψυχῆς
ξεδιπλωμένης στόν ὁρίζοντα.
Εἶσαι ἡ φωτεινή
περίληψη τοῦ δράματός μας,
τά χέρια μας πρός τήν Ἀνατολή
καί τά χέρια μας πρός τή δύση.
Εἶσαι στήν ἴδια λαμπάδα τή μιά
τ’ ἀναστάσιμο φῶς
κι ὁ ἐπιτάφιος θρῆνος μας.
Αὐτοπυρπόληση
Στόν φοιτητή πού αὐτοπυρπολήθηκε στή Γένοβα το 1970
[19/9/1970]
Ντύθηκες γαμπρόςφωταγωγήθηκες σάν ἔθνος.
Ἔγινες ἕνα θέαμα ψυχῆς
ξεδιπλωμένης στόν ὁρίζοντα.
Εἶσαι ἡ φωτεινή
περίληψη τοῦ δράματός μας,
τά χέρια μας πρός τήν Ἀνατολή
καί τά χέρια μας πρός τή δύση.
Εἶσαι στήν ἴδια λαμπάδα τή μιά
τ’ ἀναστάσιμο φῶς
κι ὁ ἐπιτάφιος θρῆνος μας.
*από την συλλογή: "η θέα του κόσμου"
"Οι Ιταλοί ανακάλυψαν αμέσως τον Κώστα Γεωργάκη"
λέει κάποιος από τους φίλους και συναγωνιστές του.
Σήμερα στο σημείο που αυτοπυρπολήθηκε υπάρχει αναμνηστική πλάκα
με την επιγραφή: «Στον νεαρό Έλληνα Κωνσταντίνο Γεωργάκη
που θυσίασε τα 22 χρόνια του για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία
της πατρίδας του. Όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι σκιρτούν μπροστά
στην ηρωική του χειρονομία
-
Βιβλιογραφία:
"Το μεγάλο Ναι", Υπόθεση Κώστα Γεωργάκη του Κ. Παπουτσή,
εκδόσεις ΚωSTANTINOS
Ο Κωνσταντίνος Γ. Παπούτσης είναι ερευνητής, συγγραφέας, εκδότης
της «Υπόθεσης Κώστα Γεωργάκη».
της «Υπόθεσης Κώστα Γεωργάκη».
*Οι σπάνιες φωτογραφίες και τα ντοκουμέντα
ανήκουν στο προσωπικό αρχείο του ερευνητή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου