Όσοι αγαπούν την αρχιτεκτονική, έμαθαν
τα ονόματά τους μέσω του θεσμού Open House Athens, όπου συμπεριλαμβάνεται
το εν λόγω κτίριο τα τελευταία τρία χρόνια.
Ο κόσμος που μένει στη γραφική περιοχή της Νεάπολης είχε κάνει τη γνωριμία μαζί τους, ερήμην του, έναν χρόνο νωρίτερα
και είχε νιώσει την ίδια ζωηρή συγκίνηση, χωρίς να
γνωρίζει τα ακριβή πώς και τα γιατί της εντυπωσιακής, υποδειγματικής ανακαίνισης
που τις έκανε να ξεχωρίσουν. Γιατί οι περαστικοί γείτονες από τους δρόμους με τα
εγκαταλειμμένα κτίρια στο κέντρο είχαν δει από πρώτο χέρι ένα αστικό «ερείπιο»
που παρέμενε κενό για πολλά χρόνια να μεταμορφώνεται σε ένα σύνολο κατοικιών
με σύγχρονο ύφος και αέρα.
...οι ειδήμονες γνώρισαν την Κατερίνα Βασιλάκου και την Αγγελική Αθανασιάδου,
όταν εκείνες απέσπασαν το Βραβείο Αρχιτεκτονικής 2013 από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής, για το project τους «Αναβιώνοντας τη Δαφνομήλη 48Α»
*φωτογραφίες μπορείτε να δείτε https://www.avw.gr/dafnomili-48a
*Αναβιώνοντας τη Δαφνομήλη.
Φωτογραφία: Erieta Attali
Μάλλον κανείς τους δεν γνώριζε ότι αυτή ήταν η πρώτη τους δουλειά ως αρχιτεκτονικό γραφείο: Το AVW Architecture ήταν το αποτέλεσμα της σύμπραξής τους το 2010, όταν μεσούσης της κρίσης αποφάσισαν ότι δεν είχαν τίποτα να χάσουν με το να κυνηγήσουν
το όνειρό τους. Είχαν ήδη διαγράψει τις σύντομες, αλλά πολλά υποσχόμενες πορείες τους, απ' όταν είχαν αποφοιτήσει παράλληλα από το Μετσόβειο το 2003.
Η μεν Αγγελική είχε παρακολουθήσει μεταπτυχιακές σπουδές στο Saint Martin's του Λονδίνου, σχετικές με τον «Σχεδιασμό για περιβάλλοντα παράστασης»,
η δε Κατερίνα είχε εκπονήσει το μεταπτυχιακό της στο ΕΜΠ και, υπό μια έννοια, ένα δεύτερο «μεταπτυχιακό» στο γραφείο του Νίκου Κτενά. Οι δουλειές δεν τους έλειπαν,
αλλά ήταν πιο «μικρές» και βέβαια δεν είχαν ακόμη «το δικό τους» κτίριο.
το όνειρό τους. Είχαν ήδη διαγράψει τις σύντομες, αλλά πολλά υποσχόμενες πορείες τους, απ' όταν είχαν αποφοιτήσει παράλληλα από το Μετσόβειο το 2003.
Η μεν Αγγελική είχε παρακολουθήσει μεταπτυχιακές σπουδές στο Saint Martin's του Λονδίνου, σχετικές με τον «Σχεδιασμό για περιβάλλοντα παράστασης»,
η δε Κατερίνα είχε εκπονήσει το μεταπτυχιακό της στο ΕΜΠ και, υπό μια έννοια, ένα δεύτερο «μεταπτυχιακό» στο γραφείο του Νίκου Κτενά. Οι δουλειές δεν τους έλειπαν,
αλλά ήταν πιο «μικρές» και βέβαια δεν είχαν ακόμη «το δικό τους» κτίριο.
Αριστερά, η Αγγελική Αθανασιάδου και δεξιά, η Κατερίνα Βασιλάκου
Η τύχη τούς χτύπησε την πόρτα, όταν το Κοινωφελές Ίδρυμα Γεωργίου και Αγγελικής Σκούρα αποφάσισε να ανακαινίσει το κτίριο που είχε ανεγερθεί με δαπάνη του, επί της οδού Δαφνομήλη, το 1973 και όπου είχε λειτουργήσει το εργαστήριο ελευθέρων σπουδών Artes από το 1976 έως το 1998. Ο πρόεδρός του ήθελε να το αξιοποιήσει ως ένα κτίριο διαμερισμάτων προς ενοικίαση, ώστε να συγκεντρώνονται οι απαραίτητοι πόροι που θα χρησιμοποιούνταν για την απονομή υποτροφιών του Ιδρύματος.
Εμπιστεύτηκε τις δυο νεαρές γυναίκες οι οποίες μέχρι τότε είχαν ως προϋπηρεσία τα καλά βιογραφικά τους, τις συνεργασίες τους με μεγάλα αρχιτεκτονικά γραφεία και μια φρέσκια ματιά στα πράγματα. Είχε εξάλλου μια δύσκολη αποστολή να τους αναθέσει, μια σπαζοκεφαλιά που έπρεπε να λύσουν: Έπρεπε να επιστρατεύσουν την επινοητικότητά τους και να αλλάξουν τη φυσιογνωμία του κτιρίου, με μόλις 300.000 ευρώ.
Η τύχη τούς χτύπησε την πόρτα, όταν το Κοινωφελές Ίδρυμα Γεωργίου και Αγγελικής Σκούρα αποφάσισε να ανακαινίσει το κτίριο που είχε ανεγερθεί με δαπάνη του, επί της οδού Δαφνομήλη, το 1973 και όπου είχε λειτουργήσει το εργαστήριο ελευθέρων σπουδών Artes από το 1976 έως το 1998. Ο πρόεδρός του ήθελε να το αξιοποιήσει ως ένα κτίριο διαμερισμάτων προς ενοικίαση, ώστε να συγκεντρώνονται οι απαραίτητοι πόροι που θα χρησιμοποιούνταν για την απονομή υποτροφιών του Ιδρύματος.
Εμπιστεύτηκε τις δυο νεαρές γυναίκες οι οποίες μέχρι τότε είχαν ως προϋπηρεσία τα καλά βιογραφικά τους, τις συνεργασίες τους με μεγάλα αρχιτεκτονικά γραφεία και μια φρέσκια ματιά στα πράγματα. Είχε εξάλλου μια δύσκολη αποστολή να τους αναθέσει, μια σπαζοκεφαλιά που έπρεπε να λύσουν: Έπρεπε να επιστρατεύσουν την επινοητικότητά τους και να αλλάξουν τη φυσιογνωμία του κτιρίου, με μόλις 300.000 ευρώ.
«Ήταν μια κατάκτηση το να βρούμε έναν τρόπο να δημιουργήσουμε έναν ενδιαφέροντα χώρο, με πολύ λίγα χρήματα», εξηγεί η Αγγελική Αθανασιάδου. «Θέλαμε να προσδώσουμε έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στα διαμερίσματα, ήταν μια αναγκαία συνθήκη, καθώς στα Εξάρχεια και τον Λυκαβηττό υπήρχαν ένα σωρό ξενοίκιαστα σπίτια με χαμηλά ενοίκια. Έπρεπε να γίνει μια πολύ αυστηρή επιλογή του τι κρατάμε και τι πετάμε, ιδίως από τη στιγμή που τα περισσότερα χρήματα έφυγαν για τις στατικές ενισχύσεις και τις ηλεκτρομηχανολογικές υποδομές».
Κέλυφος Έσω-Έξω. Ανακαίνιση Ιατρείου
Κράτησαν λοιπόν πολλά από τα υλικά του κτιρίου, όπως τις μεγάλες επιφάνειες από μάρμαρο, διαμόρφωσαν πολύ καθαρούς χώρους διαβίωσης, εκμεταλλεύτηκαν την πρόσοψη με τα υπάρχοντα μεγάλα παράθυρα. Ταυτόχρονα, αξιοποίησαν τετραγωνικά του εσωτερικού χώρου, για να δημιουργήσουν ημιυπαίθριους χώρους, προκειμένου να εφαρμόσουν μια βασική αρχή που διέπει τη φιλοσοφία τους: τη σύνδεση των εσωτερικών χώρων με το περιβάλλον, φλερτάροντας με το αξίωμα του Άρη Κωνσταντινίδη, «Ο βίος εν Ελλάδι είναι υπαίθριος». Στο τέλος, σχεδίασαν τις βαφές και η πολυκατοικία έγινε αγνώριστη, διατηρώντας ωστόσο τη φυσιογνωμία του παλιού της εαυτού. «Ήταν σαν να πήραμε ένα απινιδωτή και να προσπαθήσαμε να το ζωντανέψουμε», λέει η Κατερίνα Βασιλάκου.
Με άλλα λόγια, να πώς προκύπτει μια διάκριση από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής στην καριέρα σου, επειδή η δουλειά σου ανακαλύπτει ξανά τι εκφράζει καλύτερα το πνεύμα της εποχής σου. «Για εμάς αυτή η διάκριση ήταν μια επιβεβαίωση, μια τονωτική ένεση αυτοπεποίθησης, ένα διαβατήριο. Ήταν σαν να είχαμε περάσει μια πίστα», θα πουν.
Κράτησαν λοιπόν πολλά από τα υλικά του κτιρίου, όπως τις μεγάλες επιφάνειες από μάρμαρο, διαμόρφωσαν πολύ καθαρούς χώρους διαβίωσης, εκμεταλλεύτηκαν την πρόσοψη με τα υπάρχοντα μεγάλα παράθυρα. Ταυτόχρονα, αξιοποίησαν τετραγωνικά του εσωτερικού χώρου, για να δημιουργήσουν ημιυπαίθριους χώρους, προκειμένου να εφαρμόσουν μια βασική αρχή που διέπει τη φιλοσοφία τους: τη σύνδεση των εσωτερικών χώρων με το περιβάλλον, φλερτάροντας με το αξίωμα του Άρη Κωνσταντινίδη, «Ο βίος εν Ελλάδι είναι υπαίθριος». Στο τέλος, σχεδίασαν τις βαφές και η πολυκατοικία έγινε αγνώριστη, διατηρώντας ωστόσο τη φυσιογνωμία του παλιού της εαυτού. «Ήταν σαν να πήραμε ένα απινιδωτή και να προσπαθήσαμε να το ζωντανέψουμε», λέει η Κατερίνα Βασιλάκου.
Με άλλα λόγια, να πώς προκύπτει μια διάκριση από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής στην καριέρα σου, επειδή η δουλειά σου ανακαλύπτει ξανά τι εκφράζει καλύτερα το πνεύμα της εποχής σου. «Για εμάς αυτή η διάκριση ήταν μια επιβεβαίωση, μια τονωτική ένεση αυτοπεποίθησης, ένα διαβατήριο. Ήταν σαν να είχαμε περάσει μια πίστα», θα πουν.
Ενός βραβείου μύρια έπονται
Σε αυτό το νέο επίπεδο τις περίμεναν ακόμη περισσότερες προκλήσεις, αλλά και περισσότερες διακρίσεις. Όπως τα τρία Retail Interiors Awards 2016 για τη διαμόρφωση
του καταστήματος DELL Exclusive Store, αλλά και ακόμη ένα βραβείο, διεθνές αυτή τη φορά, ονόματι Architizer A+ Award, για μια εξοχική κατοικία στη Μεσσηνία, αποτέλεσμα της συνεργασίας των δύο αρχιτεκτόνων μαζί με τους Λιάνα και Δημήτρη Ποτηρόπουλο, ως project architects, κατόπιν πρόσκλησης από το γραφείο τους, Potiropoulos & Partners. Μαζί τους συμμετείχαν υπο το ίδιο σχήμα και στον διαγωνισμό για το Navarino Residences του Costa Navarino. «Στην Ελλάδα, στην ουσία χρειάζεσαι ένα στέγαστρο να σου παρέχει σκιά και μια ιδιωτικότητα στους χώρους του ύπνου και του μπάνιου. Είναι ένα concept που μπορεί να υλοποιηθεί πλήρως σε ένα σπίτι διακοπών και αποτελεί την απάντηση στο ερώτημα: "Τι σημαίνει καλοκαιρινή διαβίωση;" ή "Μπορείς να ζεις στη φύση, μέσα από το σπίτι σου;"», εξηγεί η Βασιλάκου.
του καταστήματος DELL Exclusive Store, αλλά και ακόμη ένα βραβείο, διεθνές αυτή τη φορά, ονόματι Architizer A+ Award, για μια εξοχική κατοικία στη Μεσσηνία, αποτέλεσμα της συνεργασίας των δύο αρχιτεκτόνων μαζί με τους Λιάνα και Δημήτρη Ποτηρόπουλο, ως project architects, κατόπιν πρόσκλησης από το γραφείο τους, Potiropoulos & Partners. Μαζί τους συμμετείχαν υπο το ίδιο σχήμα και στον διαγωνισμό για το Navarino Residences του Costa Navarino. «Στην Ελλάδα, στην ουσία χρειάζεσαι ένα στέγαστρο να σου παρέχει σκιά και μια ιδιωτικότητα στους χώρους του ύπνου και του μπάνιου. Είναι ένα concept που μπορεί να υλοποιηθεί πλήρως σε ένα σπίτι διακοπών και αποτελεί την απάντηση στο ερώτημα: "Τι σημαίνει καλοκαιρινή διαβίωση;" ή "Μπορείς να ζεις στη φύση, μέσα από το σπίτι σου;"», εξηγεί η Βασιλάκου.
Στο μεταξύ, οι AVW έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων της χώρας, εκπονώντας τις αρχιτεκτονικές προμελέτες για τους VINCI Airports SAS-AKTOR Παραχωρήσεις Α.Ε, της κοινοπραξίας που ήθελε να καταθέσει τη δική της οικονομική προσφορά στον διεθνή διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ. Με την εμπειρία της ορθολογικής διαχείρισης χρημάτων πολύ φρέσκια στον τρόπο δουλειάς τους ξεκίνησαν να αναζητήσουν έναν τρόπο, ώστε η λειτουργία των, ουσιαστικά εποχικών,αεροδρομίων να εξοικονομεί πόρους. Επιπλέον, εφάρμοσαν τη φιλοσοφία που διέπει τη δουλειά τους περί καλοκαιρινής διαβίωσης, προκειμένου να επινοήσουν το νέο πρόσωπο των seasonal αεροδρομίων.
Τον οικονομικό αυτό διαγωνισμό τον κέρδισε τελικά η FRAPORTAG-SLENTEL Ltd (αεροδρόμιο Φραγκφούρτης) σε κοινοπραξία με τον όμιλο Κοπελούζου. Εκείνες, ωστόσο, επέμειναν να εμπλακούν στο project που, όπως λένε, είχαν αγαπήσει τόσο πολύ και η δουλειά τους έπεισε και τους ιθύνοντες. Πλέον, «τα δυο κοριτσάκια», που μόλις πριν από λίγο καιρό έβλεπαν οι μεγαλύτεροι συνάδελφοί τους φορτωμένα με φακέλους για την κανονική άδεια του κτιρίου της Δαφνομήλη και δεν τα έπιανε το μάτι τους, ήταν σύμβουλοι μιας εταιρείας του βεληνεκούς της FRAPORT Greece. «Έχουμε μια εκτεταμένη συνεργασία με το Τεχνικό Τμήμα, το τμήμα Operations και το Εμπορικό Τμήμα, συμβάλλοντας στο έργο τόσο με ειδικό σχεδιασμό όσο και με συμβουλευτική εργασία. Χαρακτηριστικά, εκπονούμε τις μελέτες αναδιαρρύθμισης 13 αεροδρομίων -μεταξύ των οποίων της Θεσσαλονίκης, της Μυκόνου, της Κέρκυρας, της Ρόδου, της Κω και της Σαντορίνης- για τη θερινή μεταβατική περίοδο του 2017. Επίσης, ελέγχουμε τις μελέτες επεκτάσεων των αεροσταθμών, των βοηθητικών κτιρίων και του περιβάλλοντα χώρου, κάνουμε την πιστοποίηση των υλικών κατασκευής. Η συνεργασία μας επεκτείνεται συχνά και σε άλλα αντικείμενα, όπως για παράδειγμα την ανάληψη του Project Management για την κατασκευή των νέων γραφείων της εταιρείας στο Μαρούσι κοκ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου