...όταν η Sonita ήταν οχτώ χρονών διέφυγε μαζί με την οικογένειά της από το Αφγανιστάν
και τους Ταλιμπάν με προορισμό την πρωτεύουσα του Ιράν, Τεχεράνη.
Για δέκα χρόνια ζούσε ως παράνομη μετανάστρια, δίχως επίσημα έγγραφα, μαζί με μια αδερφή της, τα παιδιά της αδερφής της και έναν αδερφό της στριμωγμένοι σε διάφορα καταλύμματα στην πόλη.
Παρόλο που η ζωή της στο Ιράν δεν ήταν εύκολη, εάν είχε μείνει στο σπίτι της οικογένειάς της στη Herat, πιθανότατα δεν θα είχε τη δυνατότητα να ανακαλύψει και να ακολουθήσει
το μεγαλύτερο πάθος της: τη ραπ.
.
ντοκιμαντέρ Sonita
και τους Ταλιμπάν με προορισμό την πρωτεύουσα του Ιράν, Τεχεράνη.
Για δέκα χρόνια ζούσε ως παράνομη μετανάστρια, δίχως επίσημα έγγραφα, μαζί με μια αδερφή της, τα παιδιά της αδερφής της και έναν αδερφό της στριμωγμένοι σε διάφορα καταλύμματα στην πόλη.
Παρόλο που η ζωή της στο Ιράν δεν ήταν εύκολη, εάν είχε μείνει στο σπίτι της οικογένειάς της στη Herat, πιθανότατα δεν θα είχε τη δυνατότητα να ανακαλύψει και να ακολουθήσει
το μεγαλύτερο πάθος της: τη ραπ.
.
ντοκιμαντέρ Sonita
...η κάμερα της Maghami ακολουθεί την προσπάθεια της Sonita να ηχογραφήσει τη μουσική της (σε μια χώρα που είναι παράνομο οι γυναίκες να τραγουδούν σόλο), τόσο για να εκφράσει όσο και για να παλέψει ενάντια στην καταπίεση που η ίδια και αμέτρητα κορίτσια υφίστανται από τις οικογένειές τους.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί η Sonita ενέπνευσε τη Maghami να κάνει μια ταινία γι' αυτήν. Το μουσικό ταλέντο, η αφοπλιστική ειλικρίνεια και η αποφασιστικότητά της να πετύχει αντί να υποχωρήσει και να αποδεχτεί τη μοίρα της, είναι χαρακτηριστικά που δυστυχώς δεν συναντώνται συχνά σε Αφγανά κορίτσια. Παρόλο που έχουν περάσει περίπου 15 χρόνια από την κατάρρευση του καθεστώτος των Ταλιμπάν –που απαγόρευε σε κορίτσια και ενήλικες γυναίκες να βγαίνουν από το σπίτι χωρίς αντρική συνοδεία, να δουλεύουν και
να δέχονται ιατρική περίθαλψη από άντρες–, η πρόοδος των γυναικείων δικαιωμάτων είναι αργή και μέχρι σήμερα το Αφγανιστάν είναι ένα από τα πιο δύσκολα και επικίνδυνα μέρη
για μια γυναίκα...
να δέχονται ιατρική περίθαλψη από άντρες–, η πρόοδος των γυναικείων δικαιωμάτων είναι αργή και μέχρι σήμερα το Αφγανιστάν είναι ένα από τα πιο δύσκολα και επικίνδυνα μέρη
για μια γυναίκα...
.
«Το πρώτο τραγούδι που έγραψα μιλούσε για την παιδική εργασία», αναφέρει η Sonita,
που σήμερα είναι 19 χρονών και βρίσκεται στο Missouri για ένα φεστιβάλ ταινιών.
«Όταν ήμουν παιδί χρειάστηκε να δουλέψω και ήθελα να μοιραστώ τα συναισθήματά μου
με τον υπόλοιπο κόσμο. Όμως, τότε η οικογένειά μου δεν ήξερε πως τραγουδούσα ραπ. Φοβόμουν να τους το πω, διότι δεν ήξερα αν θα τους άρεσε. Είναι πολύ παραδοσιακοί».
«Το πρώτο τραγούδι που έγραψα μιλούσε για την παιδική εργασία», αναφέρει η Sonita,
που σήμερα είναι 19 χρονών και βρίσκεται στο Missouri για ένα φεστιβάλ ταινιών.
«Όταν ήμουν παιδί χρειάστηκε να δουλέψω και ήθελα να μοιραστώ τα συναισθήματά μου
με τον υπόλοιπο κόσμο. Όμως, τότε η οικογένειά μου δεν ήξερε πως τραγουδούσα ραπ. Φοβόμουν να τους το πω, διότι δεν ήξερα αν θα τους άρεσε. Είναι πολύ παραδοσιακοί».
Μια «πολύ παραδοσιακή οικογένεια» μπορεί να πουλήσει την κόρη της για νύφη ώστε
ο γιος να μπορέσει να αγοράσει μια σύζυγο. Αυτή η πρακτική είναι ακόμη ευρύτατα διαδεδομένη σχεδόν σε όλο το Αφγανιστάν και τα κορίτσια συχνά χρησιμοποιούνται
ως μέσο συναλλαγής μεταξύ οικογενειών.
Παρόλο που η νόμιμη ηλικία γάμου για τις γυναίκες είναι τα 16 έτη και ο νόμος του 2009
για την εξάλειψη της βίας ενάντια στις γυναίκες ποινικοποιεί τον παιδικό γάμο, ο νόμος σπάνια εφαρμόζεται και η οικογενειακή παράδοση έχει συχνά περισσότερη επιρροή σε θέματα για τα οποία θα έπρεπε να αποφασίζει το δικαστήριο.
Το πρόβλημα φυσικά δεν περιορίζεται στο Αφγανιστάν.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη ανακοίνωση της UNICEF, το 25% των γυναικών σε όλο
τον κόσμο υπήρξαν κάποτε ανήλικες νύφες.
ο γιος να μπορέσει να αγοράσει μια σύζυγο. Αυτή η πρακτική είναι ακόμη ευρύτατα διαδεδομένη σχεδόν σε όλο το Αφγανιστάν και τα κορίτσια συχνά χρησιμοποιούνται
ως μέσο συναλλαγής μεταξύ οικογενειών.
Παρόλο που η νόμιμη ηλικία γάμου για τις γυναίκες είναι τα 16 έτη και ο νόμος του 2009
για την εξάλειψη της βίας ενάντια στις γυναίκες ποινικοποιεί τον παιδικό γάμο, ο νόμος σπάνια εφαρμόζεται και η οικογενειακή παράδοση έχει συχνά περισσότερη επιρροή σε θέματα για τα οποία θα έπρεπε να αποφασίζει το δικαστήριο.
Το πρόβλημα φυσικά δεν περιορίζεται στο Αφγανιστάν.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη ανακοίνωση της UNICEF, το 25% των γυναικών σε όλο
τον κόσμο υπήρξαν κάποτε ανήλικες νύφες.
Αυτή η παράδοση ενέπνευσε τη Sonita να γράψει το τραγούδι «Brides for Sale»,
με το οποίο τράβηξε την παγκόσμια προσοχή και άλλαξε την πορεία της ζωής της.
Το βίντεο, στο οποίο η Sonita δεν ραπάρει απλώς, αλλά ικετεύει μπροστά στην κάμερα, φορώντας ένα νυφικό και έχοντας ζωγραφισμένο στο μέτωπό της ένα barcode, έχει περισσότερες από 367.000 προβολές στο YouTube. Η Sonita, μάλιστα, συμπεριλήφθηκε
στη λίστα του BBC με τις 100 σημαντικότερες γυναίκες του 2015.
με το οποίο τράβηξε την παγκόσμια προσοχή και άλλαξε την πορεία της ζωής της.
Το βίντεο, στο οποίο η Sonita δεν ραπάρει απλώς, αλλά ικετεύει μπροστά στην κάμερα, φορώντας ένα νυφικό και έχοντας ζωγραφισμένο στο μέτωπό της ένα barcode, έχει περισσότερες από 367.000 προβολές στο YouTube. Η Sonita, μάλιστα, συμπεριλήφθηκε
στη λίστα του BBC με τις 100 σημαντικότερες γυναίκες του 2015.
«Όταν η μητέρα μου προσπαθούσε να με πιέσει να παντρευτώ δεν ήμουν θυμωμένη
μαζί της, επειδή ξέρω πως παντρεύτηκε όταν ήταν ανήλικη, οπότε δεν γνωρίζει καν
άλλες επιλογές», αναφέρει η Sonita.
Αυτήν τη νοοτροπία προσπαθεί να αλλάξει μέσω των τραγουδιών και της εκστρατείας της.
μαζί της, επειδή ξέρω πως παντρεύτηκε όταν ήταν ανήλικη, οπότε δεν γνωρίζει καν
άλλες επιλογές», αναφέρει η Sonita.
Αυτήν τη νοοτροπία προσπαθεί να αλλάξει μέσω των τραγουδιών και της εκστρατείας της.
Ωστόσο, αν η Maghami δεν έδινε 2.000 δολάρια στην οικογένειά της για να αγοράσει έξι μήνες ελευθερίας για τη Sonita, τότε η μικρή ράπερ δεν θα είχε άλλη επιλογή από το να ακολουθήσει τη μητέρα της στο Αφγανιστάν και να επαναλάβει τη ζωή που έζησε κάποτε εκείνη. Η απόφαση να δώσει τα λεφτά ήταν δύσκολη για τη Maghami, κυρίως γιατί συγχέει τις σχέσεις ανάμεσα στη δημιουργό του ντοκιμαντέρ και στο υποκείμενό της.
«Ως άνθρωπος ήθελα να δώσω τα χρήματα, αλλά ως δημιουργός φοβόμουν πως θα κατέστρεφα την ταινία μου», λέει η Maghami.
«Ως άνθρωπος ήθελα να δώσω τα χρήματα, αλλά ως δημιουργός φοβόμουν πως θα κατέστρεφα την ταινία μου», λέει η Maghami.
Λίγο αργότερα, η Wasatch Academy στην Utah πρόσφερε στη Sonita μια υποτροφία για
να σπουδάσει μουσική. Σπουδάζει εκεί τα τελευταία δύο χρόνια και για την ώρα δεν κινδυνεύει από την απειλή του γάμου. «Τώρα σπουδάζω, αισθάνομαι ασφάλεια και μου επιτρέπεται να μάθω αυτά που θέλω να μάθω», λέει. «Εάν ήμουν στο Αφγανιστάν,
θα είχα παιδιά και δεν θα μπορούσα να σκέφτομαι το μέλλον μου».
.
Η οικογένεια της Sonita δεν είχε δει από την αρχή το ντοκιμαντέρ, όμως εκείνη δεν
ανησυχεί πια για την άποψή της. «Τώρα υποστηρίζουν εμένα και τις επιλογές μου και συνειδητοποιούν ότι έχω επιρροή στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, θέλω να τους υποστηρίξω – δεν το κάνω μόνο για μένα».
να σπουδάσει μουσική. Σπουδάζει εκεί τα τελευταία δύο χρόνια και για την ώρα δεν κινδυνεύει από την απειλή του γάμου. «Τώρα σπουδάζω, αισθάνομαι ασφάλεια και μου επιτρέπεται να μάθω αυτά που θέλω να μάθω», λέει. «Εάν ήμουν στο Αφγανιστάν,
θα είχα παιδιά και δεν θα μπορούσα να σκέφτομαι το μέλλον μου».
.
Η οικογένεια της Sonita δεν είχε δει από την αρχή το ντοκιμαντέρ, όμως εκείνη δεν
ανησυχεί πια για την άποψή της. «Τώρα υποστηρίζουν εμένα και τις επιλογές μου και συνειδητοποιούν ότι έχω επιρροή στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, θέλω να τους υποστηρίξω – δεν το κάνω μόνο για μένα».
Η Sonita δηλώνει εμφατικά ότι δεν πρέπει να είναι η μόνη που θα ωφεληθεί από την
εμπειρία και την εκπαίδευση που θα αποκτήσει.
«Προσπαθώ να μάθω κάποια πράγματα εδώ ώστε να γυρίσω πίσω στη χώρα μου για
να βοηθήσω άλλους ανθρώπους και να τους δείξω πως έχουν άλλες δυνατότητες», αναφέρει. «Ο στόχος μου είναι να διηγηθώ την ιστορία μου, που είναι η ιστορία πάρα πολλών κοριτσιών σε όλο τον κόσμο».
*αποσπάσματα από την μετάφραση τού w.vice.com/gr/article/wεμπειρία και την εκπαίδευση που θα αποκτήσει.
«Προσπαθώ να μάθω κάποια πράγματα εδώ ώστε να γυρίσω πίσω στη χώρα μου για
να βοηθήσω άλλους ανθρώπους και να τους δείξω πως έχουν άλλες δυνατότητες», αναφέρει. «Ο στόχος μου είναι να διηγηθώ την ιστορία μου, που είναι η ιστορία πάρα πολλών κοριτσιών σε όλο τον κόσμο».
This Teen Rapper Wants to Be Afghanistan's Answer to Rihanna...
Τhere's a scene in Rokhsareh Ghaem Maghami's documentary, Sonita, in which a group of school-aged girls are sat in a classroom in Tehran talking about boys. It's typical teenage chat, apart from the fact the boys they're giggling about aren't boys—they're men—and the conversation centres around not who likes who, but when they'll get married and the price they can fetch as wives. Sonita Alizadeh, the namesake of the film, is worth $9,000.
Sonita was eight years old when she and her family fled Afghanistan and the Taliban for the Iranian capital of Tehran. For the next decade she would live as an undocumented illegal immigrant with one of her sisters, her sister's children, and a brother in various cramped rooms in the city. Although life in Iran was far from straightforward for Sonita, there's little doubt that if she had stayed in her family's home in Herat she would not have been able to discover and pursue her main passion: rap music.
In an ideal world, says Sonita at the beginning of the film, Rihanna would be her mother. In the real world, she tries her best to be her. From the pictures of US dollars she sticks in her notebook, to the way she performs to her adoring school friends, Riri's influence on the teen is clear.
"I have a cousin who is a social worker and one day she asked me to meet Sonita because she wanted to record music and needed help," filmmaker Maghami says of how she initially got to know Sonita. "I went and met her and after a while I became interested in her story and decided to make a movie about her."
Read More: How Islamophobia Hurts Muslim Women the Most https://broadly.vice.com/en_us/article/nz8pgm/how-islamophobia-hurts-muslim-women-the-most
Maghami's resulting documentary follows Sonita as she endeavors to get her music made (in a country where, don't forget, it is illegal for women to perform solos), so she can better express, and rally against, the oppression she and countless others suffer at the hands of their families.
It's not hard to see how Sonita inspired Maghami to make a film about her. Sonita's musical talent, outspokenness, and determination to achieve, rather than sit back and accept her fate, are all traits that are, sadly, not often seen in Afghan girls. Even though it has been almost 15 years since the fall of the Taliban—under whose rule girls and women were forbidden to leave the house without a male escort, work or seek medical help from a male doctor—progress for women's rights has been slow, and Afghanistan is still one of the hardest and most dangerous places to be a woman.
-
"The first song that I wrote was about child labor," Sonita, now 19, tells me over the phone from Missouri where she is attending a film festival. "I had to do child labor myself and I wanted to share my feelings with others. But my family didn't know that I was singing and rapping then. I was scared of telling them because I wasn't sure if they'd like it. They're very traditional."
-
"The first song that I wrote was about child labor," Sonita, now 19, tells me over the phone from Missouri where she is attending a film festival. "I had to do child labor myself and I wanted to share my feelings with others. But my family didn't know that I was singing and rapping then. I was scared of telling them because I wasn't sure if they'd like it. They're very traditional."
Part of being a "very traditional" family means selling a daughter as a bride, so that a brother or son can buy a wife. It's a practice that is still rife across much of Afghanistan, and girls are often used as bartering tools between families. While the legal age of marriage for women is 16, and the 2009 Elimination of Violence Against Women Law criminalizes child marriage, the law is rarely enforced and familial tradition often holds more sway in matters meant for the court. It is, of course, a problem not restricted to Afghanistan. This week, UNICEF reported that 25 percent of the world's women were once child brides.
It is this tradition that inspired Sonita to write "Brides for Sale:" a song which would see her receive international attention and change the course of her life. The video, in which Sonita not so much raps but pleads into the camera wearing a wedding dress with a barcode painted onto her forehead, has had upwards of 367,000 views on YouTube. At the end of last year Sonita was named as one of the BBC's 100 Women of 2015.
-
"When my mother was trying to force me into marriage I wasn't mad at her because I knew that she was a child bride and she didn't know other ways," Sonita says. That thinking is now the very thing Sonita seeks to change through her rapping and campaigning.
"When my mother was trying to force me into marriage I wasn't mad at her because I knew that she was a child bride and she didn't know other ways," Sonita says. That thinking is now the very thing Sonita seeks to change through her rapping and campaigning.
However, had Maghami not stepped in with $2,000 in exchange for six more months of freedom for Sonita, she would have had little choice but to follow her mother back to Afghanistan and repeat the life she had led. Handing over the money was a difficult decision for Maghami, not least because of the way in which it blurred the lines between documentary-maker and subject. "As a person, a human being I wanted to give the money," says Maghami. "But as a filmmaker, I thought it would kill my movie."
Shortly after, Sonita was offered a scholarship to study music at the Wasatch Academy in Utah. She has been studying there for the last couple of years, away from the threat of forced marriage. "Now I'm a student I feel safe and am allowed to learn what I want to learn," she says. "If I was in Afghanistan, I would have children and wouldn't be able to think about my future."
Photo courtesy of Human Rights Watch Film Festival
Sonita's family have yet to see the documentary, but she's no longer worried about what they might think. "Now they support me and my choices and they realize I have power in the world. Really, I want to support them—it's not just about myself."
Indeed, Sonita is emphatic that she is not the only one who should benefit from her experience and education. "I'm trying to learn something here so I can go back to my country and help other people and to show them other possibilities," she says. "It is my goal to tell my story, which is the story of many, many girls around the world."
Read More: Growing Up Muslim in a Post-9/11
World https://broadly.vice.com/en_us/article/43ggmm/growing-up-muslim-in-a-post-911-world
World https://broadly.vice.com/en_us/article/43ggmm/growing-up-muslim-in-a-post-911-world
Some of those girls are Sonita's friends. They are the girls that "continue to inspire the issues I rap about," she says. "When I started rapping they were my first fans. And now they share my songs with other people to get out my message and to raise awareness. Rokhsareh changed my life with this documentary, and now I'm able to change the life of other girls. If I can change a life for one girl, she will go on to change a life for another girl."
I ask Maghami what it has been like witnessing Sonita's journey. "It is my greatest achievement," she says without hesitation. "I hope that people get from the documentary that changing their lives is not very difficult. There is a lot of potential in children and it is our responsibility to help them."
But Sonita is only just beginning. "My biggest wish is to see the end of child marriage in one generation," she says. "But I can't do it by myself. I have to work with other people and other organisations that are trying to end child marriage. I really need help from others.
---> https://broadly.vice.com/en_us/article/ντοκιμαντέρ για τη ζωή της Sonita Alizadeh,
που προβλήθηκε στο πλαίσιο του φεστιβάλ Cine Doc
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ...και https://en.wikipedia.org/wiki/Sonita_Alizadeh
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου