ΤΡΟΠΑΡΙΟ.
..."Οίμοι! λέγουσα, ότι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας,
ζοφώδης τε και ασέληνος έρως της αμαρτίας. "...
ζοφώδης τε και ασέληνος έρως της αμαρτίας. "...
Πέφτει η νύχτα.
Πάλι η σκέψη σου
με βασανίζει.
Χαράζει το κορμί μου
σαν κοφτερό χαρτί,
ό,τι κι αν γράψω για σένα.
Ματώνουν το νου
οι σκέψεις σου
και η καρδιά αιμορραγεί.
Ποια είναι λοιπόν η αμαρτία μου;
Που σε σκέφτομαι;
Που δεν με εγκαταλείπει
η μυρωδιά σου;
Που νιώθω δίπλα μου
διαρκώς, την παρουσία σου;
Πες μου, επιτέλους, τι πληρώνω
Γι’ αυτή την αγάπη
Σε τούτη τη ζωή;
Τ.Μ. "ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ".
ΕΚΔ. ΦΙΛΝΤΙΣΙ 2015.
Πάλι η σκέψη σου
με βασανίζει.
Χαράζει το κορμί μου
σαν κοφτερό χαρτί,
ό,τι κι αν γράψω για σένα.
Ματώνουν το νου
οι σκέψεις σου
και η καρδιά αιμορραγεί.
Ποια είναι λοιπόν η αμαρτία μου;
Που σε σκέφτομαι;
Που δεν με εγκαταλείπει
η μυρωδιά σου;
Που νιώθω δίπλα μου
διαρκώς, την παρουσία σου;
Πες μου, επιτέλους, τι πληρώνω
Γι’ αυτή την αγάπη
Σε τούτη τη ζωή;
Τ.Μ. "ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ".
ΕΚΔ. ΦΙΛΝΤΙΣΙ 2015.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου